نقاش 70 ساله به نام ننه مکرمه + تصویر و عکس

“دربکنده” دهکده نقاشی , راز نقاشی های “ننه مکرمه” که در 70 سالگی معروف شد+عکس

مکرمه قنبری (شناخته شده به نام ننه مکرمه)، (متولد: ۱۳۰۷ (۱۹۲۸) در دری‌کنده بابل، ایران – درگذشت: ۲ آبان ۱۳۸۴ (اکتبر ۲۰۰۵) نقاش سبک پست مدرنیسم مازندرانی بود که به خاطر نقاشی‌هایش به شهرت جهانی رسید.

نقاشی‌های وی موجب شد تا به عنوان بانوی سال نقاش در سال ۲۰۰۱ توسط دوازدهمین کنفرانس ایران‌شناسی در دانشگاه دولتی سوئد، معرفی شود.

مکرمه تحصیلات دانشگاهی و سواد خواندن و نوشتن نداشت و دوره علمی هم نگذرانده بود، او در سن ۶۷ سالگی نقاشی را شروع کرد  و نخستین نمایشگاهش در سال ۱۳۷۴ در گالری سیحون بر پا شد.

اولین بار در سال ۱۹۹۸ فیلمی از مکرّمه و آثارش توسط مجید ماهیچی ساخته شد.

نمایشگاه‌های بسیاری از آثار مکرمه در سراسر دنیابرگزار شده و هر ساله برگزار می‌شود. مکرمه که خانه اش جزء میراث فرهنگی کشور به ثبت رسیده و به موزه تبدیل شده هرساله پذیرای بازدید کنندگان فراوانی از سراسر دنیاست. موزه مکرمه همکاریهای بسیاری با موزه‌های مختلف دنیا از جمله موزه باورز در ایالت کالیفرنیا داشته که ماحصل آن برپایی نمایشگاه‌هایی در کالیفرنیا بوده و سایر کشورها بوده است.

چند سال پیش زنی 70 ساله از دل یکی از گمنام‌ترین روستاهای شمال کشور، دنیا را با نقش‌ها و رنگ‌هایش مجذوب خود کرد. حالا نقاشی‌های او علاوه بر ایران در کشورهای دیگر هم به نمایش گذاشته می‌شود و علاقه‌مندان خودش را دارد.

دوم آبان ماه سال روز درگذشت مکرمه قنبری، نقاش خودآموخته ایرانی، است.

 

وقتی فرزندان «ننه مکرمه» گاو محبوب او را بدون اطلاع او فروختند، غمی که مدت ها در دل این زن جا خوش کرده بود، باعث شد قلم به دست بگیرد و احساساتش را روی کاغذ پیاده کند. نخستین طرح او، شکلی از همان گاوی بود که از دست دادنش مکرمه را بسیار غمگین کرده بود.

نقاشی های مکرمه هر روز بیشتر می شد و او با تاثیر و الهام از خوشی ها و اندوه های زندگی اش، طرح های بیشتری می زد.

 

یکی از فرزندان او که متوجه علاقه مادرش به هنر شد، از شهر برای مادرش ابزار نقاشی می خرید و طرح های او را به احمد نصراللهی، هنرمند نقاش ساکن شمال کشور، نشان داد.

نصراللهی با دیدن نقاشی های این زن سالخورده به او کمک کرد تا نخستین نمایشگاهش را درسال 1374 در گالری سیحون برگزار کند.

 

برگزاری این نمایشگاه آغاز راه شهرت و محبوبیت قنبری در ایران و کشورهای دیگر دنیا بود. سال 2001 راه جهانی شدن هنر او هموار شد و نخستین نمایشگاه ننه مکرمه در اروپا توجه همه را به خود جلب کرد، پس از برگزاری این نمایشگاه، سیل پیشنهادات برگزاری نمایشگاه های دیگر در اروپا و آمریکا به سوی او سرازیر شود.

کارشناسان هنری بسیاری نقاشی های مکرمه را مورد بررسی قرار داده اند. برخی از آن ها این هنرمند را نقاش سبک پست مدرن می دانند و برخی هم تعلق این هنرمند به سبک و جریان خاصی از هنر را درست نمی دانند، چون معتقدند نقاشی های مکرمه قنبری که بدون آموزش و تحصیل خلق شده اند، نمایانگر درونیات ناب این زن هستند.

 

تاثیر اتفاقات تلخ زندگی بر روحیه او، باعث پناه بردنش در سال های پیری و تنهایی به نقاشی شد و در واقع او خود واقعی اش را با تمام رویاها، حسرت ها و آرزوهایش در تصویرهایی که نقاشی کرده، به مخاطب نمایانده است.

 

 

 

از زمان شهرت این زن ایرانی، خانه او به موزه و جایی برای بازدید علاقه مندان از هنر این هنرمند نقاش تبدیل شده است.

 

مکرمه قنبری در سال 1307 در شهرستان بابل متولد شد و دوم آبان ماه سال 1384 بر اثر عوارض ناشی از سکته مغزی در بیمارستان یحیی نژاد بابل درگذشت. پیکر او را در حیاط منزل اش به خاک سپردند.(ایسنا) منبع :
ایسنا


 

فیلم مستند از زندگی هنرمند مکرمه قنبری 
مکرمه، خاطرات و رؤیاها، عنوان فیلمی مستند است که ابراهیم مختاری در مرداد سال ۱۳۹۲ ساخته و توسط مؤسسه فرهنگ و هنر رها فیلم انتشار یافت و جوایز بسیاری را از آن خود کرد.
در سال ۱۳۸۰ هالی کارگردان و مستندساز معروف آمریکایی مستندی ازاین نقاش بین‌المللی و خود آموخته ایرانی ساخته است.


 خانه موزه مکرمه قنبری

خانم مکرمه قنبری معروف به ننه مکرمه در سال 1307 ش در روستای دریکنده بابل به دنیا آمد . به اقرار خودش ، جوشش درونی وی برای خلق طرح ها وتصاویر از همان زمان کودکی و به صورت بازی با گل و خاک خود را آشکار میساخت . وی که از ده سالگی شروع به کار کرد و روزگاری پر فراز و نشیبی راپیموده بود ، تا 67 سالگی تصمیمی برای نقاشی کردن نداشت . در اثر یک حادثه ، شور و جوشش درونی وی نمود بیرونی یافت . مکرمه قنبری ، گاوی داشت که برای چرای آن مجبور بود روزانه مسافت طولانی راه بپیماید . پس از مدتی بیمار شد و فرزندانش که نگران سلامتی مادر بودند بدون اطلاع قبلی وی ،اقدام به فروش حیوان کردند . پس از آن ، مکرمه بسیار غمگین شد و برای غلبه بر احساساتش به نقاشی پناه برد . وی که تحصیلات دانشگاهی و حتی سوادخواندن و نوشتن نداشت ، بدون هیچ گونه آموزش رسمی ، دست به خلق تصاویری فوق العاده زد.اولین کارش ، تصویری از یک حیوان بود که روی سنگ نقاشی کرد. سپس تمام دیوارهای خانه ، درها ، کدوهای حلوایی و هر آنچه را می توانست پیدا کند ، انباشته از طرح و رنگ می کرد . زمانی که یکی از پسرانش برای ملاقات ماهانه مادر از تهران به روستا می آمد برای وی رنگ و کاغذ خرید . از همان روز که 67 ساله بود تا پیش از مرگ ، به شکل خستگی ناپذیری نقاشی می کرد . اکنون تمام خانه اش مملو از نقاشی هایی است که هر کدام راوی داستان تلخ و شیرین از کتاب هایی چون ، قرآن مجید ، شاهنامه فردوسی ، منظومه های لیلی و مجنون ، فرهاد و شیرین ، امیر و گوهر و زندگی خود نقاش است . اولین نمایشگاه بانو مکرمه قنبری در سال 1374ش در گالری سیحون برپاشد وپس از آن هر ساله چنین نمایشگاهایی را در همان گالری و گالری « دی »برگزار می کرد . همچنین در سال 1384 نمایشگاه نقاشی او در لس آنجلس برپاشد . وی در جشنواره فیلم رشد جایزه مخصوص هیات داوران را به همراه جایزه ویژه جشنواره ادبی – هنری روستا دریافت کرد . در سال 2001 میلادیبه عنوان بانوی نقاش سال از طرف بنیاد پژوهش های زنان امریکا انتخاب شد. نقاشی های وی بدون پیرایه و بدون شائبه و بدون گشودن هیچ یک از کتاب های هنری اروپایی و آمریکایی ، تنها از درون وی جوشش کرده و با صداقت تمام برصفحه جاری شده است . صداقت ، پاکی و صمیمیت از بزرگترین ارزش های هنری بانو مکرمه در بیان اندیشه هایش است . نقاشی های او با هر تماشاچی صاحب شعور و درک هنری ارتباط برقرار می کند . وی با بهترین نوع بیان و ساده ترین تصاویر ، موفق شده فضای اطراف زندگی خود اعم از درد و رنج ، آمال وآرزوها و … را به خوبی نمایش دهد . نقاشی هایش پر از رنگ های متنوع است، کاری که در بسیاری از کارهای نقاشان اخیر دیگر به چشم نمی آید . او هنر را در طبیعت ، در بین مردم ، در کوهها و صحراها ، در بین رنگ های به ارث رسیده از نیاکانش و نیز در درون خود می دید و بر روی صفحه جاری میکرد . بانو مکرمه قنبری و یا ننه مکرمه در روز دوشنبه دوم آبان ماه 1384در 77 سالگی به دلیل عارضه سکته مغزی به دیار باقی شتافت در حالی که زادگاهش را به دهکده نقاشی مبدل کرده بود.


 

Mokarrameh Ghanbari (Persian: مکرمه قنبری‎‎, born in 1928 – died October 24, 2005) was a heuristic and self made Iranian painter who won several international talent prizes.

Mokarrameh was born in the village of Darikandeh between Qaem Shahr and Babol, in Mazanderan, and despite her great talent, she never received any formal training in painting.

She began painting at the age of 63 when she came across some artist’s paintings which her son had left at her home. She continued her painting using bright, original colors inspired by the beautiful natural surroundings of her neighborhood, and within a few years her works were noticed by painters in Iran and overseas.

She held her first exhibition at the Seyhun Gallery in Tehran in 1995. The artist also participated in ten other exhibitions and was awarded the jury prize at the Roshd Film Festival and another award at the Rural Artistic-Literary Festival. In 2001, she was awarded an honorary certificate at the Conference of the Foundation of Iranian Women’s Studies in Stockholm, Sweden and was named the year’s exemplary woman.

In addition, she was named the “Female Painter of 2001” by the Swedish National Museum. Iranian filmmaker Ebrahim Mokhtari has made a documentary film about the life and works of the artist entitled Mokarrameh, Her Memories and Dreams.

She died at the age of 77 and is buried in the courtyard of her house.

منبع ویکی پدیا


 

یادی از مکرمه قنبری؛
نقاش بی‌سوادی که به شهرت جهانی رسید
» سرویس: فرهنگي و هنري – تجسمي و موسيقي
کد خبر: 92080100056
چهارشنبه ۱ آبان ۱۳۹۲ – ۰۹:۴۸

دوم آبان ماه، سالروز درگذشت مکرمه قنبری، نقاش خودآموخته است؛ کسی که بدون داشتن سواد، از دل یکی از گمنام‌ترین روستاهای شمال کشور، در 70 سالگی به شهرت جهانی رسید.

 

به گزارش خبرنگار بخش تجسمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، مکرمه قنبری معروف به «ننه مکرمه» در سال 1307 در شهرستان بابل متولد شد. ازدواج ناخواسته در 14 سالگی و گذراندن زندگی سخت، تاثیر عمیقی بر روحیه‌ی او گذاشت. این درد و رنج بعدها در نقاشی‌های او نمود پیدا کرد. علاقه‌ به هنر از همان دوره‌ی کودکی در مکرمه وجود داشت، اما سرانجام این علاقه در 70 سالگی این زن به صورت تابلوهایی از نقاشی نمود پیدا کرد.

 

ماجرای جدی شدن علاقه‌ مکرمه به نقاشی جالب توجه است. او گاو محبوبی داشت که فرزندانش به دلایل مختلف و بدون اطلاع خود او، آن را فروختند. این اتفاق او را به شدت غمگین کرد و باعث شد احساساتش را به وسیله‌ کشیدن طرح‌ها و رنگ‌آمیزی آن‌ها بروز بدهد. اولین پرتره‌ای که قنبری نقاشی کرد، تصویری از یک گاو بود که میزان تاثیر این اتفاق بر روح او را آشکارتر می‌کرد.

 

یکی از فرزندان مکرمه پس از این‌که متوجه علاقه‌ مادرش به هنر نقاشی شد، در سفر به شهر برای او وسایل نقاشی تهیه کرد و آن‌ها در اختیار او قرار داد. مکرمه نقاشی‌هایی را روی کاغذ می‌کشید و پسرش آن‌ها را به احمد نصراللهی، استاد نقاشی‌اش نشان می‌داد. نصراللهی پس از دیدن آثار مکرمه با گالری سیحون برای برپایی نمایشگاهی از نقاشی‌های او صحبت کرد و نخستین نمایشگاه این هنرمند خودآموخته در سال 1374 در گالری سیحون برگزار شد.

 

نمایش عمومی آثار قنبری در تهران پایان راه این نقاش نبود. رفته رفته توجه هنرمندان و هنردوستان از سراسر دنیا به آثار او جلب شد. او در سال 2001 برای برپایی نمایشگاهش به اروپا سفر کرد و به عنوان «زن سال سوئد» برگزیده شد. استقبال از نمایشگاه مکرمه در سوئد باعث شد کشورهایی چون انگلیس و آمریکا هم برای برپایی نمایشگاه از او دعوت به عمل بیاورند. در سال 1384 نیز نمایشگاهی از آثار قنبری در لس‌آنجلس برپا شده بود. هم‌اکنون مکرمه قنبری و نقاشی‌هایش در دنیا شهرت زیادی دارند.

 

مکرمه قنبری
 

بسیاری از کارشناسان، مکرمه را نقاش سبک پست‌مدرن می‌دانند. البته برخی هم تعلق این هنرمند به سبک و جریان خاصی از هنر را درست نمی‌دانند، چون معتقدند نقاشی‌های مکرمه قنبری که بدون آموزش و تحصیل خلق شده‌اند، نمایانگر درونیات ناب این زن هستند. تاثیر اتفاقات تلخ زندگی بر روحیه‌ی او، باعث پناه بردنش در سال‌های پیری و تنهایی به نقاشی شد و در واقع او خود واقعی‌اش را با تمام رویاها، حسرت‌ها و آرزوهایش در تصویرهایی که نقاشی کرده، به مخاطب نمایانده است.

 

نقاشی‌های این زن هنرمند دارای عناصری از زندگی واقعی و همچنین خیالات او هستند. او علاوه‌بر نشان دادن بخش‌هایی از زندگی واقعی روستایی، تابلوهایی را خلق کرده که در آن‌ها، انسان‌ها از دنیای رئال و واقعی فاصله گرفته‌اند اما حالات آن‌ها برگرفته از همان رویدادهای زندگی مکرمه هستند. دیوارهای خانه‌ی مکرمه که مملو از نقاشی‌های او هستند، علاوه‌بر نشان دادن دغدغه‌ها و رنج‌های این زن، به نوعی بیانگر تاریخ شفاهی منطقه‌ی زندگی او هستند.

 

خانه‌ی مکرمه قنبری هم‌اکنون به موزه و جایی برای بازدید علاقه‌مندان از هنر این هنرمند نقاش تبدیل شده است.

 

ابراهیم مختاری از زندگی و آثار این نقاش فیلمی با عنوان «خاطرات و رویاها» ساخته که در جشنواره‌های مختلف جهانی نمایش داده شده است. همچنین خبرهایی مبنی بر ساخت فیلمی از زندگی این هنرمند توسط کمپانی فاکس در هالیوود منتشر شده بود که گفته می‌شد نقش مکرمه را «مریل استریپ»، بازیگر سرشناس هالیوود بازی خواهد کرد.

 

سال گذشته نمایشگاهی از آثار مکرمه در موزه‌ی «باورز» ایالت کالیفرنیا برگزار شد. در این نمایشگاه 35 تابلو از این زن هنرمند به مدت دو هفته بر روی دیوار رفته بود. نمایش دو فیلم مستند از زندگی و آثار مکرمه نیز از بخش‌های جنبی این نمایشگاه بود.

 

مکرمه قنبری در دوم آبان ماه سال 1384 بر اثر عوارض ناشی از سکته‌ی مغزی در بیمارستان یحیی‌نژاد بابل درگذشت. پیکر او را در حیاط منزل‌اش به خاک سپردند.

 

انتهای پیام

 

 

WhatsApp us