آشنایی با علل ابتلا به پیش دیابت
دیابت چیست
نزدیک به ۵۰ درصد از بزرگسالان ایالات متحده آمریکا، مبتلا به پیش دیابت هستند و این در حالیست که اگر افراد سبک زندگی و تغذیه خود را تغییر ندهند، پیش دیابت، به دیابت تبدیل خواهد شد.
به گفته متخصصان، تمام افراد ۴۵ سال به بالا باید آزمایشهای تست قند خون را انجام دهند، حتی اگر سبک زندگیشان سالم باشد و سابقه خانوادگی ابتلا به دیابت هم نداشته باشند.
با برخی از عللي که فرد را به مرحله پیش دیابت میرساند و مستعد ابتلا به دیابت میکند، آشنا شويد.
نداشتن تعادل باکتریهای خوب روده: باکتریهاي خوب روده در ارتباط با سلامت متابولیک بدن هستند و میتوانند در کنترل قند خون نقش داشته باشند. تحقیقات مرکز پزشکی دانشگاه ایلینوی در شیکاگو نشان میدهد نداشتن تعادل باکتریهای خوب روده میتواند منجر به التهاب شود و متابولیسم گلوکز را مختل کند. برای تغییر در این روند باید به رژیمهای غذایی سرشار از فیبر و محصولات پروبیوتیک روی آورد چون باعث افزایش رشد و فعالیت میکروبهای سالم در روده میشود. مصرف روزانه ۲۵ گرم فیبر برای زنان و ۳۸ گرم برای مردان توصیه میشود. لوبیا، آجیل، غلات کامل و میوه و سبزیجات سرشار از فیبر هستند.
کمبود مزمن خواب: کمبود مزمن خواب، عامل خطر شناخته شده پیش دیابت و دیابت است. محققان کره ای اعلام کرده اند زنانی که دچار کمبود خواب مزمن هستند از چربی شکمی بیشتر رنج میبرند که خود عاملی برای مقاومت به انسولین است. سندرم متابولیک نیز در این زنان شایعتر است که با خطر ابتلا به بیماریهای قلبی، سکته مغزی و دیابت رابطه دارد. قطع کافئین در بعد از ظهر، خاموش کردن وسایل الکترونیکی یک ساعت قبل از خواب، سیگارنكشيدن و یا خوردن خوراکیهای سرپایی در شب برای جلوگیری از بروز این اختلال موثر است.
مصرف چربیهای اشباع: محققان بر این باورند که فقدان کلی اسیدهای چرب مفید در رژیم غذایی، میتواند به بروز سندرم متابولیک کمک کند. در مقابل افزایش مصرف چربیهای اشباع منجر به افزایش گلوکز و تری گلیسیرید میشود. اجتناب از مصرف مواد غذایی پرچرب مانند لبنیات پرچرب یا غذاهای فرآوری شده و جایگزینی آنها با چربیهای مفید از این سیکل غلط جلوگیری میکند.
ارتباط ديابت با برخي از گروههای خونی: مطالعات محققان فرانسوی نشان داده است که احتمال ابتلا به دیابت نوع ۲ در زنان با گروههای خونی آ، ۱۰ درصد و در زنان با گروه خونی ب، ۲۱ درصد نسبت به افراد به گروه خونیOبیشتر بود.
میزان پایین ویتامین دی: این ویتامین به جذب کلسیم، حفظ استخوانها و سلامت عضلات و سیستم ایمنی بدن کمک میکند. ویتامین دی در متابولیسم گلوکز نیز موثر است به طوری که کمبود آن با خطر ابتلا به دیابت در ارتباط است.
سن: خطر ابتلا به دیابت و پیش دیابت با افزایش سن بیشتر میشود و این خطر در افراد ۶۰ سال به بالا بیشتر است. آن هم به این دلیل که چربیها در طول زمان در شکم، عضلات و کبد رسوب میکنند و توده عضلانی کاهش مییابد. دریافت ورزش روزانه ۳۰ تا ۴۵ دقیقه در افراد مسن، مصرف رژیم غذایی با فیبر بالا و ۷ ساعت خواب شبانه روزی توصيه ميشود.
*وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي
زندگی > سلامت – همشهری آنلاین
گرداوری گروه فن و هنر ایران زمین
پیش دیابت چیست؟
پیش دیابت، پیشتشخیص دیابت است – میتوانید آن را یک زنگ خطر بدانید. این زمانی است که سطح گلوکز خونتان (سطح قند خون) بالاتر از سطح طبیعی باشد اما به آن اندازه بالا نیست که آن را دیابت تشخیص دهند.
وب سایت مردمان – زینب آرمند: پیش دیابت، پیشتشخیص دیابت است – میتوانید آن را یک زنگ خطر بدانید. این زمانی است که سطح گلوکز خونتان (سطح قند خون) بالاتر از سطح طبیعی باشد اما به آن اندازه بالا نیست که آن را دیابت تشخیص دهند.
پیشدیابت نشانه این است که اگر تغییراتی را در سبک زندگیتان ایجاد نکنید، ممکن است به دیابت مبتلا شوید.
اما یک خبر خوب برایتان داریم: راههایی هست که جلوی تبدیل شدن پیشدیابت به دیابت نوع ۲ را بگیرید. خوردن غذاهای سالم، کم کردن وزن و داشتن وزن سالم و فعالیت جسمی میتواند کمکتان کند سطح گلوکز خونتان را به حالت طبیعی برگردانید.
نشانهها
دیابت به تدریج پیشرفت میکند، به همین دلیل وقتی در مرحله پیشدیابت هستید – وقتی قندخونتان بالاتر از حدی است که باید باشد – ممکن است هیچ علامت با نشانهای نداشته باشید. اما ممکن است متوجه این موارد شده باشید:
– گرسنهتر از حالت عادی هستید.
– بااینکه بیشتر میخورید ولی وزنتان پایین میآید.
– تشنهتر از حالت طبیعی میشوید.
– بیشتر از مواقع عادی مجبور میشوید به دستشویی بروید.
– خستهتر از حالت طبیعی هستید.
همه اینها علائم معمول مربوط به دیابت است، ازاینرو اگر در مراحل ابتدایی دیابت باشید، ممکن است متوجه این علائم شده باشید.
علل و عوامل خطرزا
پیشدیابت زمانی ایجاد میشود که بدنتان برای استفاده از هورمون انسولین دچار مشکل میشود. انسولین برای حمل گلوکز – چیزی که بدنتان بعنوان انرژی استفاده میکند – به سلولها از طریق گردشخون لازم است. در پیشدیابت، بدنتان یا به اندازه کافی انسولین تولید نمیکند یا انسولین تولیدشده را به درستی استفاده نمیکند (که به آن مقاومت انسولین میگویند).
اگر انسولین کافی نداشته باشید یا مقاومت انسولین داشته باشید، ممکن است میزان بالایی گلوکز در خونتان جمع شود و همین مسئله باعث شود سطح گلوکز در خونتان بالاتر از سطح معمولی رود و دچار پیشدیابت شوید.
محققان مطمئن نیستند که چه چیز دقیقاً باعث اختلال در فرایندهای انسولین در بدن بعضی افراد میشود. اما عوامل خطرزای مختلفی وجود دارد که باعث میشود فردی احتمال بالاتری برای ابتلا به آن داشته باشد. اینها همان عوامل خطرزای ابتلا به دیابت نوع ۲ هم هست:
– نداشتن فعالیت جسمی: این معمولاً با اضافه وزن همراه است. اگر از لحاظ فیزیکی فعال نباشید، به احتمال بیشتری به پیشدیابت مبتلا میشوید.
– سابقه خانوادگی: پیشدیابت یک مشکل ارثی است. اگر یکی از افراد خانواده نزدیک شما دچار آن باشد، احتمال ابتلای شما به آن هم بیشتر است.
– نژاد/قومیت: برخی نژادهای خاص احتمال بالاتری برای ابتلا به پیشدیابت دارند مثل افریقایی-امریکاییها، امریکاییهای اسپانیایی، و امریکاییهای آسیایی.
– سن: هرچه سن بالاتر میرود، احتمال اینکه به پیشدیابت مبتلا شوید بالاتر است. در سن ۴۵ سالگی، این خطر شروع میشود و بعد از سن ۶۵ سالگی به مراتب بالاتر میرود.
– وزن: اگر اضافهوزن داشته باشید (یعنی شاخص توده بدنتان BMI بالاتر از ۲۵ است)، خطر بالای ابتلا به پیشدیابت در شما بالا است؛ خصوصاً اگر این انباشتگی چربی در قسمت میانتنهتان باشد. سلولهای چربی اضافه میتواند بدنتان را به سمت مقاومت انسولین بکشاند.
– دیابت بارداری: اگر در طول دوران بارداری مبتلا به دیابت شده باشید، این احتمال ابتلای شما به پیشدیابت را نیز بالا میبرد.
– سندرم تخمدان پلیکیستیک (PCOS): به این دلیل احتمال بروز پیشدیابت را هم بالا میبرد که با مقاومت انسولین در ارتباط است. در این بیماری، کیستهای زیادی در تخمدان ایجاد میشوند و یکی از دلایل احتمالی آن مقاومت انسولین است. اگر دچار این سندرم باشید، یعنی ممکن است مقاومت انسولین داشته باشید و درنتیجه در خطر ابتلا به پیشدیابت هم باشید.
تشخیص
اگر دچار اضافهوزن باشید یا یک یا دو مورد از عوامل خطرزای دیگر را داشته باشید، دکترتان احتمالاً سطح گلوکز خون شما را آزمایش خواهد کرد.
حتی اگر اضافهوزن و عوامل خطرزای دیگر را هم نداشته باشید، اگر بالاتر از ۴۵ سال باشید، دکتر هر سه سال یکبار قند خون شما را چک خواهد کرد. این کار کاملاً منطقی و هوشمندانه است زیرا احتمال بروز پیشدیابت (و درنتیجه آن دیابت نوع ۲)، با بالا رفتن سن بیشتر میشود. ازآنجا که دیابت مشکلات سلامتی متفاوتی را با خود میآورد (مشکلات قلبی و عصبی)، فکر خوبی است که مراقب اختلالات و ناهنجاریهای سطح گلوکز خونتان باشید.
برای تشخیص پیشدیابت، دکتر یک یا دو آزمایش برایتان انجام خواهد داد. این آزمایشات عبارتند از:
– تست قند خون ناشتا (FPG): قبل از این آزمایش تا هشت ساعت نباید چیزی بخورید. به همین دلیل این آزمایش معمولاً صبح زود انجام میشود. دکتر بعد از گرفتن یک نمونه خون، سطح قند خونتان را چک میکند.
اگر سطح قند خونتان بین ۱۰۰ تا ۱۲۵ mg/dL باشد، مبتلا به پیشدیابت هستید. ممکن است بشنوید که دکتر از عبارت، «اختلال تحمل گلوکز» استفاده میکند که همان پیشدیابت است.
اگر سطح گلوکز خونتان بالاتر از ۱۲۶ باشد، احتمالاً مبتلا به دیابت هستید.
– تست تحمل گلوکز خوراکی (OGTT): این هم یک آزمایش دیگر است که برای تشخیص پیشدیابت است. دکتر دستورالعمل آماده شدن برای این آزمایش را به شما میدهد اما تا هشت ساعت قبل از آزمایش نمیتوانید چیزی بخورید. از این نظر شبیه به تست قندخون ناشتا است.
در روز آزمایش، دکتر سطح قند خونتان را در ابتدا آزمایش میکند که به آن تست قندخون ناشتا میگویند. بعد باید ۷۵ گرم از یک مخلوط قنددار بنوشید. دو ساعت بعد، سطح قندخونتان دوباره اندازهگیری میشود.
اگر دو ساعت بعد از نوشیدن محلول قنددار، سطح قندخونتان بین ۱۴۰ و ۱۹۹ باشد، مبتلا به پیشدیابت هستید. ممکن است از دکترتان بشنوید که از عبارت «اختلال تحمل گلوکز» استفاده کند که همان پیشدیابت است.
اگر سطح قندخونتان بالاتر از ۲۰۰ باشد، احتمالاً مبتلا به دیابت هستید.
درمانها
انجمن دیابت امریکا میگوید تغییرات جدی و اساسی در سبک زندگی در پیشگیری از دیابت نوع ۲ بعد از اینکه پیشدیایت در شما تشخیص داده شده است، بسیار موثر است. دکترتان توضیحات لازم درمورد چیزهایی که باید تغییر دهید ارائه میکند.
– درست غذا بخورید: یک متخصص تغذیه میتواند به شما کمک کند برنامهغذایی تنظیم کنید که در آن از موادغذایی مفید برایتان استفاده شده باشد و موادغذایی مضر از آن حذف شده باشد. هدف داشتن یک برنامهغذایی کنترل سطح قندخونتان است. این برنامهغذایی مختص شما تنظیم میشود و در تنظیم آن سلامت عمومی، میزان فعالیت جسمانی و غذاهایی که دوست دارید مد نظر قرار گرفته میشود.
– ورزش کنید: وقتی ورزش میکنید، بدنتان گلوکز بیشتری استفاده میکند، به همین دلیل ورزش میتواند سطح قندخونتان را پایین بیاورد. همچنین وقتی ورزش میکنید، بدنتان به انسولین زیادی برای انتقال گلوکز نیاز ندارد؛ مقاومت انسولین در بدنتان کمتر میشود. ازآنجاکه وقتی دچار پیشدیابت هستید، بدنتان به درستی از انسولین استفاده نمیکند، پایینتر بودن مقاومت انسولین برایتان چیز خوبی است.
و البته، ورزش فواید دیگری هم دارد: میتواند کمکتان کند وزنتان را پایین بیاورید، قلبتان را سالم نگه میدارد، باعث میشود بهتر بخوابید و حتی روحیهتان را هم تقویت میکند.
انجمن دیابت امریکا حداقل ۱۵۰ دقیقه فعالیت جسمی با شدت متوسط — پنج جلسهی ۳۰ دقیقهای در هفته — را توصیه میکند. میتوانید با پیادهروی، دوچرخهسواری و شنا کردن این فعالیت جسمی را انجام دهید.
– کاهش وزن: اگر اضافه وزن دارید، اگر پیشدیابت برایتان تشخیص داده شده است، حتماً باید یک برنامه کم کردن وزن را شروع کنید. کم کردن ۵ تا ۱۰ درصد از وزنتان میتواند به طور قابلتوجهی خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را در شما کاهش دهد. ترکیب تغذیه صحیح و فعالیت جسمی به شما در این راه کمک میکند.
– متفورمین: برای کسانیکه در خطر بالای ابتلا به دیابت نوع ۲ هستند، دکتر دارو تجویز خواهد کرد. انجمن دیابت امریکا عنوان میکند که متفورمین باید تنها دارویی باشد که برای پیشگیری از دیابت نوع ۲ تجویز میشود. این دارو باعث میشود وقتی به قند نیازی ندارید، کبد گلوکز بیشتری نسازد و درنتیجه سطح قندخونتان در حد سلامت بماند.
دکتر سطح قندخون شما را به دقت کنترل میکند تا اطمینان یابد پیشدیابت در شما به دیابت نوع ۲ تبدیل نشده است. درصورت نیاز، ممکن است تغییراتی (یک رژیمغذایی جدید یا ورزش بیشتر) برای کنترل بهتر قندخونتان توصیه کند. منبع : bartarinha.ir
پیش دیابت
پیش دیابت وضعیتی است که در آن اگرچه قند خون تاحدودی بالاست ولی بیمار همه ملاکهای دیابت را ندارد.
طبقه بندی دیابت
هایپرگلیسمی ناشتا (IGF) بیمار قند خون ناشتای بین 110 تا 125 دارد.
عدم تحمل گلوکز (IGT) قند خون بیمار دوساعت پس از مصرف 75 گرم گلوکز خوراکی بین 140 تا 200 است. در این حالت قند خون ناشتای بیمار در محدوده طبیعی است اما بدن برای تنظیم قند خون مجبور به تولید انسولینی بیشتر از مقدار طبیعی است. در این شرایط به سلولهای بتای پانکراس فشار زیادی تحمیل میشود. به این مرحله که در سیر طبیعی ایجاد دیابت نوع ۲ وجود دارد، اختلال تحمل گلوکز یا اصطلاحاً مرحله “پیش دیابت” یا “قبل از دیابت” میگویند. اهمیت این تشخیص این مرحله پیشگیری یا حداقل به تعویق انداختن دیابت است.
پیش دیابت که به عنوان عارضه عدم تحمل گلوکز نیز شناخته می شود، معمولاً هیچ علامت خاصی ندارد. این حالت اغلب قبل از ابتلای جدی به دیابت نوع دوم بروز می کند. همواره پزشکان برای تشخیص به موقع پیش دیابت اهمیت بسیاری قائل هستند، زیرا معالجه و بهبود شرایط نامساعد در پیش دیابت ممکن است از بروز مشکلات جدی در سلامت افراد پیشگیری کند. برای مثال تشخیص به موقع و درمان پیش دیابت می تواند از بروز دیابت نوع دوم و عوارض مرتبط با آن مانند بیماری قلب و عروق، مشکلات بینایی و بیماری های کلیوی پیشگیری کند.
چون عوارض مرتبط با دیابت، اغلب قبل از تشخیص بالینی دیابت ایجاد می گردند و بر این اساس تشخیص آن در مراحل اولیه و نیز مراحل قبل از بروز دیابت، دارای اهمیت خاص خواهد بود.
افراد در معرض خطر
برخی افراد دارای شرایطی هستند که آنها را مستعد ابتلا به دیابت نوع 2 می نماید. شرایط زمینه ساز ابتلا به پیش دیابت عبارتند از:
– افراد با سابقه خانوادگی ابتلا به دیابت نوع دو
– زنانی که سابقه ابتلا به دیابت بارداری را دارند و یا دارای فرزندی با وزن تولد بیشتر از 4 کیلوگرم بوده اند.
– زنانی که سندرم تخمدان پلی کیستیک دارند.
– آمریکایی های با نژاد آفریقایی، آمریکایی های بومی، لاتین ها.
– افرادی که چاق هستند، به خصوص کسانی که چاقی شکمی دارند.
– افرادی که مقدار کلسترول و تری گلیسرید خونشان بالاست و مقدار کلسترول بد (LDL) در آنها بالا و مقدار کلسترول خوب (HDL) پایین است.
– افراد غیر فعال و با فعالیت بدنی کم
– افراد مسن چون با افزایش سن توانایی تنظیم قند خون کاهش می یابد و لذا خطر ابتلا به دیابت نوع دوم افزایش می یابد.
علایم و تشخیص بیماری
اگرچه اغلب افراد پیش دیابتی هیچ علامت خاصی ندارند، ولی ممکن است برخی از علایم دیابت در آنها دیده شود، مانند: تشنگی های غیر عادی، تکرر ادرار، تاری دید و خستگی های بیش از حد. یک بررسی بالینی ممکن است برخی از نشانه های احتمالی ابتلا به پیش دیابت را نشان دهد.
موارد آزمایش
در این افرادمی بایست برای تشخیص پیش دیابت آزمایش داد :
– سن فرد بالای 45 سال باشد.
– دارای هر یک از عوامل خطر ابتلا به دیابت باشد.
– دارای اضافه وزن و یا نمایه توده بدنی(BMI) بیش از 25 باشد.
– اگر در گذشته، سابقه عدم تحمل گلوکز داشته و یا سطح گلوکز خون ناشتای فرد پایین است.
– اگر خانمی سابقه دیابت بارداری داشته و یا کودکی با وزن بیش از 4 کیلوگرم را به دنیا آورده باشد.
– اگر فرد دارای گروهی از عوارض مربوط به سندرم متابولیک باشد (که این عوارض عبارتند از: کلسترول و تری گلیسرید بالا، بالا بودن LDL و پایین بودن HDL، چاقی شکمی، فشار خون بالا و مقاومت به انسولین).
– اگر خانمی دارای سندرم تخمدان پلی کیستیک باشد.
آزمایش قند خون
پزشک برای بررسی ابتلا به دیابت، می تواند از دو نوع تست آزمایشگاهی استفاده کند: 1- تست گلوکز خون ناشتا (FPG)، 2- تست تحمل گلوکز خوراکی (OGTT)
1_ تست گلوکز خون ناشتا (FPG) : در این آزمایش پس از 8 ساعت نخوردن غذا، مقدار گلوکز خون فرد اندازه گیری می شود. این ارزیابی می تواند تخمین بزند که آیا بدن فرد گلوکز را به خوبی متابولیزه می کند (می سوزاند) یا خیر.
اگر پس از انجام آزمایش گلوکز خون ناشتا، سطح گلوکز خون فرد غیرطبیعی بود، می توان آن را (اختلال در گلوکز ناشتا) نیز نامید که این حالت، احتمال وجود پیش دیابت را مطرح می کند.
تفسیر نتایج تست گلوکز خون ناشتا (FPG)
نتیجه آزمایش (FPG) وضعیت
کمتر از 100 میلی گرم/دسی لیتر طبیعی
100 تا 125 میلی گرم/دسی لیتر پیش دیابت
بیشتر از 126 میلی گرم/دسی لیتر
در دو مرتبه آزمایش و یا بیشتر دیابت
2_تست تحمل گلوکز خوراکی (OGTT)
آزمایش دیگری که ممکن است پزشک معالج از آن استفاده کند، تست تحمل گلوکز خوراکی (OGTT) می باشد. در این آزمایش سطح گلوکز خون فرد طی 2 مرتبه: یک بار پس از ناشتایی و یک بار 2 ساعت پس از خوردن 75 گرم گلوکز، اندازه گیری می گردد. اگر سطح گلوکز خون فرد 2 ساعت پس از مصرف آشامیدنی غنی از گلوکز، بالاتر از حد طبیعی بود، می توان آن را (اختلال عدم تحمل گلوکز) نامید و این عارضه احتمال ابتلا به پیش دیابت را مطرح می کند.
تفسیر نتایج تست تحمل گلوکز خوراکی(OGTT)
نتیجه آزمایش (OGTT) وضعیت
کمتر از 140 میلی گرم/دسی لیتر طبیعی
140 تا 199 میلی گرم/دسی لیتر پیش دیابت
بیشتر از 200 میلی گرم/دسی لیتر دیابت
درمان پیش دیابت
اصلاح الگوی زندگی و افزایش فعالیت بدنی به همراه کاهش وزن اضافی می تواند در پیشگیری از بروز دیابت نوع دو مؤثر باشد .
ارکان درمان پیش دیابت عبارتند از:
رژیم غذایی سالم: فرد مبتلا به پیش دیابت می بایست از یک رژیم سالم پیروی کند و وزن خود را کاهش دهد. حتی اگر فرد از افزایش وزن بی رویه رنج می برد، نباید نگران باشد، زیرا کاهش 5 تا 10 درصد از وزن اضافی (حتی قبل از رسیدن به وزن مطلوب) می تواند تاثیر بسزایی در تنظیم قند خون داشته باشد.
فعالیت بدنی: می بایست سعی شود که 5 روز در هفته و هر بار 30 دقیقه فعالیت بدنی انجام دهید. می توانید این 30 دقیقه فعالیت بدنی را به دوره های زمانی کوتاه تر تقسیم کنید: برای مثال 3 دوره 10 دقیقه ای. فعالیت بدنی ای را انتخاب کنید که از آن لذت می برید، مثلاً پیاده روی.
بر اساس مطالعات، میزان مطلوب فعالیت بدنی، حداقل 150 دقیقه در هفته است.
ترک استعمال سیگار و دخانیات: سیگار مقاومت به انسولین را افزایش داده و شانس ابتلا به دیابت را زیاد می کند.
درمان کلسترول و فشار خون بالا .
چند توصیه به افراد مبتلا به پیش دیابت
اگر به پیش دیابت مبتلا هستید. برای کنترل آن، برخی توصیه ها به شرح زیر ارائه می گردند:
وضعیت پیش دیابت را جدی بگیرید ، هرچند بیمار دیابتیک نیست ولی این بدین معنا نیست که وضعیت پیش دیابت بی ضرر است، زیرا به احتمال زیاد به دیابت و سایر بیماری ها منجر خواهد شد و از هم اکنون یک خطر برای سلامت می باشد.
بر روی اصلاح سبک زندگی تان تمرکز کنید: گام اول و کلیدی برای بهبود پیش دیابت، اصلاح سبک زندگی است.
اقداماتی که اغلب مراکز بالینی به افراد پیش دیابتی توصیه می کنند به شرح زیر هستند:
کاهش 5 تا 10 درصد از وزن اضافی.
انجام حداقل هفته ای 5 مرتبه و هر مرتبه 30 تا 60 دقیقه فعالیت بدنی با شدت متوسط.
مصرف رژیم غذایی کم چرب و حاوی مقادیر فیبر کافی.
کاهش نمک مصرفی (سدیم) برای کاهش فشار خون.
پرهیز جدی از مصرف مشروبات الکلی.
میزان کلسترول و فشار خون خود را کاهش دهید و آنها را به میزانی که برای افراد دیابتی توصیه می شود برسانید.
اگر اصلاح الگوی زندگی، برای کاهش خطر دیابت و بیماری قلبی کافی نباشد، دارو درمانی می تواند مفید باشد، ولی در کنار دارودرمانی باید همچنان الگوی زندگی سالم را رعایت نمود.
منبع : ویکی پدیا
تغذیه افراد دیابتی
تغذیه افراد دیابتی را جدی بگیرید, اگر مبتلایان به دیابت از این رژیم غذایی پیروی کنند میزان نیاز آن ها به تزریق انسولین کاهش میابد.
رژیم غذایی افراد دیابتی
رژیم غذایی مناسب به افراد دیابتی کمک زیادی میکند, آن ها با تغذیه مناسب میتوانند میزان تزریق انسولین را کاهش دهند.
رژیم غذایی و ورزش در کنار یکدیگر، می توانند به افراد دیابتی کمک کرده تا میزان نیاز آن ها به مصرف قرص یا تزریق انسولین کاهش یابد.
تغذیه افراد دیابتی
کاهش وزن در افراد چاق و یا دارای اضافه وزن و کاهش مقدار انرژی دریافتی در بیماران مبتلا به دیابتغیروابسته به انسولین در پایین آوردن قند خون بسیار موثر است، افراد مبتلا به دیابت باید هر روز از گروه های اصلی مواد غذایی شامل شیر و لبنیات کم چرب، نان و غلات سبوس دار، گوشت های سفید، قرمز، حبوبات، سبزی ها و میوه ها در اندازه متعادل دریافت کنند.
بیماران دیابتی باید مصرف قند، شکر، شکلات، پولکی، نبات، عسل، مربا، شربت، نوشابه، بستنی، آبمیوه های صنعتی، ژله های قندی، گز، سوهان، کیک و شیرینی های تر و خشک و نمک را کاهش دهند.
نان های سبوس دار(نان جو و سنگک) را جایگزین نان های سفید(لواش و باگت) کنند و برنج را به مقدار متعادل و به صورت سبزی پلو، کلم پلو، عدس پلو و لوبیا پلو، مصرف کنند.
همچنین بخوانید : نکات و روش های درمان بیماری دیابت
افراد مبتلا به دیابت باید روزانه سه تا پنج واحد سبزی (انواع سبزی برگی خام یا پخته) در برنامه غذایی خود استفاده کنند؛ چرا که سبزی خوردن، سالاد با آبلیمو یا آبغوره، کاهو، کلم، کدو، خیار، شوید، شنبلیله و سیر در پایین آوردن قند خون تاثیر زیادی دارند.
این افراد بهتر است از خورش سبزی ها مانند قورمه سبزی، خورش بادمجان، کدو، لوبیا سبز، بامیه و کرفساستفاده کنند و از مصرف غذاهای سرخ شده دوری کنند.
مبتلایان به دیابت باید استفاده از خامه، سرشیر، انواع سُس و غذاهای آماده را به شدت کاهش داده و همچنین مصرف ماهی، دو تا سه بار در هفته البته به صورت آب پز، بخارپز و کبابی را فراموش نکنند، روغن های مایع مانند زیتون، کلزا یا کانولا، ذرت، آفتابگردان و سویا جایگزین روغن های جامد(کره گیاهی و حیوانی) شود اما، در مصرف آنها زیاده روی نشود .
منبع : namnak.com
گرداوری گروه فن و هنر ایران زمین