با یونسکو در گذر باغ ایرانی
دویست و هفتاد و چهارمین گفتمان هنر و معماری
باغ ایرانی٬ هنر و معماری٬ یونسکو٬ باغ فین کاشان٬
(ششمین نشست)
میراث جهانی باغ فین
(کاشان)
باغها در ایران بهطور بیواسطهای محصول تعامل میان انسان و محیط زندگی او هستند. این تعامل بیش از هرکجا در بستر شکلگیری باغها قابل مشاهده است. ازاین رو شناخت بستر شکلگیری، نقشی وسیع در شناخت خصوصیات یک باغ تاریخی دارد. ازسوی دیگر، بخش قابل توجهی از خصوصیات باغ و سرزمین آن از طریق شناخت منظر میسر میشود. لذا برای شناخت باغ فین، مطالعۀ منظر محیطی و شهریِ منطقهای که باغ در آن واقع شده است، از اهمیت برخوردار است. منطقۀ یادشده برای باغ فین، محدودهای وسیع از کوه دندانه و بخشهای اطراف در کوهستان کرکس تا دشت کاشان را شامل میشود. این منطقه در طول چند ده هزار سال شاهد کانونهای استقرار و زیستگاههای انسان ازجمله در محوطۀ پارینهسنگی کفتارخون، تپۀ باستانی قلعه زیارته، سیلک، فین و کاشان بوده است. مطالعات پیشین و آثار باقیمانده نشان میدهد که باغ فین در نسبت مشخصی با منطقۀ فین، سیلک و شهر دوران اسلامی کاشان شکل گرفته و دوران تحول خود را سپری کرده است. بستر غنی شکلگیری و ارتباط آن با محدودههای پیرامون در طول سدههای گذشته، ارتباطی معنادار میان شهر و منطقۀ فین ایجاد کرده است. بخش وسیعی از این ارتباط مرهون راههایی است که به شکلگیری کاشان منجر شده و آن را به حومههای پیرامون ازجمله فین مرتبط میساخته است. بخش دیگر، جریانهای آبی است که کل منطقه را سیراب کرده و درعین حال به هم پیوند داده است؛ ازجمله آب چشمۀ سلیمان که شکلگیری باغ فین را نیز میسر کرده است.
در دویست و هفتاد و چهارمین گفتمان هنر و معماری محوطۀ میراث جهانی باغ فین از دریچۀ منظر شهری و منظر درونی مورد بحث و بررسی قرار میگیرد تا برخی ابعاد بیرونی و درونی باغ بازشناسی شود. در این نشست که با نمایش فیلم همراه است، خانم مهندس ثریا بیرشک شکلگیری کاشان و حومههای اطراف را به بحث گذاشته و نقش و ارتباط فین در منظر شهری کاشان را بررسی میکند. در ادامه آقای دکتر حمیدرضا جیحانی به بررسی جایگاه و طبقهبندی گیاهان در باغ فین میپردازد و جایگاه این عناصر را در منظر درون باغ به بحث میگذارد. دبیر نشست خانم مهندس انوشه منصوری هستند.
زمان: چهارشنبه 19 اردیبهشت ماه 1397 از ساعت 15:30 الی 17:30
مکان: موزه هنرهای دینی امام علی (ع) خیابان ولیعصر (عج) – بالاتر از ظفر – بلوار اسفندیار – شماره 35
انجمن مفاخر معماری ایران