مشیریه یا شهرک مشیریه
مشیریه یا شهرک مشیریه یکی از محله‌های تهران، واقع در جنوب شرقی این شهر می‌باشد. این محله از شمال به بزرگراه خاوران (امام رضا) و سه راه افسریه، از شمال غرب به میدان بسیج، از شرق به شهرک رضویه ( کاروان)، از غرب به پارک‌های پردیس بانوان، پامچال، توسکا، پارک آبی آزادگان، بوستان بزرگ آزادگان، بزرگراه آزادگان و بزرگراه امام علی، از جنوب غرب به شهرک دولت آباد و از جنوب به بزرگراه دولت اباد منتهی می‌شود.
پیشینه تاریخی
مشیریه تحت مالکیت مشیرالسلطنه بوده است که همراه با محله‌ی رضویه(کاروان) ناحیه‌ی ۴ منطقه‌ی ۱۵ را شکل می‌دهند .
در عین حال بنا بر مصاحبه‌هایی که با اعضای شورایاری و معتمدین محله‌ی مشیریه صورت پذیرفت این افراد، مالک این محله را مشیرالدوله، یکی از درباریان و نزدیکان شاه (ناصرالدین شاه) و از ملاکین بزرگ، معرفی نمودند که نام او بر محله باقی‌مانده است. آخرین مرزبندی مصوب این محله، مربوط به سال ۱۳۴۵ و از همان بدو شکل‌گیری محله بوده است. شخصی به نام امیر سلیمانی زمین‌دار بزرگ دوران پهلوی و اسدالله اعلم نیز به عنوان افراد مؤثر در شکل‌گیری این محله قابل ذکر خواهند بود. این دو نفر اولین واگذارکنندگان (فروشندگان) زمین‌های این محله بوده‌اند، هنوز هم در پارک آزادگان که در غرب پارک پامچال قرار دارد، ساختمانی به نام ساختمان امیرسلیمانی واقع شده که متعلق به شهرداری مرکز است.
فضای سبز مشیریه
روشنایی شب در تهران
از فضاهای سبز این محله می‌توان به:
پارک پردیس بانوان
پارک خلیج فارس (پامچال)
پارک بزرگ آزادگان
پارک جنگلی توسکا
پارک بنفشه
پارک گلشن
بوستان انارگل
پارک افرا
پارک عمار یاسر
پارک راش
پارک جویبار
اشاره کرد.
ماجرای دود سفید مشیریه چیست؟
مهر حاشیه‌نشینی بر پیشانی‌شان خورده و لابد به دلیل همین «جرم» ناخواسته باید سختی‌های زیادی را در زندگی تحمل کنند؛ از نداشتن آب شرب سالم بگیر تا تنفس هوای آلوده که در اثر همنشینی با کارخانه‌های آلاینده نصیبشان شده، همه و همه جزئی از زندگی حاشیه‌نشینان شرق تهران شده است. تا چند سال گذشته به حاشیه‌نشینان شهر تهران به چشم شهروند درجه دو نگاه می‌شد اما طی نزدیک به یک دهه گذشته مدیریت شهری تهران با استقرار شهرداری در این مناطق امکانات شهری را برای ساکنان این مناطق به ارمغان آورده و خدمات‌رسانی به این شهرک‌ها همانند تهران صورت می‌گیرد، با این حال مشکلات شهرک‌های حاشیه‌ای تهران هنوز حل نشده است.
مشیریه تهران
به گزارش ایسنا روزنامه تهران امروز در ادامه گزارش خود آورده است:
در بزرگراه امام رضا(ع) قبل از گردنه تنباکویی؛ جایی‌که بزرگراه عریض می‌شود و به سمت مشهد راه می‌پیماید شهرکی در مجاورت میدان آقانور قرار دارد که در نقشه‌های شهری در بین بوستان‌های فرامنطقه‌ای آزادگان و توسکا در کنار بوستان منطقه‌ای پامچال قرار دارد و از فضای سبز مناسبی به نسبت دیگر شهرک‌های حاشیه‌ای برخوردار است. قدیمی‌های مشیریه معتقدند سابقه احداث این شهرک به زمان ناصرالدین شاه برمی‌گردد و آخرین مرزبندی آن نیز در سال 1345 انجام شده. گفته می‌شود مشیرالدوله یکی از درباریان و نزدیکان ناصرالدین شاه قاجار که از ملاکان بزرگ زمان خود بوده مالکیت این شهرک را بر عهده داشته.
شهرک مشیریه با دارا بودن دو نشانه جزو شناخته شده‌ترین شهرک‌های حاشیه‌ای شهر تهران است؛ همسایگی دیوار به دیوار با فاز 7 کارخانه سیمان تهران و دیگری آب شرب نه چندان سالم آن؛ این درحالیست که طی سال‌های گذشته و با گسترش شهر تهران فاصله این شهرک با مرزهای تهران کمتر از قبل شده اما ساکنان این شهرک در زندگی روزمره مشکلات زیادی را متحمل می‌شوند.
تهران , منطقه صنعتی خاوران سایت درودگران
از گردنه تنباکویی به راحتی می‌توان قامت کارخانه سیمان را دیوار به دیوار خانه‌های مسکونی مشیریه مشاهده کرد؛ کارخانه‌ای که به گفته اهالی منطقه اگر چه باعث گردش چرخ اقتصاد کشور می‌شود و ارتزاق تعداد زیادی از اهالی هم از همین کارخانه است، اما جیب پزشکان منطقه و متخصصان ریه تهران را نیز بی‌نصیب نگذاشته و پرپول کرده است.
ریه‌های اهالی مشیریه هر روز از هوایی پر و خالی می‌شود که گفته می‌شود مملو از ذرات ریز سیمان است و نه در دراز مدت که در کوتاه مدت نیز آثار زیادی روی سلامتی شهروندان گذاشته است. همجواری کارخانه سیمان با خانه‌های اهالی مشیریه به قدری نزدیک است که شاید به کمتر از 100 متر هم نرسد. وجود بیش از پنج مدرسه در مجاورت کارخانه سیمان هم باعث شده تا هر روز شکایات زیادی از سوی دانش‌آموزان به مسئولان مدرسه درخصوص مشکلاتی همچون سوزش چشم و گلو و سرفه‌های پی در پی شود و گاهی اوقات این شکایت‌ها به گوش مسئولان کارخانه سیمان هم برسد؛ این درحالیست که بر طبق قانون صنایع آلاینده، باید این صنایع با بافت مسکونی فاصله‌ای 120 کیلومتری داشته باشند؛ قانونی که در شهرک مشیریه رعایت نشده است.
فاطمه قمشه‌ای از همسایگان دیوار به دیوار فاز 7 کارخانه سیمان است. قمشه‌ای می‌گوید که از وقتی خوب را از بد تشخیص داده با کارخانه سیمان همسایه بوده و حالا هم که ازدواج کرده بچه‌هایش با صدای کارخانه سیمان به خواب می‌روند و از خواب برمی‌خیزند. دود سفید اصطلاحی است که ساکنان مشیریه به خروجی‌های دودکش کارخانه اطلاق می‌کنند.
قمشه‌ای با اشاره به اینکه بعضی اوقات مسئولان کارخانه از فیلتر استفاده نمی‌کنند، می‌گوید: «کافیست اول صبح تا بعد از غروب آفتاب به شهرک بیایید، آن وقت متوجه می‌شوید که تمام گفته‌های اهالی که می‌گویند کارخانه سیمان از فیلتر استفاده نمی‌کند درست است. ما جرات نداریم لباس‌های شسته شده را داخل حیاط پهن کنیم چرا که در کمتر از چند ساعت گرد سفید رنگی همچون برف روی آنها می‌نشیند و تمام زحماتمان هدر می‌رود.»
علیرضا حقوقی نیز از زندگی 38 ساله‌اش در شهرک مشیریه می‌گوید:
«قبلا هیچ کارخانه‌ای در مشیریه نبود و مشکلی نداشتیم اما در دهه 60 فاز 7 کارخانه د رمجاورت خانه‌های اهالی ساخته شد و اگر چه تعدادی از اهالی هم به استخدام این کارخانه درآمدند اما مشکلات زیادی برایمان داشته است.»
وی با اشاره به این موضوع که مسئولان کارخانه مدعی‌اند دودی که از دودکش خارج می‌شود گرد و غبار نیست بلکه بخار آب است، می‌گوید: مردم فرق بین بخار آب و گرد و غبار را تشخیص می‌دهند، چیزی که روی ماشین‌ها و لباس‌ها می‌نشیند نه بخار آب که گرد و غبار سفید رنگیست که به‌طور حتم از سیمان ناشی می‌شود نه چیز دیگر و کمترین خواسته اهالی انتقال این صنعت آلاینده به خارج از شهرک است؛ چراکه سال‌ها بعد از احداث شهرک مشیریه این کارخانه در این محل احداث شده است.
درخت‌ها از بین می‌روند
محمد مزینانی، جانشین شورایاری محله مشیریه نیز با اشاره به این نکته که تردد ماشین‌های حمل سیمان باعث اذیت و آزار اهالی می‌شوند، می‌گوید: خدا نکند ماشینمان را برای شست‌وشو به کارواش ببریم، آن وقت در عرض چند ساعت به اندازه یک ناخن روی ماشین گرد و خاک می‌نشیند.
وی می‌گوید: اگر چه قدمت شهرک مشیریه به دهه 40 بر می‌گردد اما مسئولان کارخانه مدعی‌اند اول کارخانه احداث شده و بعد اهالی این محل را برای زندگی انتخاب کرده‌اند؛ این در حالیست که کارخانه سیمان در دهه 60 در این محل احداث شد و 20 سال قبل از آن در مشیریه زندگی جریان داشته است.
زندگی تعدادی از جانبازان در مشیریه موضوع دیگریست که مزینانی به آن اشاره می‌کند و می‌گوید: آلودگی کارخانه سیمان باعث شده تا نفس کشیدن برای اکثر این جانبازان که از ضایعات شیمیایی رنج می‌برند، مشکل باشد. ضمن اینکه در این باره به شورای شهر هم گزارش داده‌ایم اما هنوز هیچ اقدامی در این باره انجام نشده است.
غلامحسین معصومی، دبیر شورایاری منطقه رضویه نیز با اشاره به آلودگی هوای شهرک مشیریه می‌گوید: اکثر درختهایی که قبل از زمان مدیریت فعلی شهرداری تهران انجام شده به دلیل گرد و غبار زیادی که در منطقه وجود دارد در حال خشک شدن است و فضای سبز مشیریه توسط آلودگی کارخانه سیمان تهدید می‌شود. وی نیز به این نکته اشاره می‌کند که فیلترهای کارخانه شبها برداشته می‌شود و حجم زیادی از گرد و غبار وارد هوا می‌شود.
اما تمام این اتفاقات پیش چشم شهروندان شهرک مشیریه در حالی رخ می‌دهد که مسئولان کارخانه سیمان تهران از استاندارد بودن این کارخانه صحبت و وجود هرگونه آلودگی را در آن رد می‌کنند.
در حالی که اهالی این منطقه گاه گاهی با آسمانی مملو از گرد و غبار مواجه می‌شوند که به بستن کامل در و پنجره و استفاده از ماسک حتی در روزهای گرم تابستان منجر می‌شود.
کارخانه مشکلی ندارد
مهندس سعید شایان‌کیا، مدیر HSE شرکت سیمان تهران با اشاره به این نکته که برداشته شدن فیلترهای کارخانه سیمان دیدگاهی غیرکارشناسی است، می‌گوید: خروجی دودکش‌های کارخانه در ماه‌های سرد سال بیشتر به صورت بخار آب نمایان می‌شود و تجمع این حالت در ابتدای خروجی دودکش نمود بیشتری دارد که این امر در اثر تبادل حرارتی با هوای سرد محیط پیرامون و ایجاد حالت میعان به وقوع می‌پیوندد و در این حالت هوای گرم خروجی از دودکش به صورت غبار سفید رنگی خود را نمایان می‌سازد که یک دلیل بارز تفاوت این نوع خروجی با خروجی تیره رنگ‌تر که حاوی گرد و غبار است، همین موضوع است.
به گفته وی، خروجی بخار آب پس از خروج از دودکش به علت سبک‌تر بودن وزن ذراتش نسبت به ذرات گرد و غبار اوج بیشتری گرفته و فاصله عمودی بیشتری را می‌پیماید، ضمن آنکه زودتر نیز در محیط پیرامون دودکش محو می‌شوند.
شایان‌کیا تاکید می‌کند: با گرم‌تر شدن هوا و به ویژه در اواسط روز این موضوع بسیار کمتر رویت و محو می‌شود. اما متاسفانه به دلیل عدم آگاهی از این موضوع، شهروندان تصور می‌کنند خروجی‌های دودکش گرد و غبار است و به دلیل خارج شدن فیلترها از مدار اتفاق می‌افتد.
مدیر HSE شرکت سیمان تهران با رد این موضوع که فضای سبز بوستان‌های توسکا، پامچال و آزادگان در اثر فعالیت کارخانه سیمان دچار مشکل شده‌اند، می‌گوید: گرد و غبار در کارخانه سیمان کنترل شده است و گنبد گرد و غباری که در این کارخانه تشکیل می‌شود بیش از 500 متر پراکنش ندارد و تحت‌تاثیر وزن خود نشست می‌کنند.
به گفته وی، این گرد و غبار به این صورت نیست که بخواهد به بوستان‌های نزدیک کارخانه برسد ضمن اینکه در فضای سبز موضوع کنترل و نگهداری هم مطرح است.
شایان‌کیا تاکید می‌کند: ممکن است این درختهایی که در کارخانه سیمان کاشته شده در بوستان‌های شهرداری هم باشد اما چطور ممکن است درختهای اینجا در کنار کوره سیمان رشد کنند، باروری داشته باشند، پوشش گیاهی مناسبی داشته باشیم و درختهای بوستان‌ها درحال از بین رفتن باشند. اگر چنین موضوعی هم صحت داشته باشد کارشناسان شهرداری باید بررسی کنند که چرا درختان بوستان‌های اطراف کارخانه درحال از بین رفتن است.
صدای آزاردهنده انفجارهایی که گاه و بیگاه در نزدیکی شهرک مشیریه روی می‌دهد از دیگر نکاتی است که اعتراض پیاپی اهالی را به‌دنبال داشته است اما مهندس کلاه‌کج، مدیر واحد 7 سیمان تهران با اشاره به این نکته که این انفجارها متعلق به کارخانه سیمان نیست.
وی درباره طرح انتقال کارخانه سیمان هم می‌گوید: انتقال کارخانه بسیار هزینه‌بر است و دلیلی برای انتقال این صنعت وجود ندارد؛ چرا که مسائل زیست‌محیطی در این کارخانه رعایت می‌شود و میزان خروجی غبار زیر حد استاندارد است.
به گفته کلاه کج، از 125 هکتار زمین کارخانه سیمان 95 هکتار به فضای سبز اختصاص یافته و 93 هزار اصله درخت و 4 هکتار چمن کاری نیز در کارخانه انجام شده است.
با تمام این توصیفات صدای آزاردهنده فعالیت تاسیسات کارخانه سیمان، وضعیت غبار آلوده هوای منطقه، تردد ماشین‌های سنگین حمل سیمان و بیماری‌های ریوی که به گفته اهالی روز به روز بیشتر می‌شود از جمله مسائلی هستند که توجه بیشتر به اهالی این شهرک را می‌طلبد.
انتهای پیام
