حقوق کودکان

ژوئن 15, 2018 | انسانیت, حقوق کودکان, کودک, کودک و نوجوان | 0 comments

کودک آزاری و حقوق معطل مانده کودکان

آموزش کودکان٬ رفتار با کودک٬ حقوق کودکان

آموزش کودکان٬ رفتار با کودک٬ حقوق کودکان

آموزش کودکان٬ رفتار با کودک٬ حقوق کودکان

آموزش کودکان٬ رفتار با کودک٬ حقوق کودکان

گفت و گو با مطهره ناظری، وکیل دادگستری

تاریخ انتشار:۱۲ خرداد ۱۳۹۷ – ۱۳:۳۶02 June 2018
رضا رحیمی: کودکان و نوجوانانی که هنوز به سن قانونی نرسیده اند و به دلیل برخی محدودیت های اطلاعاتی و نیز جسمانی توانمندی چندانی در دفاع از خود در برابر تهدیدهای بیرونی ندارند، به میزان چشمگیری در معرض آسیب و تهدیدهای اجتماعی قرار دارند؛ افرادی که بعضاً می خوانیم حقوقشان به شکل دردناکی تضییع می شود و امکان قانونی چندانی نیز برای رسیدگی به آن وجود ندارد.

موضوع کودکان و نوجوانانی که در معرض آسیب ها و تهدیدهایی چون کودک آزاری و یا تجاوز از سوی افراد بالغ قرار دارند، امروزه به یکی از نگرانی های جدی شهروندان ایرانی تبدیل شده و رخ دادهای تلخی که هر از چند گاهی در همین رابطه رخ می دهد، نگرانی ها را در این رابطه افزایش می دهد.

ماجرای اخیر کودک آزاری و تجاوز به حقوق و حریم شخصی دانش آموزان در یکی از مدارس شمال شهر تهران، مسئله تلخ و هشدار دهنده ای بود که نشان داد در کشور ایران آسیب مهمی چون تضییع حقوق کودکان به شکل جدی در حال گسترش است.

این مسئله که در روزهای اخیر با حواشی فراوانی نیز همراه شده است، البته اولین اتفاق ناراحت کننده این حوزه نیست و پیشتر نیز به کرات نمونه های مشابه آن در نقاط مختلف کشور رخ داده است؛ مسئله ای مهم که ضرورت دارد بیش از این ها به آن پرداخته شود و ابعاد حقوقی آن به شکل ویژه بررسی شود.

در همین رابطه و برای بررسی جوانب مختلف این مسئله، «تابناک» با مطهره ناظری وکیل دادگستری و یکی از فعالان حقوق کودک گفت و گویی انجام داده که مشروح آن را می توانید در ادامه بخوانید.

-با سلام و تشکر از اینکه وقت خود را در اختیار ما قرار دادید. لطفاً برای شروع بفرمایید تصویر کلی شما از شرایط کنونی حقوق کودکان در کشورمان چیست؟

البته حقوق کودک حیطه گسترده ای دارد که نمی توان به صورت کلی در مورد آن نظر بدهیم اما می توان گفت که حقوق کودکان در ایران با چالش های جدی مواجه است ، نظیر این چالش ها ازدواج کودکان، کودک آزاری و کودکان کار است که متاسفانه به دلیل عدم توجه به آنها در زمره جدی ترین آسیب های اجتماعی قرار می گیرند و برای رفع این چالش ها نیاز به اراده جمعی و جدی است که متاسفانه این اراده پس از بیست و اندی سال از پیوستن ایران به کنوانسیون جهانی حقوق کودک همچنان شکل نگرفته است و در حال حاضر حقوق کودک با یک موج خبری به سطح جامعه منتقل شده و بعد از مدت کوتاهی به فراموشی سپرده می شود.

-به طور دقیق چه رخداد و اقداماتی را که در حق کودکان رخ می دهد، می توانید تضییع حقوق کودکان بنامیم؟

هر گونه تصمیم گیری و برنامه ریزی و عملکردی که حقوق همه جانبه کودکان در آن لحاظ نشود به نوعی تضییع حقوق کودکان تلقی می شود. برای نمونه سیاست گذاری نامناسب در حوزه آموزش همچنین عدم تخصیص بودجه مناسب در حوزه هایی که بطور مستقیم و یا غیرمستقیم به کودکان ارتباط پیدا می کند بطور قطع تضییع حقوق کودک بشمار می رود، چرا که نتیجه اینگونه سیاستگذاری ها، ورود آسیب های جدی چون کودکان کار و انواع کودک آزاری و … می باشد.

-یکی از مسائل تلخ ولی واقعی جامعه که بارها در حق کودکان رخ داده است، مسئله تجاوز به حریم خصوصی و سوء استفاده جنسی از کودکان توسط برخی افراد معلوم الحال است. این موضوع در قانون کشورمان چه جایگاهی دارد؟

البته سوء استفاده جنسی از کودکان مصادیق مختلفی دارد از جمله هرزه نگاری نسبت به کودکان و اعمال منافی عفت نسبت به کودکان و .. همه این موارد در قوانین کیفری ایران بطور کلی اشاره و جرم انگاری شده است و سیاست کیفری افتراقی در این خصوص وجود ندارد لیکن در لایحه حمایت از کودکان و نوجوانان که چندین سال است در انتظار تصویب آن هستیم خوشبختانه به مصادیق سوء استفاده های جنسی علیه کودکان پرداخته و نسبت به هر یک بطور مجزا تعیین تکلیف نموده است . همچنین یکی از چالش های کودک آزاری جنسی و بطور خاص اعمال منافی عفت با کودکان است راههای اثبات عمل مجرمانه است که در قانون کشورمان اثبات این جرم با دشوارهای بسیاری همراه است.

-متأسفانه برخی خانواده ها پس از اثبات تجاوز دیگران به فرزندانشان سعی بر کتمان موضوع و یا نادیده گرفتن آن برای حفظ آبرو دارند، بفرمایید این اقدام قابل دفاع است یا خیر؟

در کشورمان تصویر دقیقی از کودک آزاری جنسی وجود ندارد و همواره آمار دقیق این نوع از کودک آزاری در هاله ای از ابهام است چرا که خانواده ها همچنان به دلیل ترس از آبرو نسبت به فاش نمودن و اعلام این موارد خودداری می کنند، از آنجاییکه که کودک آزاری جنسی غالبا از سوی نزدیکان کودک ارتکاب می یابد این موضوع نیز خود عامل کتمان و فاش نکردن این نوع از کودک آزاری است.

مسلماً کتمان این موضوع به هیچ وجه قابل دفاع نیست چرا که فاش نکردن آن به جهت ترس از آبرو ، خود عاملی است که موجب شیوع کودک آزاری جنسی است و کودک آزار بدون آنکه مواخذه شود مجال پیشروی در اقدامات شوم خود را می یابد و رفته رفته محیط برای کودکان ناامن تر می شود . بنابراین کتمان کودک آزاری موجب رشد کودک آزاری است . بویژه انکه خانواده ها بایستی بدانند که کودک آزاری جرمی عمومی است و در وهله نخست موظفند که این جرم را گزارش دهند. همچنین ادر این موارد می توانند با خط مشاوره تلفنی صدای یارا ( انجمن حمایت از حقوق کودکان) به شماره 42152 مشورت بگیرند.

انجمن حمایت از حقوق کودکان

-خانواده ها چه اقداماتی را باید در دستور کار قرار دهند تا فرزندانشان از آسیب های مختلف از جمله سوء استفاده جنسی شدن در امان بمانند؟

باید بدانیم که اولین اقدام در پیشگیری از آسیب ها آگاهی از آن است پس کودک آزاری جنسی را بشناسیم و بدانیم که همه کودکان حتی کودکان خودمان نیز ممکن است روزی در معرض این آسیب قرار گیرند. بنابراین لازم است پیش از هر چیز کودکان را نسبت به این آسیب ایمن کنیم، در واقع راهکار اصلی آموزش والدین از طریق یادگیری مهارت های فرزندپروری است همچین کودکان نیز می بایست از طریق والدین به شکلی مناسب با حریم خصوصی بدن خود و بسیاری از مسائل مربوط به خود مراقبتی جنسی آشنا شوند که این موضوعات می تواند با مشورت مشاورین و مربیان این حوزه به شکل صحیح و مناسبی به کودکان منتقل شود علاوه بر این، خانواده ها می بایست همواره نسبت به رفتار و روابط کودکان و نوجوانان هوشیار باشند و در بحران های مقاطع مختلف سنی کودکان و نوجوانان با مشورت متخصصین به روشی مناسب رفتار کرده و با بحران ها مواجه شوند.

-مسئولان و نهادهای قانون گذار و مجری قانون در همین رابطه چه رسالتی را باید بر عهده بگیرند و عملکرد تا کنون آنها چگونه بوده است؟

بدون شک تدوین و تصویب قوانین حمایتی و پیشگیرانه در حوزه تقنینی می بایست در اولویت قرار گیرد چرا که به واقع یکی از علل گستردگی کودک آزاری فقدان قوانین پیشگیرانه است همچنین عدم اجرا و یا اجرای ناقص قوانین اندک موجود نیز آسیب رسان است .در حال حاضر نیز ی قانون 9 ماده ای مختص به کودکان داریم که صرفا به مجازات کودک آزار معطوف است این در حالی است که مجازات کودک آزار نمی تواند تنها راهکار مقابله با کودک آزاری باشد.

قانونگذار می بایست نسبت به کودکان در معرض آسیب و کودکان در معرض بزه دیده گی نیز تعیین تکلیف نماید و همچنین موقعیت کودکان و نوجوانان پس از آسیب نیز می بایست مورد توجه قرار گیرد که در صورت تصویب لایحه حمایت از کودکان و نوجوانان این موارد تا حدودی تامین می گردد . در هر حال اگر چه که تاکنون مسائل مربوط به کودکان و نوجوانان جزو اولویت های قانونگذار و مجریان قانون نبوده است لیکن تصویب همین لایحه و پی ریزی بسترهای اجرای آن، همچنین پایبندی به مفاد آن تاحدودی راهگشاست.

-این مسئله مهم یعنی رعایت حقوق کودک و پاسداری از آن در فرهنگ و جوامع دیگر به ویژه کشورهای توسعه یافته چه جایگاهی دارد؟

بدون تردید یکی از مولفه های توسعه یافتگی، توسعه حقوق کودک است. در واقع توجه به حقوق همه جانبه کودکان و تامین رفاه ، سلامت و امنیت کودکان در بلند مدت از موجبات توسعه جامعه است. این توجه را می توان در قوانین حمایتی کشورهای توسعه یافته مشاهده نمود که برخی از مواد لایحه حمایت از کودکان و نوجوانان نیز از قوانین حمایتی کشورهای توسعه یافته تاثیر پذیرفته است.

-با تشکر از وقتی که در اختیار «تابناک» قرار دادید، اگر در پایان نکته ای از قلم افتاده است، لطفاً به آن اشاره کنید.

ضمن تشکر از شما امیدوارم که اراده ای جدی بر بسط و توسعه حقوق کودک شکل گیرد بدون تردید توجه و اولویت یافتن حوزه حقوق کودک یکی از راهکارهای برون رفت از آسیب های اجتماعی موجود است.

به گزارش «تابناک»

درمان کودک خجالتی و کمروی شما

نوامبر 17, 2016 | تربیت کودک, تعلیم و تربیت, کودک, کودک و نوجوان | 0 comments

روابط والدین و فرزندان

درمان کودک خجالتی و کمروی شما

خجالت در واقع نوعی ویژگی شخصیتی در كودكان است، نه یك عیب و نقص , اگر كودك‌تان خجالتی است بهتر است بدانید راه‌های زیادی برای رفع این مشكل وجود دارد، به هر دلیلی كه كودك شما اكنون خجالتی است ، بهتر است راه‌های كمك به او را پیدا كنید .

آموزش کودک٬ آموزش کودکان٬ تربیت کودک٬ رفتار با کودک٬ کودک

احتمالا هیچ پدرومادری دوست ندارد که کودکش خجالتی باشد یا دیگران این برچسب را به او بزنند. اما کدام کودکان خجالتی هستند و چه موقع ما خجالتی بودن را با مسائل دیگر اشتباه می‌گیریم؟ 

خجالت در واقع نوعی ویژگی شخصیتی در كودكان است، نه یك عیب و نقص كه نیازی به دعوا و شرمندگی والدین داشته باشد. این ویژگی با تشویق و حمایت والدین قابل اصلاح است جالب است بدانید دانشمندان می‌گویند خجالتی بودن در بعضی فرهنگ‌ها مورد پسند و ستایش مردم است و از راه فرهنگ جامعه به كودكان به ارث می‌رسد. 

از نظر علمی احساس خجالت، یك واكنش طبیعی نسبت به افراد یا محیط‌های جدید است كه در حقیقت تركیبی از حس ترس و كنجكاوی را در خود دارد. شیرخواران با دیدن غریبه‌ها روی‌شان را برمی‌گردانند. 

كودكان نوپا به زمین نگاه می‌كنند و به پدر یا مادرشان می‌چسبند و حتی ممكن است در این شرایط به مكیدن انگشت شست بپردازند اما بیشتر بچه‌ها قبل از 3 سالگی به راحتی با همه ارتباط برقرار می‌كنند و به‌نظر بسیار اجتماعی می‌آیند اما بعد از این سن، ترس بیشتر كودكان از غریبه‌ها شروع می‌شود و آن‌ها حس خجالت و شرمندگی را یاد می‌گیرند. در این زمان است كه ناگهان كوچولوی اجتماعی و برون‌گرای شما تبدیل به یك موجود خجالتی می‌شود. 

*با کودک خجالتی ام چه کنم؟

ندا شیخی، دکترای روانشناسی در ابتدا در تعریف خجالتی بودن می‌گوید: خجالت به معنی دوری‌گزینی و عدم تمایل به ایجاد ارتباط با دیگران، می‌تواند امری موقتی یا نسبتا دائمی باشد. خجالتی بودن کودک باید با توجه به شخصیت و ذات کودک، سن او و اینکه فرزند چندم خانواده است، و فرهنگی که کودک در آن پرورش می‌یابد، مورد بررسی قرار گیرد. ما در اینجا به توضیح چند مورد از این فاکتورها مانند سن و فرزند چندم خانواده می‌پردازیم. 

– چندمین فرزند شماست؟

این روانشناس در ادامه در بیان اینکه فرزند چند خانواده بودن چه تاثیری بر خجالت کودک دارد، توضیح می‌دهد: معمولا فرزند اول خانواده نسبت به فرزند دوم حالت خجالت بیشتری دارد. این امر شاید به علت شیوه‌های تربیتی سختگیرانه‌تر والدین درباره فرزند اول باشد. معمولا والدین قوانین سنگین تر و بایدونبایدهای بیشتری درباره فرزند اول وضع می‌کنند که این امر می‌تواند بر میزان و کیفیت عزت نفس کودک تاثیر بگذارد. زیرا که کودک به طور مداوم به قضاوت و کنترل خود می‌پردازد و به خاطر ترس از اشتباه یا تنبیه، سعی می‌کند تعاملش با دیگران را کاهش دهد. درحالی‌که فرزند دوم معمولا کمتر با قوانین و بایدونبایدهای سخت والدین مواجه می‌شود و بنابراین با فراغ بال و اعتماد به نفس بیشتری به ایجاد ارتباط و انجام امور می‌پردازد. 

– اختلالی شبیه کمرویی

شیخی همچنین به فاکتور سن اشاره می‌کند و هشدار می‌دهد که نباید خجالتی بودن را با مسائل دیگر اشتباه گرفت: سن نیز از عوامل تاثیرگذار بر این حالت در کودکان است. به عنوان مثال، پدر و مادری از این موضوع اظهار ناراحتی و تعجب می‌کنند که فرزند 8 ماهه‌شان تا مدتی قبل در تعامل با دیگران هیچ مشکلی نداشته و به راحتی در آغوش دیگران قرار می‌گرفت، می‌خندید، و با آنها بازی می‌کرد. اما به تازگی حتی با مادربزرگش هم غریبگی می‌کند، با دیگران تعامل نمی‌کند، و در مواجهه با افراد تازه گریه می‌کند و … . این رفتار مربوط به سن کودک است. از حدود 8 ماهگی کودک دچار حالتی می‌شود که روانشناسان آن را اضطراب جدایی و اضطراب غریبه می‌نامند. یعنی در مواجهه با افراد جدید یا در هنگام غیبت پدر و مادر یا مراقب‌شان، دچار حالت اضطراب می‌شوند. 

– عادت ها در سنین مختلف

ایشان تاکید می‌کند: کودکان در سنین مختلف عادت‌های گوناگونی دارند. به عنوان مثال، کودکان در سن 5 سالگی، تفریحات درون منزل را به بیرون رفتن ترجیح می‌دهند و معمولا دامنه تعامل آنها با بچه‌های دیگر محدود به گروه‌های کوچک 3 الی 4 نفره است و از کودکان بزرگ‌تر یا افراد بزرگسال فاصله می‌گیرند. بنابراین در بعضی سنین نمی‌توان بر شکل یا میل به تعامل کودک با دیگران نام خجالتی بودن گذاشت؛ بلکه این حالت به نوعی مقتضای سن آنان است. 

*کودک خجالتی به مدرسه نمی رود؟
هرچند رفتاری که کودک نوپا در برخورد با غریبه‌ها از خود بروز می‌دهد ناشی از کم‌رویی است و این حالت طبیعی است،‌ اما نمی‌توان نام آن را خجالت گذاشت باید هرچه زودتر چاره‌ای بیندیشید چون با ورود او به مدرسه این مسئله تشدید خواهد شد. 

شاید می‌خواهد جلب توجه کند
تعدادی از بچه‌ها خجالت را برای جلب توجه به کار می‌گیرند تا از انجام کاری که به آنها محول شده خودداری کنند. در بیشتر مواقع، کودکان خجالتی هنگام احوالپرسی مادر با سایرین به مادرشان می‌چسبند اما در برخی مواقع با ادامه رفتار می‌خواهند دیگران از او سؤال کرده و با او صحبت کنند و مرکز توجه شود. 

بزرگش نکنید
خجالتی بودن کودک را امری غیرطبیعی و مهم جلوه ندهید ولی به او توجه داشته باشید تا سعی در جلب توجه شما از راه‌های دیگر از‌جمله خجالت کشیدن نکند. 

او را اجتماعی کنید
با مهربانی و آرامش اعتماد به نفس کودک را تقویت کرده و او را از بدو خردسالی به جمع دیگران به‌ویژه کودکان ببرید. به بچه بیاموزید که برخی کارها مانند سلام کردن از رفتارهای خوب و مودبانه به حساب می‌آید. 

آماده‌اش کنید
پیش از آنکه فرزندتان را به جمع دیگران ببرید برایش توضیح دهید  تا خود را آماده کند و دچار اضطراب نشود. بهتر است کودک، شما را راحت و با اعتماد به نفس  در میان جمع و در حال رفت و آمد و معاشرت ببیند و این شیوه را در پارک، منزل دوستان و… نیز به کار ببرید. 

نگذارید شما را منزوی کند
باید با برقراری روابط مناسب با  دیگران برقراری ارتباط صحیح را به فرزندتان بیاموزید و اجازه ندهید کودک خجالتی، شما را از معاشرت با دیگران بازدارد.

تبیان
:منبع

Monday 5th of September 2016 21:10:10 ________ ۱۳۹۵-شهريور-۱۵

تربیت کودک ( تنبیه )

نوامبر 2, 2016 | تربیت کودک, کودک, کودک و نوجوان | 0 comments

تربیت کودک ( تنبیه )

فرش اتاق کودک

تربیت کودک٬ رفتار با کودک٬ کودک٬

وقتی که صحبت از تربیت کودک به میان می آید، بیشتر ما نخستین کلمه ای که در ذهن مان نقش می بندد تنبیه است! انگار که تربیت کودک بدون ابزاری مانند تنبیه اصلا شدنی نیست.
بعد هم به سراغ روش هایی از تنبیه می رویم که موثرتر باشد و کودک بیشتر تحت تاثیر آنها تبدیل به موجودی حرف شنو و آرام و بی آزار شود. اما آیا تا به حال با خودمان فکر کرده ایم که این روش های تنبیهی چه عواقبی ممکن است داشته باشد و آیا راه حل دیگری جز تنبیه وجود ندارد؟
در مورد این موضوع با مهدیس هاشمی، روانشناس کودک و نوجوان گفت و گو می کنیم و او با اشاره به موارد تنبیه نادرست می گوید: متاسفانه بسیاری از والدین از ابزارهای مختلفی برای تنبیه استفاده می کنند که نتایج و پیامدهای منفی برای کودکان دارد که به ۴ مورد از مهم ترین آنها اشاره می کنیم؛
,این 4 تنبیه اشتباه را انجام ندهید

دیوار کودکی

این ۴ تنبیه اشتباه را انجام ندهید! -شوش مالاین ۴ تنبیه اشتباه را انجام ندهید!
مجله خبری شوش مال: این ۴ تنبیه اشتباه را انجام ندهید!
به گزارش مجله خبری شوش مال: ۱٫ بدترین نوع تنبیه که با وجود فرهنگ سازی و اطلاع رسانی های وسیع هنوز هم موارد مختلف در درجات گوناگون از آن دیده می شود تنبیه فیزیکی یا کتک است. درباره تاثیرات سوء این رفتار بر روی کودک زیاد گفته شد و بر کسی پوشیده نیست که با کتک زدن چه صدمات روحی و شخصیتی به کودک وارد می کنند. بدرفتاری، لجبازی، مقابله جویی، منفی گرایی، افسردگی، اضطراب و پرخاشگری از جمله صدمات ناشی از کتک زدن است اما چرا هنوز هم می توان پدرومادرهای بسیاری را دید که دست به تنبیه فیزیکی می زنند؟
می توان گفت که بسیاری از والدین دچار خشم شده و دست به این کار می زنند که در اغلب موارد به سرعت از کار خود پشیمان می شوند و احساس گناه بعدی باعث می شود نه خشم و ناراحتی آنها درمان شود و نه کودک به درستی تربیت شود.
۲٫ والدینی هستند که خط قرمز آنها در برخورد با کودک کتک زدن است و دست به این اقدام نمی زنند اما در برخی موارد با از دست دادن کنترل خشم خود در مقابل فرزندان سر آنها فریاد می کشند یا با کلمات مختلف کودک را سرزنش و حتی تهدید می کنند.
آنها که احساس می کنند حق دارند خشم و ناراحتی خود را بر سر کودک خالی کنند چون او با رفتارش باعث عصبانیت و ناراحتی شان شده است، بدون اینکه به تبعات بعدی کار خود فکر کنند شروع به داد و فریاد بر سر کودک می کنند که هم باعث افزایش ناراحتی و عصبانیت خودشان می شود و هم کودک بعد از چند بار تکرار این کار به مقابله جویی یا واکنش در برابر این رفتار اقدام می کند. باید گفت که این روش نیز راه حل درست و موثری در تربیت کودک نیست و برعکس باعث ضعف شخصیت کودک یا پرخاشگری او می شود.
۳٫ محدود کردن کودک در فضای خاص مانند اتاق یا حمام نیز از جمله تنبیهات نادرستی است که متاسفانه توسط والدین انجام می شود. اما تنبیهی که کودک را از نیازهای اصلی و اساسی اش محروم می کند، پذیرفتنی نیست. این رفتارها مانند زندانی کردن کودک در دستشویی، حمام، زیرزمین، تنها گذاشتن کودک و… نوعی از کودک آزاری و تضییع حقوق کودک است و نوعی خشونت رفتاری در خود مستتر دارد که باعث ایجاد خشم پنهان در کودک می شود. پس نباید فکر کرد به صرف اینکه این رفتارها همراه با خشونت فیزیکی نیست پس ایرادی برای انجام آنها وجود ندارد.
,این 4 تنبیه اشتباه را انجام ندهید
این ۴ تنبیه اشتباه را انجام ندهید

۴٫ شاید از نظر والدین عادی ترین و بی ضررترین تنبیهی که می توان برای کودک در نظر گرفت این است که او را از برخی امکانات یا وسایل به مدت مشخصی محروم کنند. البته که محروم کردن کودک روش موثری در تربیت کودک است اما وسیله یا امکانی که کودک از آن محروم می شود باید متناسب با رفتار کودک باشد.
به عنوان مثال اگر کودک با اسباب بازی خود با خشونت رفتار کرد می تواند زمان مشخصی او را از اسباب بازی خود محروم کنید یعنی این تنبیه متناسب با رفتار نامناسب او با همان وسیله است، نه اینکه اگر کار اشتباه دیگری از او سر زد، اسباب بازی مورد علاقه اش را از او دور کنید، این تنبیه با رفتار نامطلوب بی تناسب است که باعث ایجاد حس مورد ظلم واقع شدن، و در نتیجه خشم در کودک می شود و ممکن است در موقعیت های بعدی آن رفتار یا عمل نامطلوب را با شدت بیشتری انجام دهد.

چند نکته درباره رفتارهای صحیح با کودکان بازیگوش

آگوست 4, 2016 | آموزش کودکان, تربیت کودک, کودک, کودک و نوجوان | 0 comments

دکوراسیون اتاق کودک

چند نکته درباره رفتارهای صحیح با کودکان بازیگوش

آموزش کودک٬ کودک٬ رفتار با کودک

برای همه ما پیش آمده که گاهی از دست شیطنت‌های فرزندانمان‌ خسته شده و به ستوه آمده‌ایم؛ انگار هرچه می‌گوییم برعکس آن عمل می‌کنند، خیلی وقت‌ها لج‌بازی‌هایشان کلافه‌مان می‌کند و گاهی ‌به حدی از دستشان خسته می‌شویم که حاضر نیستیم حتی صدایشان را بشنویم یا قیافه‌شان را ببینیم .
البته شاید فقط زمان کوتاهی در این حال باقی بمانیم، ولی همین زمان کوتاه هم حس خوبی به ما نمی‌دهد و دوست داریم بتوانیم رفتار درستی‌ با کودکان لجباز، یکدنده یا پرخاشگر خود داشته باشیم .

بعضی والدین باوجودی که‌ می‌دانند روش آنان در برخورد با فرزندانشان‌ چندان تأثیری ندارد، ولی باز هم دست از آن برنمی دارند و همچنان به شیوه قبلی خود عمل می‌کنند. بنابراین ‌طبیعی است که نمی‌توانیم از یک شیوه غلط، انتظار نتیجه درست داشته باشیم.

آگاهی از بی‌تأثیر بودن روش‌های به کار گرفته شده قبلی در نخستین گام در راه بهبود روابط با فرزندان بسیار حائز اهمیت است. والدین اشتباهاتی در رفتار با فرزندشان دارند؛اشتباهات رایج تربیتی که ما والدین آنها را به کار می‌بندیم و انتظار داریم بهترین نتایج برایمان حاصل شود؛ غافل از این‌که راه را به خطا می‌رویم …

گاهی همچنان به رفتارهای اشتباه خود ادامه می‌دهیم و هیچ نتیجه‌ای هم نمی‌گیریم‌. شما فرزند خود را بابت رفتارها و شیطنت‌هایش سرزنش می‌کنید. به عنوان مثال می‌گویید: «تو که هنوز اتاقت را مرتب نکرده‌ای!» یا «تو که دوباره خواهر کوچکت را اذیت کردی!»

اما گاهی هم این سرزنش‌ها جای خود را به جمله‌های حقارت‌آمیز می‌دهد یا بدتر از آن از الفاظ نامناسب و فحش استفاده می‌کنیم.

آیا فرزند شما بعد از شنیدن چنین سرزنش‌ها و داد و بیدادها و گاه فحاشی رفتار خود را تغییر داده است؟ شما دقیقا همان کاری را به کودک خود می‌گویید که در آن لحظه انجام می‌دهد. در صورتی که فرزند شما کاملا به عمل خود واقف است و نباید آن کار را به رفتار همیشگی‌اش تعمیم دهید .

آگاهی از نامناسب بودن رفتار کودک به تنهایی سودی ندارد. از نظر کودک، این سرزنش‌ها صرفا عیب‌جویی از سوی شماست. کودک فکرمی‌کند: «مامان ا‌صلا من رو دوست نداره. برای همین هم دائم ازم ایراد می‌گیره … پس منم باید برای جلب توجه او بجنگم.»؛ به ویژه اگر سرزنش‌های شما همراه با جمله‌های تحقیرآمیز باشد، این احساس در کودکتان قوی‌تر خواهد شد.

متاسفانه گاهی والدین بیش از حد از رفتارهای شیطنت‌آمیز فرزندانشان عصبانی می‌شوند؛ به‌گونه‌ای که نمی‌توانند جلوی خشمشان را بگیرند و دست به تنبیه بدنی کودک می‌زنند .

آیا شما هم تا به حال اختیار خود را از دست داده و به این مرحله از تنبیه رسیده‌اید؟

فراموش نکنید فرزند شما هر کاری بکند و شیطنت او به هر میزان که باشد، شما حق ندارید او را تنبیه فیزیکی کنید .

شاید بسیاری از ما حداقل یک بار، دانسته یا ندانسته، کودک خود را به گونه‌ای تنبیه بدنی کرده‌ایم. آگاهی از چگونگی اثر تنبیه بدنی روی کودکان، بسیار ناراحت کننده است.

کودکانی که مرتب از والدین خود کتک می‌خورند، بعد از مدتی حساسیتشان در برابر درد کاهش می‌یابد. ولی مانند دیگر رفتارهای خصمانه والدین، اغلب حس انتقام‌جویی در آنان تقویت می‌شود. به علاوه شما نباید فراموش کنید ‌که کودکان هر آنچه را ‌از ما می‌آموزند، به فرزندان خود منتقل می‌کنند. هر ضربه‌ای که به فرزندتان وارد کنید، در واقع ضربه‌ای به ارتباط شما و فرزندتان وارد خواهد آمد.

چهارشنبه ۱۳ مرداد۱۳۹۵ ساعت 20:2 | | نوشته ‌شده به دست محمد آئين پرست

منبع: جام جم