جولای 28, 2016 | ایران, ایرانشناسی, کردستان, کرمانشاه |
شهر کرمانشاه
سنگ‌نبشته بیستون
کِرْمانْشاهْ (کردی: کرماشان) نهمین شهر پرجمعیت و یکی از کلان شهرهای ایران و مرکز استان کرمانشاه در ایران می‌باشد که دارای جمعیتی بالغ بر۸۸۴٬۷۰۶ نفر و مساحت ۹۳٬۳۸۹٬۹۵۶ متر مربع است.
شهر کرمانشاه بزرگترین شهر کردنشین و مهمترین شهر در منطقهٔ مرکزی غرب ایران است.
کرمانشاه از شهرهای تاریخی و فرهنگی ایران به شمار می‌رود و پیدایش آن به سده چهارم میلادی بازمی‌گردد و از آن دوران تا حمله اعراب به ایران به عنوان دومین پایتخت ساسانیان مورد توجه حکومت بود.
در دوران سلجوقیان در قرن یازدهم میلادی کرمانشاه به عنوان شهر ارشد کردستان انتخاب شد.
در قرون وسطی شهر کرمانشاه یا قرمسین در حکم یکی از نواحی چهارگانه عراق عجم شناخته می‌شد.
در آن زمان اغلب اوقات ایالت جبال را عراق عجم می‌نامیده‌اند تا با عراق عرب اشتباه نشود که به طور تقریبی نیز با ناحیه ماد باستانی مطابقت داشت. با گذشت یازده سده از حملهٔ اعراب به ایران، این شهر در دوران قاجار دوباره شکل شهرنشینی خود را بازیافت و به دلیل قرارگرفتن در چهارراه دو محور شمال به جنوب و خاور به باختر و نیز همسایگی با کشور عراق و واقع‌شدن بر سر راه شهرهای زیارتی کربلا و بغداد از اهمیت بسیاری برخوردار است. این شهر در جنبش مشروطه سهمی به سزا داشت و در جنگ جهانی یکم و دوم به تصرف نیروهای بیگانه درآمد و پس از پایان جنگ تخلیه شد. همچنین این شهر در جنگ ایران و عراق، خسارت‌های زیادی دید.
موقعیت استان کرمانشاه در ایران
شهر کرمانشاه از شمال به کوه فرخشاد، از شمال باختری به کوه طاق‌بستان و از جنوب به سفید کوه ختم می‌شود و یکی از شاهراه‌های ارتباطی خاور و باختر و کهن‌ترین راه گذر از ایران به میان رودان است.
شهر کرمانشاه دارای آب و هوای معتدل کوهستانی است. در سده چهارم میلادی شهر کرمانشاه که در آن دوران روستای خوش آب و هوایی بود به عنوان دومین اقامتگاه پادشاهی ساسانیان برگزیده شد. در دوران ساسانیان باغ‌های بزرگی در این منطقه ساخته شد و تا مدت‌ها مکان خوش‌گذرانی شاهان ساسانی بوده‌است.
کرمانشاه مرکز کشاورزی ایران است و بیشتر درآمد اقتصادی این شهر نیز از این راه است. همچنین میزان صادرات مواد خوراکی، مصالح ساختمانی و صنایع دستی کرمانشاه در ۳ ماه نخست سال ۱۳۸۸ در مجموع ۹٪ از صادرات کل کشور را شامل می‌شود.
پیشینه نام کرمانشاه
کرمانشاه.
کرمانشاه در دوره‌های مختلف دارای نام‌های مختلفی بوده که معمولاً با تغییر از حکومتی به حکومتی دیگر صورت می‌گرفته‌است، در قدیمی‌ترین شکل خود اولین بار در دوران باستان و در زمان فرمانروایی کاسی‌ها کرمانشاه را با نام الیپی می‌خوانند و در دوران هخامنشیان از کرمانشاه با نام‌های کامبادن، کارمیسین، کارمیشین، کرمینشان و غیره یاد می‌شود.
پس از اسلام، اعراب نام کرمانشاه را به قرمسین تغییر دادند و در دوره‌های بعدی کرمانشاه با نام کرمانشاهان و کرمانشاه خوانده می‌شد. نام کرمانشاه پس از پیروزی انقلاب ۵۷ به قهرمان شهر و چندی بعد به باختران تغییر پیدا کرد؛ ولی از آن جایی که این امر با اعتراضات گستردهٔ مردم همراه شد، در نتیجه چندی بعد با تلاش‌های اسماعیل ططری و با تصویب قانونی نام شهر به نام قدیمی خود تغییر یافت.
کوه پراو؛ بلندترین قلهٔ شهر کرمانشاه با ۳۳۵۷ متر از سطح دریا (کوهی که پوشیده از برف است
نام کرمانشاه در افسانه‌ها
در افسانه‌ها بنای شهر کرمانشاه را بدست طهمورث دیوبند پادشاه افسانه‌ای پیشدادیان بیان کرده‌اند.
باورها در مورد نام کرمانشاه
در مورد نامگذاری کرمانشاه باورهای متفاوتی است، عده‌ای نام کرمانشاه را به بهرام چهارم منسوب می‌دانند که در سدهٔ سوم تا چهارم میلادی پادشاه شهر کرمان بوده و پس از تأسیس کرمانشاه این شهر را با نام او می‌خوانند.
نام این شهر در زبان مردم محلی کرماشان تلفظ می‌شود. محمد مکری، پژوهشگر و زبانشناس، نام کرمانشاه را تلفظی اشتباه اما مصطلح از کلمهٔ کرماشان می‌داند که از کرمانچ یا کرمانج به معنای رعیت گرفته شده و به باور وی شهر رعایا معنا می‌دهد. عبدالرحمان شرفکندی (هژار) نیز در فرهنگ واژگان کردی-فارسی خود با عنوان هنبانه بورینه، معنای واژهٔ کرمانج را روستایی کرد، وکرمانشاه را مخفف «کرمانج شار یا کرمانجان» دانسته است .
گروه صنایع چوب و هنر ایران زمین
منبع وب سایت ویکی پدیا فارسی
فوریه 20, 2016 | اثار باستانی, مرمت, مطالعات هنر, معماری, هنر, هنر چوب |
حفاظت سازه های چوبی تاریخی
اصولی برای حفاظت سازه های چوبی تاریخی
اصولی برای حفاظت سازه های چوبی تاریخی (Timber) ـ 1999
مصوب دوازدهمین اجلاس عمومی ایکوموس در مکزیکو (اکتبر 1999)
شناخت اهمیت سازه های چوبی در تمام دوره ها به عنوان بخشی از میراث فرهنگی جهانی
شناخت اهمیت سازه های چوبی در تمام دوره ها به عنوان بخشی از میراث فرهنگی جهانی
شناخت اهمیت سازه های چوبی در تمام دوره ها به عنوان بخشی از میراث فرهنگی جهانی
شناخت اهمیت سازه های چوبی در تمام دوره ها به عنوان بخشی از میراث فرهنگی جهانی
شناخت اهمیت سازه های چوبی در تمام دوره ها به عنوان بخشی از میراث فرهنگی جهانی
شناخت اهمیت سازه های چوبی در تمام دوره ها به عنوان بخشی از میراث فرهنگی جهانی
شناخت اهمیت سازه های چوبی در تمام دوره ها به عنوان بخشی از میراث فرهنگی جهانی
شناخت اهمیت سازه های چوبی در تمام دوره ها به عنوان بخشی از میراث فرهنگی جهانی
هدف این سند تعریف عملکردها و اصول قابل استفاده جهانی و اساسی در مورد حمایت وو حفاظت سازه های چوبی تاریخی به خاطر احترام به اعتبار فرهنگی شان می باشد، در اینجا سازه های چوبی تاریخی به تمام انواع بناها یا ساختارهایی که تماماً از چوب یا جزئی از آن باشد بطوریکه دارای اهمیت فرهنگی هستند یا بخشهایی از ناحیه تاریخی باشد بر می گردد.
به منظور حفاظت از چنین بناهایی اصول زیر در نظر گرفته می شود.
– شناخت اهمیت سازه های چوبی در تمام دوره ها به عنوان بخشی از میراث فرهنگی جهانی؛
– تنوع عظیم سازه های چوبی تاریخی در نظر گرفته شود؛
– تنوع گونه ایی و کیفیت به کار برده شده در ساخت بناها مدنظر گرفته شود.
– شناخت آسیب پذیری سازه هایی که تماماً از چوب یا جزئی از آن باشد به خاطر تخریب مصالح و تنزل در تنوع شرایط آب و هوایی و محیطی ناشی از تغییرات رطوبت، نورر، حملات حشرات fungal و فرسودگی wear & tear تا آتش و دیگر حوادث.
– شناخت رو به رشد کمبود سازه های چوبی تاریخی بخاطر آسیب پذیری، کاربرد غلط و نداشتن مهارت و دانش طراحی سنتی و تکنولوژی ساختاری.
– در نظر گرفتن تنوع زیاد عملکردها و رفتارهای مورد ضروری نیاز در مورد محافظت و حفاظت اینگونه منابع میراث.
– توجه به منشور ونیز، بورا و یونسکو مرتبط و دکترین ایکوموس و بررسی و جستجو کاربرد اینگونه مقررات عمومی به منظور حمایت و محافظت سازه های چوبی تاریخی.
توصیه های زیر با بکار گیرد:
بررسی، ثبت و ضبط و مستندسازی
1- موقعیت بنا، ترکیب اجزایش و تمام مواد به کار برده شده مطابق با ماده 16 منشور ونیز و اصول ایکوموس در مورد ثبت و ضبط آثار، مجموعه بناها و محوطه ها می باید قبل از هرگونه مداخله ایی به دقت ثبت و ضبط شود.
تمام اسناد مرتبط، مشتمل بر خصوصیات نمونه های مواد مازاد یا اعضای تغییر یافته بنا و اطلاعات در مورد تکنولوژی و مهارتهای سنتی مرتبط می باید جمع آوری شده، فهرست بندی شده، بطور امن ذخیره و بطور مناسب در دسترس قرار گیرد. همچنین مستندسازی می باید شامل دلایل خاص مطرح شده در مورد انتخاب مواد و روشهای حفاظت اثر باشد.
2- تشخیص دقیق همه جانبه و کامل شرایط و دلایل خرابی و نابودی ساختاری بنای چوبی می باید به دور از هرگونه مداخله ای باشد. شناخت می باید بر اساس شواهد مستندسازی، بررسی کالبدی و تحلیلی و اگر لازم باشد اندازه گیریهای شرایط کالبدی و روشهای بررسی غیرمخرب باشد. اینچنین امری نباید از مداخلات جزئی مورد نیاز و اندازه گیریهای ضروری جلوگیری نماید.
بازنگری و نگهداری
3- یک استراتژی مستقیم از بازنگری منظم و نگهداری در مورد حمایت سازه های چوبی تاریخی و اعتبار و اهمیت فرهنگی شان مهم و حیاتی است
مداخلات
4- هدف اولیه و اصلی محافظت و حفاظت، نگهداری اعتبار تاریخی و تمامیت میراث فرهگی است. از اینرو هر مداخله ایی می باید بر اساس مطالعات و برآوردهای خاص باشد. مشکلات می باید بر اساس شرایط مرتبط و نیازها به خاطر احترام به ارزشهای تاریخی و زیباشناختی و تمامیت کالبدی بناهای تاریخی و محوطه ها حل و فصل شود.
5- هرگونه مداخله پیش بینی شده می باید در اولویت باشد.
الف) مفاهیم سنتی زیر ،
ب) اگر از نظر تکنولوژی امکان داشته باشد قابل برگش باشد.
ج) حداقل موجب تضعیف و جلوگیری از کار محافظت آینده، زمانیکه ضروری باشد نشود.
د) احتمالاً مانع دستیابی های بعدی به شواهد ضمیمه شده در بنا نشود.
6- مداخله جزئی از بافت سازه های چوبی تاریخی ایده آل است. در شرایط مشخص مداخله جزئی می تواند به این معنی باشد که حفاظت و محافظت ممکن است نیاز به تخلیه کلی یا جزئی بعدی به منظور گرفتن مجوز برای تعمیر سازه های چوبی باشد.
7- در مورد مداخلات بنای تاریخی می باید به عنوان یک کل درنظر گرفته شود. تمام مصالح شامل اعضای ساختاری در پنلهای پر، پشت بام ها، کف ها، دربها و پنجره ها و غیر می باید بطور یکسان مورد توجه قرار گیرد.
در اصول و ضوابط تا حد ممکن مواد موجود باید نگه داشته شود.
همچنین، حمایت می باید شامل سطح نقاشی شده، مصل پلاستیک، رنگ، لعاب، کاغذ دیواری و غیره باشد. اگر نو کردن مجدد یا جایگزین کردن سطح نقاشی شده لازم باشد، مصالح اصلی، تکنولوژی ها و بافتها می باید تا حد ممکن دوباره انجام شود.
8- هدف مرمت، محافظت بنای تاریخی و نقش عنلکرد و آشکار ساختن اعتبار فرهنگی از طریق توسعه روشن تمامیت تاریخی اش می باشد.
همانگونه که در ماده 9 الی 13 منشور ونیز نشان داده شده است. اعضای جایگزین و دیگر اجزاء بنای تاریخی می باسد فهرست بندی شده باشند و ویژگیهای نمونه ها در انبار دائمی همانند بخشی از اسناد نگهداری شود.
تعمیر و جایگزینی
9- در تعمیر بنای تاریخی، جایگزینی چوب می تواند به خاطر احترام به ارزشهای زیباشناختی و تاریخی مرتبط مورد استفاده قرار گیرد و در جائی که نیاز به اعضای خسارت دیده یا جایگزینی تخریب شده یا بخشهایی از آن یا احتیاجات مرمت باشد پاسخگوی مناسبی است.
اعضای جدید یا بخشهایی از اعضاء می باید از همان نوع چوب یا اگر مناسب باشد از نوع بهتر و عالی همانگونه که در اعضاء جایگزین شده است، باشد.
همچنین در جایی که ممکن باشد این امر می باید شامل ویژگیهای طبیعی مشابه باشد.
میزان رطوبت و دیگر ویژگیهای کالبدی جایگزین چوب می باید با بنای موجود سازگار باشد.
تکنولوژی ساختاری و پیشه وری (صنعتگری) شامل کاربرد ابزار تراش چوب یا ماشین ]لات است. در جائیکه ممکن است می باید مطابق با مواد بکار برده شده باشد و در جائیکه مناسب است می باید دیگر مواد ثانویه را…
اگر بخشی از یک عضو جایگزین شود اتصالات چوبی سنتی در صورتیکه مناسب و سازگارر با نیازهای ساختاری باشد، برای بهم پیوستن بخش موجود و جدید مورد استفاده قرار می گیرد.
10- این امر می باید قابل قبول باشد که بخشهایی از اعضاء یا اعضای جدید از نمونه های موجود قابل تشخیص خواهند بود. کپی نمودن خرابی طبیعی یا تغییر شکل اعضای جایگزین یا بخشهای پسندیده نیست. روشهای مدرن آزمایش شده یا سنتی مناسب ممکن است برای هماهنگی رنگ قدیم و جدید به خاطر اینکه باعث ضرر رساندن یا از دست دادن سطح عضو چوبی نشود مورد استفاده قرار می گیرد.
11- اعضای جدید یا بخشی از اعضا می باید بطور مجزا از طریق حفاری یا از طریق روشهای دیگر علامتگذاری شوند بطوریکه از نمونه های قبلی قابل تشخیص باشند.
حفاظت جنگلهای تاریخی
12- تثبیت و حمایت از جنگلها یا زمین جنگلی، در جائیکه استفاده از چوب مناسب است برای حفاظت و تعمیر سازه های چوبی تاریخی می تواند بدست آید و باید مورد تشویق قرار گیرد.
مؤسسات مسئول حفاظت سازه های تاریخی و محوطه ها می باید برای تأسیس انبارهای چوب متناسب با این چنین کاری تثبیت و مورد ترغیب قرار گیرند.
تکنولوژی و مصالح معاصر
13- مصالح معاصر، مثل epoxy، و تکنولوژی هایی مثل استحکام سازه های فولادی می باید انتخاب شده و با بیشترین احتیاط مورد استفاده قرار گیرند و تنها در مواردی که مرغوبیت و رفتار سازه ای مصالح و تکنولوژی های ساختاری بطور رضایت بخش در طول دوره زمانی تا حد کافی آزمایش و اثبات شده است مورد استفاده قرار گیرد.
کاربردهایی مثل حرارت و نگهداری آتش و سیستمهای پیشگیری می باید با وجود شناخت اعتبار زیباشناختی و تاریخی سازه ها و محوطه ها نصب شود.
14- استقاده از بازدارنده های شیمیایی می باید با دقت کنترل شده و تنظیم شود و می باید تنها در جائیکه عموم یا امنیت محیطی مؤثر نخواهد بود استفاده شود.
آموزش و تربیت
اصلاح ارزشها به اهمیت و اعتبار فرهنگی سازه های چوبی تاریخی برمی گردد که برنامه های آموزشی در مورد حفاظت قابل نگهداری و سیاست توسعه شرط ضروری است. استحکام و توسعه برناه های آموزشی در مورد حمایت، حفاظت و محافظت سازه های چوبی تاریخی مورد تشویق قرار می گیرند. اینچنین آموزشی می باید بر اساس استراتژی درک کامل با احتیاجات قابل حفظ تولید و مصرف باشد و شامل برنامه های محلی، ملی، منطقه ای و سطوح بین المللی است. برنامه ها می باید تمام متخصصین مرتبط و تجار درگیر با این کار، مخصوصاً معماران، حفاظتگران، مهندسین، هنرمندان و وزیران محوطه ها را در بر گیرد.
منبع : وبلاگ
گرداوری سایت فن و هنر ایران زمین
