اکاپی یا اسب تک شاخ آفریقایی در تخت جمشید!!

سپتامبر 7, 2017 | انواع, حیوانات, زرافه, قاره آفریقا, کنگو | 0 comments

اکاپی یا اسب تک شاخ آفریقایی در تخت جمشید!!

اکاپی یا اسب تک شاخ آفریقایی در تخت جمشید!!

اکاپی یا زرافه گردن کوتاه، نوعی پستاندار شبیه به زرافه است که بومی جنگلهای بارانی ایتوری واقع در شمال جمهوری دموکراتیک کنگو آفریقای مرکزی می باشد…
با اینکه پوشش راه راهش …

اکاپی یا زرافه گردن کوتاه، نوعی پستاندار شبیه به زرافه است که بومی جنگلهای بارانی ایتوری واقع در شمال جمهوری دموکراتیک کنگو آفریقای مرکزی می باشد…

با اینکه پوشش راه راهش یادآور گورخر است اما او نزدیک ترین خویشاوند زرافه می باشد. در حال حاضر بین ۱۰ تا ۲۰ هزار از این حیوان در حیات وحش وجود دارد.

این جانور از دیدگاه دانشمندان اولین بار توسط سر هری جانستون در جنگلهای ایتوری دیده شد. از نظر ظاهری، پشت اکاپی قرمز تیر است، پشت ساق پاهایشان به وضوح دارای راه راه افقی است که از دور مانند گورخر به نظر می آید. این نوع راه راه بودن هم به اکاپی های کوچک کمک می کند تا در باران های شدید جنگلی مادرشان را دنبال کنند و هم به عنوان نوعی استتار در دنیای وحش استفاده می شود.

بقیه بدنش به زرافه شبیه و البته گردنش کوتاه تر است.هر دو دارای زبانی بسیار دراز در حدود ۳۰ سانتیمتر هستند که بسیار قابل انعطاف و آبی رنگ است و با آن به راحتی می توانند برگ و غنچه را از درختان جدا کنند. زبانش به حدی دراز است که می توان پلک و داخل و بیرون گوشش را تمیز کند و در واقع تنها حیوانی است که قادر است گوش خود را بلیسد! نوع نر اکاپی شاخ های کوچکی دارد که با پوست پوشیده شده است.

گوشهای بزرگی دارند که آنها را در تشخیص شکارچیانشان یعنی پلنگ یاری می دهد. اکاپی حیوان منزوی است و تنها برای تولیدمثل در کنار همنوع خود قرار می گیرد. نوع نر اکاپی کمی از ماده اش بزرگتر است و ترجیح می دهد به تنهایی در محوطه های بزرگ زندگی کند که به جمعیت انها صدمه زده است زیرا امروزه قلمرو آنان تکه تکه شده و آنها که به زندگی اجتماعی عادت ندارند مجبور شده اند گاهی در کنار هم قرار بگیرند.

آنها برای مشخص کردن قلمرو خود راه های متفاوتی دارند از قبیل بوی ماده ای که از ردپایشان بجا می ماند و قیرمانند است و همچنین از بوی ادرارشان. نرها از قلمرو خود محافظت می کنند اما گاهی به ماده ها اجازه می دهند برای یافتن علوفه از قلمروشان عبور کنند.

اکاپی گیاهخوار است اما خیلی از انواع گیاهانی که می خورد برای انسان سمی محسوب می شود. آنها همچنین زغال چوب درختان را که از سوختن چوب درخت توسط صاعقه بوجود امده می خورند و برای تامین منابع معدنی خود نوع خاک رس گوگرد دار، نمکین و قرمز را که در نزدیکی رودخانه یافت می شود، می خورند.

اروپایی ها مدتها اکاپی را به نام تک شاخ آفریقایی می خواندند.

گفتنی است اکاپی ها که بر اساس شواهدیافت شده توسط مصریان باستان نیز شناخته می شده اند، امروزه به دلیل تخریب محل سکونت در خطر انقراض هستند.

اکاپی که تا قبل از قرن بیستم برای غربی ها ناشناخته بود، ۲۵۰۰ سال پیش بر سر در کاخ آپادانا در تخت جمشید نقش بسته شده بود و نشانگر هدیه ای بود که اقوام اتیوپی به پادشاهی هخامنشی ایران هدیه کرده بودند.

منبع : aftabir.com

اثار باستانی اطراف شیراز

ژوئن 18, 2017 | ایرانشناسی, شیراز, میراث فرهنگی | 0 comments

بازدید رضا خان به همراه تیم کارشناسی ایتالیایی و ایرانی از نحوه مرمت و بازسازی تخت جمشید

گفته می شود پس از آنکه در سال 1301 شمسی رضاشاه در سفر خود به بوشهر برای اولین بار از تخت‌جمشید بازدید کرد از شرایط حفاظتی آن متعجب شد و چندی بعد ارنست هرتسفلد باستان‌شناس شهیر آلمانی را
به منظور تحقیقی و شناسائی محوطه باستانی تخت جمشید مامور کرد با این حال 9 سال زمان برد تا کلنگ حفاری در این منطقه زده شود.

فرارو: گرچه در تاریخ عکاسی ایران لوئیجی پشه را اولین عکاسی می دانند که برای عکاسی به تخت جمشید آمد اما شاه ایران پس از آن تاریخ بارها به عکاسان دربار ماموریت داد تا از بناهای باستانی فارس به ویژه تخت جمشید عکاسی کنند
که آنتوان خان از مهترین آنها بود.

لوئیجی پشه افسر ایتالیایی را اولین عکاسی می دانند که در سال 1274 هجری قمری پا به سرزمین باستانی فارس گذاشت تا از تخت جمشید و پاسارگاد عکس بگیرد. او این عکس های بدیع را را در قالب یک آلبوم به ناصرالدین شاه جوان داد
و باعث شد تا شاه علاقمند به عکاسی به خرج خود عکاسان متعددی را برای تهیه گزارش تصویری از بناهای تاریخی و باستانی ایران روانه فارس کند.

آقا رضا عکاسباشی، آقایوسف، سلطان اویس میرزا، ابولقاسم محمد تقی نوری و البته آنتوان سوریوگین تعدادی از عکاسانی بودند که از سوی دربار برای عکاسی از بناهای باستانی به تخت جمشید فرستاده شدند.
عکس ها این عکاسان همگی پیش از شروع حفاری در تخت جمشید گرفته شده است و تصاویری متفاوت از آنچه امروز علاقمندان تاریخ باستان را به فارس می کشاند به ما نشان می دهد.

گفته می شود پس از آنکه در سال 1301 شمسی رضاشاه در سفر خود به بوشهر برای اولین بار از تخت‌جمشید بازدید کرد از شرایط حفاظتی آن متعجب شد و چندی بعد ارنست هرتسفلد باستان‌شناس شهیر آلمانی را
به منظور تحقیقی و شناسائی محوطه باستانی تخت جمشید مامور کرد با این حال 9 سال زمان برد تا کلنگ حفاری در این منطقه زده شود.

در سال 1309 و پس از آنکه، قانون عتیقات به تصویب مجلس رسید هیأت وزیران اجازه کاوش در تخت جمشید را به مؤسسه دانشگاه شیکاگو داد و بدین ترتیب هرتسفلد در سال 1310 کاوش در تخت جمشید را آغاز کرد.

بر این اساس و از آنجا که آنتوان سوریوگین تا سال 1309 عکاسی می کرده است همگی عکس ها او از تخت جمشید و پاسارگاد متعلق به پیش از شروع حفاری و از این جهت برای باستانشناسان و علاقمندان به تاریخ باستان جالب توجه است.

(بیشتر…)