آرامگاه حافظ
تالار وسیع و باشکوه اون به عرض 7 و طول 56 متر به وسیله 20 ستون سنگی نگهداری میشه و باغ ورودی به وسیله همین تالار از باغ ارامگاهی جداشده است. چهار ستون وسط این تالار با سر ستون و سرهم و یکپارچه است و مربوط به عهد کریمخان زنده. طرفین دیوارهای این تالار از سنگ مرمر ساخته شده و بر پیشانی این سنگها یکی از غزلیات حافظ به صورت کتیبه ای نوشته شده.
طرف دیگر این بنای مجلل باغ آرامگاه قرار داره که کمی بلندتر از باغ ورودی احداث شده.
آرامگاه حافظ
آرامگاه سعدی
در خاک هنر پرور شیراز از 7 قرن پیش به این طرف، آرامگاهی در بین باغ مصفایی قرار گرفته که زیارتگاه صاحبدلان جهانه. این ارامگاه مزار جاودانی یکی از بزرگترین شاعران و نویسندگان ایران در قرن 7 هجری است و اسم او که شهره آفاقه سعدی است.
این شاعر و نویسنده نامدار و خالق اثار بی مانندی مثل بوستان و گلستان و طیبات و بدایع و قصاید مدتها در همین مکان که امروز مزار اوست در خانقاهی می زیسته و دور از غوغای شهر در خلوت دل مضامین آسمانی می سروده. بعد از مرگ سعدی این خانقاه هم به آرامگاه او تبدیل گردید و از اون پس به صورت زیارتگاه اهل دل و صاحبان ذوق و دوستداران شعر و ادب فارسی در اومد.
در زیر محوطه ، چشمه آب زلالی قرار داره که از خیلی سال پیش شستشو در اون جزو اعتقادات مردم شیراز بوده و برای دسترسی به این چشمه ، در قسمت شمال غربی پلکانی ساخته شده. بر در ورودی باغ آرامگاه بیتی از اشعار شاعر نوشته شده است. در این بنا سنگهای رنگین و زیبایی که با ظرافت حجاری شده اند استفاده شده و از کاشی های فیروزه فام برای جلوه بیشتر استفاده شده.
در انتهای ایوان ، قرینه اتاق آرامگاه کتابخانه ای است که در ضمن مزار مرحوم فصیح الملک متخلص به شوریده شیرازی یکی از شعرای معاصر هم هست. لازم به ذکره که قنات سعدی در ادامه راه ، باغ دلگشا را هم مشروب می کنه.
آرامگاه سعدی شیراز
مطلب پیشنهادی: دکوراسیون سنتی
