اندلس: شرق در غرب
اندلس ( عربی : الأندلس) نامی عربی است که به بخشهایی از شبه جزیره ایبری و سپتیمانیا که توسط مسلمانان عرب و اهل شمال آفریقا در زمان‌های متعددی در دوره زمانی بین ۷۱۱و ۱۴۹۲ میلادی داده شده‌است.
اندلس پس از فتح شدن، به پنج ناحیه حکومتی متناظر با اندلوسیا، گالیسیا و پرتغال، کاستیل و لئون، آراگون و کاتالونیا و سپتیمانیا تقسیم شده‌بود. اندلس به عنوان یک حوزه یا حوزه‌های حکومتی، با موفقیت استانی از خلافت اموی را که توسط خلیفه ولید یکم آغاز شده‌بود، تشکیل داد.
اَندَلُس (به اسپانیایی: Andalucía) یکی از ۱۷ بخش خودمختار کشور اسپانیا است. پایتخت آن شهر سویل است.
بازمانده‌های فراوانی از معماری موری (مراکشی) در اندلس بجا مانده‌است زیرا این منطقه واپسین دژ مقاومت مورها پیش از بازپس‌گیری این سامان از سوی پادشاهان کاتولیک بود که در سال ۱۴۹۲ تکمیل گشت. نامدارترین این آثار کاخ الحمراء در گرانادا، مزکوئیتا در کوردوبا و برج‌هایتوره دل اورو و خیرالدا در سویل. از آثار باستانی مهم آن می‌توان به مدینةالزهرا در نزدیکی کوردوبا اشاره کرد.
مشهورترین بناهای اسلامی
Alhambra
الحمرا کاخی است مشرف بر شهر گِرانادا (غرناطه) در اسپانیا، که به عنوان یکی از شاخص‌ترین نمونه‌های هنر شمال آفریقا (عرب) و شاید یکی از مشهورترین بناهای اسلامی جهان بشمار می‌آید. این بنا شامل چندین قسمت مجزا است که در دوره‌های مختلف ساخته شده‌اند. نام کاخ که به معنای سرخگون است، بنا به نظر بسیاری، از رنگ غالب بر بنا گرفته شده‌است.
سه پانل های سقف مثلثی با طرح های هندسی بافته، اسپانیا، اندلس، Nasrid، 14 قرن -15th، چوب، حک شده و نقاشی شده، هر پانل 151.
پانل های سقف مثلثی با طرح های هندسی
