گرایش نوین
این اصطلاح در سال های اوایل دهه 1960 برای توصیف گرایشات کاملا متفاوت سبک ساختارگرایانه استفاده می شد که در این هنگام در خیلی از کشورهای اروپای غربی و در ژاپن، ارژانتین، برزیل و ونزوئلا ظهور کرد. بیشتر این جنبش ها با وجود تفاوت خیلی از اونها در روش ظهور ، در غیر شخص شدگی اثر هنری ، استفاده از مواد و روش های جدیدی که از فنون صنعتی امانت گرفته شده بود ، آیین فعالیت و ناشناختگی گروه ، استفاده از جلوه ها مستقیمی مانند نور ، صدا و حرکات حقیقی و نیز گرایش سنت شکنانه نسبت به معیارهای زیبایی شناختی قرار دادی ، مشترک بودن . کلا این جنبش ها ابراز مخالفتی در مقابل هنر انتزاعی بیانگرا بودن.
در سال 1910 زمانی که تعدادی از نقاشان جوان از طرف انشعابیون برلین کنار گذاشته شدن از جمله اعضا گروه پل آغازگر “انشعاب نوین“ شدن.
گروه بلومزبوری
انجمن نه زیاد منسجمی تشکیل شده از نویسندگان ، هنر مندان و منتقدین هنری که تاثیر مهمی در زندگی فرهنگی و روشنفکری بریتانیا طی دهه های اوایل سده 20 گذاشت.
گروه لندن
انجمن نمایشگاهی تشکیل شده از هنرمندان انگلیسی که در سال 1913 با ترکیب گروه شهر کامدن با چند گروه کوچکتر و افراد مختلف شکل گرفت. گروه لندن بعد از جنگ جهانی دوم دوباره احیا شد و به عنوان چیزی شبیه موسسه به فعالیت خودش ادامه داد. اما بدون جدیت و انسجام یک انجمن بود و معنی اولیه رسالت خود را از دست داد به طوریکه در سال 1950 معین کردن این که تیم بر اساس کدام اصول هنری همچنان پابرجاست ، آسان نبود . این گروه همچنان به حیات خود ادامه می ده.