روز شادباش نویسی (روز امید)
آرامگاه کوروش کبیر , عید نوروز
جشن های باستانی
آیین بسیار زیبایی برای جشن های نوروزی از دوران کهن بجا مانده است. به نظر می آید ایرانیان در روز شادباش نویسی (ششم فروردین)، آرزوها و خواسته های نیک خود را برای دیگران می نوشتند و به دست آنها می سپردند. این آیین به شکل های دیگر، هنوز هم در میان مردم ما جا دارد.
در گاهشماری ایرانی روز ششم هر ماه، خرداد روز نام دارد. خرداد روز از فروردین ماه (روز ششم فروردین)، یکی از روزهای مهم در گاهشمار ایرانی است.
ششم فروردین ماه به نام های «روز شادباش نویسی»، «روز امید» یا روز «نوروز بزرگ» خوانده می شود و از روزهای خجسته ی ایرانیان است.
از این روز به نام «هودرو» یا «هفدورو» یعنی روزی که هفتاد و دو رویداد سرنوشت ساز در زندگی و تاریخ ایرانیان روی داده است نیز نام برده شده است.
در متن پهلوی «ماهِ فروردین، روزِ خرداد» رویدادهای بسیاری به این روز منسوب شده است؛ از جمله :
– پیدایی کیومرث و هوشنگ
– روییدن مشی و مشیانه
– غلبه ی سام نریمان بر اژدهاک
– پیدایی دوباره ی شاه کیخسرو (از جاودانان در باورهای ایرانی)
– همپُرسگی زرتشت با اهورامزدا
نام «روز امید» به خاطر انتظار پیدایی دوباره ی کیخسرو و دیگر جاودانان و نجات بخشان (سوشیانت ها)، به این روز داده شده است.
به نظر می آید نامه نویسی و شادباش نویسی از آیین های این روز بوده است.
در منابع کهنی از دانشمندانی چون ابوریحان بیرونی، فردوسی بزرگ، ابن ندیم و غیره نیز اختراع خط به دست جمشید و بر تخت نشستن وی گزارش شده است بدینگونه که : «… روزی که جمشید خط نوشت و به مردم مژده داد که روش او خدای را خوش آمده و به پاداش کارهایش، گرما، سرما، پیری و رشک را از مردمان دور می کند، روز ششم فروردین ماه بود …
آبشخور جستار:
پایگاه پژوهشی آریابوم – بهزاد فرهانیه
یاری نامه ها و بن مایه ها:
ترجمه ی فارسی آثارالباقیه ابوریحان بیرونی – اکبرداناسرشت
تاریخ نوروز و گاهشماری ایران، نوروز بزرگ – عبدالعظیم رضایی
گاهشماری و جشن های ایران باستان، نوروز بزرگ – هاشم رضی
منبع : http://7country.persianblog.ir
