نمایشگاه لئوناردو داوینچی

جولای 18, 2019 | لئوناردو دا وینچی, هنرمندان ایتالیا | 0 comments

نمایشگاه لئوناردو داوینچی

علاوه بر بردن اولین فضای کاملا جامع در آمریکای لاتین، سائوپائولو در ماه اکتبر سال جاری یک نمایشگاه را به افتخار 500 سالگرد مرگ لئوناردو داوینچی می گیرد. این خبر نشان دهنده افتتاح MIS Imersão، یک فضای جدید است که توسط موزه تصویر و صدا (MIS-SP) اداره خواهد شد.

گران‌ترین نقاشی جهان غایب بزرگ نمایشگاه «داوینچی»

«سالواتور موندی» به عنوان گران‌ترین نقاشی تاریخ به دلیل تردیدها درباره اصالت آن در نمایشگاه ویژه موزه لوور به مناسبت پانصدمین سال درگذشت «لئوناردو داوینچی» حاضر نخواهد بود.

نمایشگاه «داوینچی»

لئوناردو داوینچی بدون “لبخند مونالیزا” در میلان

نمایشگاه «داوینچی»

نقاشی «سالواتور موندی»

به گزارش ایسنا به نقل از گاردین، در حالی که برخی از متخصصان سرشناس آثار «لئوناردو داوینچی» چون «مارتین کمپ» (پرفسور تاریخ هنر دانشگاه آکسفورد) معتقد است نقاشی «سالواتور موندی»، اثر این هنرمند نامدار ایتالیایی است برخی دیگر از متخصصان هنری نسبت به اصالت این اثر اظهار تردید کرده‌اند و به همین دلیل موزه لوور اعلام کرده در نمایشگاه بزرگی که امسال به مناسبت پانصدمین سالمرگ «داوینچی» ترتیب داده است، میزبان این نقاشی گران‌بها نخواهد بود.

قدمت نقاشی «سالواتور موندی» (منجی جهان) که یکی از حدود ۲۰ نقاشی به جا مانده از «داوینچی» – نقاش نامدار رنسانس – است، به سال ۱۵۰۰ میلادی بازمی‌گردد. در این نقاشی حضرت مسیح (ع) با لباسی آبی با نوارهای قرمز و در حالی که گوی بلورینی در دست دارد به تصویر کشیده شده است.

این اثر نقاشی اولین بار به سفارش مجموعه شخصی پادشاه چارلز اول کشیده شد و در سال ۱۹۷۳ چوب حراج خورد اما پس از آن تا سال ۱۹۰۰ ناپدید شد. سپس در سال ۱۹۵۸ در حراجی ساتبی به یک مجموعه‌دار آمریکایی فروخته شد و مجدداً در سال ۲۰۰۵ در اختیار کنسرسیوم آثار هنری قرار گرفت و مرمت‌های فراوانی روی آن صورت گرفت و در نهایت در ماه نوامبر سال ۲۰۱۷ به قیمت ۴۵۰ میلیون دلار در حراجی کریستیز به فروش رفت و رکورد فروش آثار نقاشی را شکست.

گفته می‌شود خریدار این نقاشی «محمد بن سلمان» ولیعهد سعودی است و قرار بود این نقاشی به عنوان مهم‌ترین اثر لوور ابوظبی رونمایی شود و پس از آن به نمایشگاه پانصدمین سالگرد مرگ «لئوناردو داوینچی» در لوور پاریس نیز به امانت داده شود.

نمایشگاه لوور ابوظبی سال گذشته به شکل غیرمنتظره‌ای لغو شد و بنا بر اعلام «بن لوئیس» نویسنده و تاریخدان هنری، نقاشی «سالواتور موندی» به موزه لوور نیز امانت داده نمی‌شود؛ چرا که تعداد افرادی که معتقدند این اثر متعلق به داوینچی است خیلی زیاد نیست.

«بن لوئیس» بر اساس منابع خبری داخل موزه لوور توضیح داده است که اگر هم بخواهند این نقاشی را در لوور نمایش دهند در قالب یک ورکشاپ خواهد بود، البته صاحب این اثر آن را نیز قبول نخواهد کرد؛ چراکه در این صورت ارزش نقاشی به حدود ۱.۵ میلیون دلار نزول پیدا خواهد کرد.

گفته می‌شود نقاشی «سالواتور موندی» هم‌اکنون تحت تدابیر امنیتی در یکی از بنادر آزاد کشور سوئیس نگهداری می‌شود.

انتهای پیام منبع : ایسنا 

لئوناردو دا وینچی

نوامبر 18, 2018 | لئوناردو دا وینچی, مطالعات هنر, هنر, هنرمندان, هنرمندان ایتالیا | 0 comments

لئوناردو در نقاشی و شعر

لئوناردو دی سر پیرو دا وینچی (به ایتالیایی: Leonardo da Vinci) (۱۵ آوریل ۱۴۵۲ – ۲ مه ۱۵۱۹) دانشمند، نقاش، مجسمه‌ساز، معمار، موسیقی‌دان، ریاضی‌دان، مهندس، مخترع، آناتومیست، زمین‌شناس، نقشه‌کش، گیاه‌شناس و نویسنده ایتالیایی دوره رنسانس بود.
نوشته های لئوناردو در مورد برتری نقاشی بیش از شعر و موسیقی ( و مجسمه سازی ) اولین سهم مهم رنسانس در بحث است. متن هایی که به نام Paragone شناخته می شوند امروزه قسمت بازاریابی Codex vaticanus urbinas latinus 1270 را تشکیل می دهند که از نوت بوک های لئوناردو در اواسط قرن شانزدهم تشکیل شده است.

19. چگونه نقاشی از تمام آثار مردی به دلیل ذهنیت های ظریف که با آن مواجه است عبور می کند

چشم که گفته می شود پنجره روح است، وسیله اصلی است که توسط آن Senso comune[یک اصطلاح که از دانشمندان قرون وسطایی به دست می آید، به معنی حس درونی یا روانشناسی است) ممکن است به طرز وحشیانه و با شکوه کارهای بی حد و حصر طبیعت را تسویه کند و راه دوم، گوش است که از طریق چیزهایی که چشم دیده می شود، شایسته است. اگر شما historiographers یا شاعران و یا ریاضیدانان، چیزهایی را با چشم خود دیده نمی شود، بد نیست که شما قادر به ارسال آنها از طریق نوشته های خود را. شاعر، اگر شما نقاشی را با قلم خود به تصویر کشیدید، نقاش با قلم مو خود را راحت تر می کند و آن را رضایت بخش و خسته کننده برای درک. اگر ادعا کنید که نقاشی [شعر خالی است]، نقاش می تواند بگوید که شعر نقاشی کور است.در حال حاضر در نظر بگیرید که بیشتر آسیب زدن خشمگین، کور شدن یا خاموش شدن است. اگر شاعر، مانند نقاش، در اختراعاتش آزاد باشد، [تخیل شاعر] برای مردان به عنوان نقاشی ها رضایت بخش نیست. برای اینکه، در حالی که شعر به شکل گیری اشکال، اعمال و جای دادن در کلمات گسترش می یابد، نقاش با شبیه سازی های واقعی شکل ها برای تقلبی این فرمها حرکت می کند. در حال حاضر در نظر بگیرید که یک بررسی دقیق تر از مرد، نام و نام خانوادگی او است؟ نام برای انسان در سرزمین های مختلف متفاوت است، و این فرم تنها توسط مرگ متوقف می شود. و اگر شاعر به وسیله گوش از طریق حواسها عمل کند، نقاش [به این طریق] با حس ارزشمندی چشم بیشتر می شود. با این [مقایسه ها] من فقط برای یک نقاش خوب می خواهم که خشم یک نبرد را شکل دهد و برای شاعر چیزی در مورد آن بنویسد و برای هر دو [این جنگ ها] را پیش از عموم قرار دهد. شما خواهید دید که بیشتر بینندگان را متوقف خواهد کرد، چه مدت طول خواهد کشید، که ستایش بیشتری خواهد داشت و بیشتر راضی خواهد شد.

—-

ترجمه در Claire J. Farago، Paragone لئوناردو داوینچی: تفسیر انتقادی با نسخه جدید متن در Codex Urbinas ، مطالعات Brill در تاریخ فکری (Leiden: EJ Brill، 1992)، ص. 209-11.

منبع وبسایت 

لئونارد دو دا وینچی  (بیشتر…)