تحریف تورات و انجیل

تحریف تورات و انجیل

مقدمه
عصمت انبیاء
عصمت حضرت عیسی علیه السلام
توحید
تناقص
بشارتها
مقدمه
ما مسلمانان عقیده داریم پیامبران گذشته که از جانب خدای تعالی مبعوث شده‌اند، همگی موحد بوده‌اند و کتاب‌هایی را که از جانب خداوند آورده‌اند، همه صحیح و موافق با مصلحت زمان آنها بوده است. و نیز عقیده داریم تورات و انجیل از جانب خداوند است، هر دو کتاب آسمانی و مطالبش صحیح و الهی است؛ اما طبق شواهد تاریخی و حتی نوشته‌های خود یهودیان و مسیحیان، در حال حاضر این دو کتاب آسمانی دستخوش تحریف شده و مطالب آن از صحت کامل برخوردار نیست. برای اثبات این مطلب در خود «کتاب مقدس» که مجموعه تورات و انجیل است، شواهد زیادی موجود است که برای نمونه به چند قسمت از آنها اشاره می‌شود:

عصمت انبیاء
اول: عصمت انبیاء: ———- کتاب مقدس انبیاء الهی را معصوم از گناه نمی داند، بلکه آنها را گناهکار معرفی می‌کند؛ مثلاً در «سِفر پیدایش، باب نهم/ 21 » می‌گوید:«نوح شراب نوشید و مست شد.» یا در « سفر پیدایش باب نوزدهم/ 31 » می گوید:«دختران حضرت لوط به پدرشان شراب نوشاندند و سپس دختر بزرگ آمد و با او همخواب شد … و در شب دیگر نیز پدر را شراب دادند و دختر کوچک با او همخواب شد. پس هر دو دختر لوط از پدر خود حامله شدند؛ دختر بزرگ پسری زایید و او را «موآب» نام نهاد و دختر کوچک هم پسری زایید و او را«بنعمی» نامید.»
و نیز در کتاب دوم سموئیل باب یازدهم داستان حضرت داود چنین بیان شده که:«در پشت بام خانه‌اش رفت و زن همسایه اش دید و او زنِ “اوریای حتّی” بود. داود قاصدان فرستاد و آن زن نزد او آمد و داود با او هم بستر شد و آن زن از داود حامله شد. . . سپس داود شوهر آن زن را دستور داد که به جنگ سخت بفرستند و از عقبش پس بروند تا او را چنان بزنند که بمیرد. . . عده ای از آن گروه کشته شدند و اوریای حتّی نیز کشته شد. . .»
در همین کتاب در باب دوازدهم خداوند می گوید:«ای داود! چرا خداوند را خوار نموده، در نظر وی عمل بد انجام دادی. . . من اینک بدی را به تو عارض خواهم گردانید تا زنان تو را پیش چشم تو گرفته به همسایه ات خواهم داد و او در نظر این آفتاب با زنان تو خواهد خوابید.»
داود به ناتان گفت:«به خداوند گناه کرده ام.»

اینها نمونه ای است از مطالب کتاب مقدس که یهودیان و مسیحیان به آن کتاب آسمانی نسبت داده اند.

عصمت حضرت عیسی علیه السلام
دوم: عصمت حضرت عیسی علیه السلام: ————— در کتاب مقدس، حضرت عیسی علیه السلام نیز که به عقیده مسلمانان پیامبری است الهی و معصوم، مردی شرابخوار و گناهکار جلوه داده شده؛ با آنکه شراب در دین حضرت مسیح هم حرام بوده است؛ زیرا مثلاً در کتاب «اشعیاء پیغمبر باب پنجم/ 11» می گوید:«وای بر آنان که صبح زود بر می خیزند تا در پی مسکرات بروند و شب دیر می نشینند تا شراب، ایشان را گرم نماید و در بزمهای ایشان عود و بربط و دف و نای و شراب می باشد.»
اما در انجیل یوحنا باب دوم مفصلاً جریان معجزه حضرت عیسی را بیان می کند که در قانای جلیل، عروسی بود و چون شراب تمام شد، حضرت عیسی گفت قدح ها را پر از آب کنید و سپس همه آبها را شراب کرد؛ و این ابتدای معجزاتی است که از عیسی صادر گشت و شاگردانش به او ایمان آوردند.
یا در انجیل متی باب بیست و ششم 27 می گوید:«و عیسی پیاله را گرفت و شکر نمود و بدیشان داد و گفت: همه شما از این بنوشید. اما به شما می‌گویم که بعد از این، از میوه مو دیگر نخواهم نوشید تا روزی که آن را با شما در ملکوت پدر خود، تازه آشامم.»

ملاحظه می شود که این کتاب مقدس، خود حضرت عیسی علیه السلام را باده‌گسار و شرابخوار معرفی می کند.

توحید
سوم: توحید —— تمام ادیان الهی بر مدار توحید و یگانه پرستی است ولی کتاب مقدس برای نصاری سه خدا تصویر کرده است و آن ترکیبی است از پدر، پسر و روح القدس و این ترکیب به هیچ وجه قابل توجیه نیست و حتی دانشمندان منصف غیر مسلمان هم به آن اعتقاد ندارند.
مثلا ویل دورانت در کتاب معروف خود تاریخ تمدن کتاب سوم بخش 3 صفحه 239 می‌نویسد «مسیحیت شرک را از میان نبرده بلکه آن را پذیرفته است.» لذا بعضی از کشیشان می‌گویند:«این تثلیت (سه گانه پرستی) سری است از اسرار و کسی نمی‌تواند با عقل بشری آن را درک کند و این رمز کلیسا است.»
از طرف دیگر بعضی از مسیحیان تثلیث را انکار می‌کنند.
مثلا در کتاب اعمال رسولان باب نهم/ 5 آمده است که «شاؤل» گفت:« خداوندا تو کیستی؟»
خداوند گفت:«من آن عیسی هستم که تو به او جفا می کنی. . .» و نیز در رساله«پولس رسول برومیان، باب نوزدهم/ 5» می‌گوید:« الان خدای صبر و تسلّی شما را فیض عطا کناد. . . تا یکدل و یک زبان شود و خدا و پدر «خداوند ما، عیسی مسیح» را تمجید نمایید. . . »

تناقص
چهارم: تناقض: ——– در یک کتاب آسمانی هیچ گونه تناقضی نباید باشد. اما چون چهار انجیل موجود را چهار نفر نوشته اند، تناقضات فراوانی در آنها به چشم می خورد؛ مثلاً در انجیل متّی باب بیست هفتم/ 39 می‌گوید: « آن دو دزد نیز که با وی مصلوب بودند، او را دشنام می‌دادند.»
ولی در انجیل لوتا باب بیست و سوم/ 40 می گوید:«یکی از آن دو خطا کار مصلوب بر وی کفر گفت که: اگر تو مسیح هستی، خود را و ما را برهان.» و نیز در انجیل مرقس باب ششم/ 8 می‌گوید:«. . . به جهت سفر با خود توشه. . . بر ندارید، جز عصا. »
ولی در انجیل متی باب دهم/ 10 می گوید:«. . . برای سفر . . . عصا بر ندارید.» و نیز در انجیل متی باب بیست و ششم 70 می گوید: « دو کنیز از پطرس پرسیدند. . .» ولی همین جریان را در انجیل مرقس باب چهاردهم/ 67 میگوید: « یکی از کنیزان پرسید که تو نیز با عیسای ناصری بودی. . .»
و نیز قصه آمدن مریم مجدلیه را در انجیل لوتا باب بیست و چهارم 1 و انجیل یوحنا باب بیست/ 1 چنین بیان می‌کند:«آنها هنگام سپیده صبح که هوا هنوز تاریک بود، آمدند.» ولی در انجیل مرقس باب شانزدهم/ 1و2 می‌گوید:«هنگام طلوع آفتاب، مریم مجدلیه و مریم مادر بر سر قبر عیسای مسیح آمدند.»

از این تناقض‌گویی‌ها نتیجه می‌گیریم که انجیل‌های موجود کتاب آسمانی نیست، بلکه نوشته های حواریّون حضرت عیسی است و همانطور که « ارنست رنان » ، دانشمند فرانسوی که خودش مدّتها کشیش بود، در کتاب خود می نویسد کتاب مقدس کتابی تحریف شده است و در آن غلط ها و اشتباهات و مطالب زشت و غیر الهی فراوان است؛ لذا به آسمانی بودن آن نمی توان معتقد بود.

بشارتها
پنجم: بشارتها: ——– در بین انجیل‌های نوشته شده انجیلی است به نام برنابا که در آن بشارت‌های حضرت عیسی علیه السلام را از آمدن پیامبری از جانب خداوند بیان می‌کند، ولی متأسفانه کشیشان دنیاپرست آن انجیل را انجیل رسمی نمی‌دانند. در عین حال در انجیل یوحنا نیز در جاهای مختلفی از آمدن یک فرد تسلی‌دهنده یا «روح راستی» خبر می دهد که برای اطلاع بیشتر بباید به باب چهاردهم/ 17 و باب پانزدهم/ 27 و باب شانزدهم/ 7و13 مراجعه کنید و نیز انجیل یوحنا باب چهاردهم/ 30 که می گوید:«رئیس این جهان می آید و در من چیزی ندارد.»

منابع:
کتاب مقدس، حقیقت مسیحیت از انتشارات در راه حق

منبع : دانشنامه رشد 

تورات

تورات

طومار تورات که به منظور تشریفات مذهبی در یک کنیسه گشوده شده‌است.

طومار تورات که به منظور تشریفات مذهبی در یک کنیسه گشوده شده‌است.

تورات برگرفته از واژه «توره یا تورا» در زبان عبری است که یهودیان آن را ناموس یا شریعت می‌دانند. تورات کتاب مقدس یهودیان است و مشتمل بر پنج کتاب یا به عبارت دیگر، پنج سِفر است.

تورات

تورات

این اسفار پنج‌گانه عبارت‌اند از:«سفر تکوین»، «سفر خروج»، «سفر اعداد»، «سفر لاویان» و «سفر تثنیه». مجموع این پنج کتاب، نظام و قوانین دین یهودیت را بیان می‌کند.
به اعتقاد مسلمانان و یهودیان، تورات اصلی در کوه سینا به زبان عبری بر الواح بر موسی کلیم علیه السلام نازل شده است. در سنت یهودیت و مسیحیت، تورات را به موسی علیه السلام نسبت می‌دهند ولی الفاظ و عبارات آن را وحیانی نمی‌دانند یعنی قبول ندارند که الفاظ تورات، وحی الهی است، ولی مسلمانان تورات اصلی تحریف ناشده را کمابیش مانند قرآن می‌دانند و الفاظ آن را عین وحی الهی می‌شمارند.
به هر حال، تورات اصلی در طول تاریخ، دستخوش تحریف گشته است. در قرآن کریم در آیات 75 سوره بقره و 78 سوره آل عمران و 91 سوره انعام به تحریف تورات تصریح شده است.
گفتنی است که در تورات اصلی و تحریف نشده، بشارت ظهور حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم و تصدیق نبوت او آمده است.

 

منابع:
دایره المعارف تشیع، ج 5؛ دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی‌، ‌ج 1، ص 815، المعارف و المعاریف ج 1

مراجعه شود به:
تحریف تورات و انجیل


تَوْرات (به عبری: תּוֹרָה) (تلفظ عبری: توراه)؛ نامی است عبری که به پراهمیت‌ترین نوشتار یهود داده شده و به باور آنان به‌وسیله یهوه (خداوند) بهموسی وحی شده‌است.

 

تورات اولین بخش از کتاب «تنخ» بوده و مشتمل بر پنج کتاب می‌باشد. به همین خاطر، گاه «اسفار پنج‌گانه» و «کتب پنجگانه موسی» نیز خوانده می‌شود.

این پنج کتاب، به این نام‌ها معروفند :

  • برشیت בראשית (پیدایش)
  • شموت שמות (خروج)
  • وییقرا ויקרא (لاویان)
  • بمدیبار במדבר (اعداد)
  • دواریم דברים (تثنیه)

 

عناوین کتاب عبری از پنج کلمه اول متون مربوطه اخذ شده‌است با این وجود عنوان عبری اعداد از پنجمین کلمه متن مربوطه گرفته شده‌است. تورات به سه دوران تغییر رابطه بین خداوند و مردم اشاره دارد:یهودیان و همچنین مسیحیان و سامری‌ها در طول دورانها، بسیار به تورات حرمت نهاده‌اند. «کتاب مقدس» مسیحیان، کتاب یهود را با اختلافاتی چند با نام «عهد عتیق»، در خود دارد.

یازده فصل اول کتاب پیدایش به «پیدایش» و نظم جهان و تاریخچه ارتباط اولیه بین خداوند و مردم اشاره دارد.

سی و نه فصل بعدی کتاب به عهد خداوند با اجداد عبری، ابراهیم، اسحاق، یعقوب (که به او اسرائیل هم می‌گویند) و فرزندان یعقوب – بنی‌اسرائیل – مخصوصا یوسف اشاره دارد. در این فصل‌ها به فرمان خداوند به ابراهیم مبنی بر ترک خانواده و زادگاهش شهر اور و مراجعت وی به سرزمین کنعان و همچنین نحوه مهاجرت بنی‌اسرائیل به مصراشاره شده‌است.

چهار کتاب دیگر تورات به داستان موسی اشاره دارند که صدها سال پس از ابراهیم زندگی می‌کرد. داستان وی در کنار داستان آزادی قوم بنی‌اسرائیل از بردگی در مصر و عهد مجدد آنان با خداوند درکوه سینا و همچنین سرگردانی آنها در صحرا تا زمان ورود نسلی جدید به سرزمین کنعان اشاره دارد. تورات با مرگ موسی پایان می‌یابد.

تورات شامل ۶۱۳ فرمان از جانب خداوند است که این فرمان‌ها به «میتس وات» معروف‌اند و از زمان بردگی در سرزمین مصر تا زمان آزادی در سرزمین کنعان به صورت وحی بر پیامبران نازل شده‌اند. این فرامین پایه قانون مذهبی یهودیان (هلاخاء) را تشکیل می‌دهد. تورات از ۵۴ بخش تشکیل شده که به ترتیب در آیین عبادت یهودیان قرائت می‌شود و از ابتدای کتاب پیدایش تا انتهای کتاب تثنیه را در بر می‌گیرد. این قرائت در پایان بخش سکوت مجدداً آغاز می‌گردد که این بخش را «تورات سیمکات» می‌نامند.

یک تورات

همه آن‌چه را که خداوند در صحرای سینا بر موسی وحی کرده دراین کتاب آمده‌است.

نامهای دیگر

تورات کتاب شریعت یا عهد عتیق نیز نامیده می شود.

ترجمه

تنخ در اصل به زبان عبری مقدس نوشته شده بود و بخشی از آن ( به خصوص در کتاب دانیال) نیز به زبان آرامی بود.

در قرن دوم یا سوم قبل از میلاد تورات به زبان «یونانی کوئیس» ترجمه شد و در طی قرن‌ها بقیه کتاب نیز ترجمه شدند. این ترجمه را سپتانت یا سبعینه می‌نامند و توسط یهودیان یونانی‌زبان و سپس مسیحیان بسیار مورد استفاده قرار می‌گرفته‌است. درنهایت تعدادی متن بسیار مشابه تهیه شد که به هر یک از آنها متن‌های مازورتی (TM) می‌گویند.

مازورت‌ها «حروف صدادار» (با نام «نیکود») را به متن اضافه کردند تا متن اصلی از یکنواختی خارج شود.

برخی از این ملحقات در زبان یونانی به متن اصلی اضافه شده و بقیه هم ترجمه‌های عبری کتاب‌ها و متونی هستند که در متون مازورتی وجود نداشته‌اند. کشفیات جدید نشان می‌دهد که بیشتر مطالعات سپتاجینت منشا عبری دارند درحالیکه دست نوشته کاملی از متون عبری وجود ندارد که سپتاجینت برپایه آن شکل گرفته‌است اما بسیاری از متفکران معتقدند که متون عبری یک «جهش» متن از متن اصلی متون مازورتی را به تصویر می‌کشند.

همچنین یهودیان ترجمه‌های آزادی را به زبان آرامی تهیه کردند که آنها را ترجم می‌نامیدند. سپتاجینت (ترجمه یونانی که توسط الکساندر در مصر و در دوران حکومت تولمائیک‌ها انجام شد ) در مقابل متن مازورتی مورد توجه کمتری قرار گرفت تامتن مازورتی بتوان به عنوان متن اصلی عهد عتیق برای ترجمه به زبان‌های غربی عرض‌اندام کند واین روند از زمان ترجمه کتاب ولگاته توسط جروم تاکنون ادامه یافت. در مسیحیت شرقی هنوز ترجمه‌هایی وجود دارند که متن اصلی آن سپتاجینت بوده‌است دربرخی از ترجمه‌های غربی مدرن از سپتاجینت برای تشریح بخش‌هایی از متن مازورتی که به نظر می‌رسید در هنگام نوشتن با غرض ورزی نویسندگان روبرو شده و تحریف شده استفاده می‌شود همچنین گاهی دراین ترجمه‌ها از متن پیمایش دریای ساکن نیز استفاده شده‌است.

تعدادی از کتب تثنیه مقدس که بخشی از سپتاجینت یونانی هستند اما درکتاب مقدس عبری وجود ندارند را آپوکریفا می‌نامند. اغلب پروستان‌های مدرن آپوکریفا رابه عنوان کتب مقدس در نظر نمی‌گیرند اگر چه حدود سال ۱۸۲۰ کتب مقدس پروتستان این مطالب را درخود جای داده بودند. با این وجود اغلب مسیحیان ( شامل اعضا کلیسای کاتولیک روم، کلیسای ارتدوکس شرق و کلیساهای ارتدوکس خاور ) آپوکریفا را بخشی از عهد عتیق می‌دانند. کلیسای کاتولیک روم هفت کتاب از این دسته شامل (کتاب توبیت، کتاب جودیت، مکابیان ۱، مکابیان ۲، خرد سلیمان، کتاب واعظ وکتاب باروخ و همچنین بخش‌هایی ازکتاب استر وکتاب دانیال را جزء عهد عتیق می‌داند. کلیساهای ارتدوکس تعدادی کتاب دیگر مانند مکابیان ۳، زبور ۱۵۱-155، اسدراس ۱، اودس، زبور سلیمان و گاهی مکابیان ۴ را در این عهد قرار می‌دهند.

 

منبع : ویکی پدیا 

(بیشتر…)

توصیف امام حسین(ع) در تورات و انجیل و زبور

توصیف امام حسین(ع) در تورات و انجیل و زبور

امام رضا(ع) فرمود: تو را به حق ده معجزه‌‏اى که خداوند بر موسى بن عمران اعطا نمود، قسم مى‏‌دهم، آیا این پنج تن، در تورات به عدل و فضل توصیف نشده‏‌اند؟ گفت: آرى، و کسى که منکر آن شود به خدا و پیامبرانش کافر گردیده است. امام رو به او کرد و فرمود: فلان سفر از تورات را بیاور و شروع کرد به خواندن.
حلول ماه شعبان

حلول ماه شعبان ولادت امام حسین

امام رضا(علیه السلام) در سفری که به بصره داشتند در مجلسی در حضور مردم و دانشمندان ادیان و مذاهب بر بالای منبر رفتند پس، از سخنان و پرسش و پاسخ، سِفْر(جزئی از تورات و انجیل) اول از زبور را خواند. تا این‌که به نام محمّد، على، فاطمه و حسنین(علیهم السلام) رسید. فرمود:
اى رأس الجالوت! (بزرگ یهود) تو را به خدا! آیا اینها در زبور داود نیست؟
رأس الجالوت گفت: آرى، عین مطالب و نام‌‌ها در زبور آمده است.

حضرت فرمود:

تو را به حق ده معجزه‌‏اى که خداوند بر موسى بن عمران اعطا نمود، قسم مى‏‌دهم، آیا این پنج تن، در تورات به عدل و فضل توصیف نشده‏‌اند؟
گفت: آرى، و کسى که منکر آن شود به خدا و پیامبرانش کافر گردیده است. امام رو به او کرد و فرمود: فلان سفر از تورات را بیاور و شروع کرد به خواندن.

طومار تورات که به منظور تشریفات مذهبی در یک کنیسه گشوده شده‌است.

طومار تورات که به منظور تشریفات مذهبی در یک کنیسه گشوده شده‌است.

 

رأس الجالوت از خواندن و فصاحت و بلاغت حضرت، تعجّب کرد. وقتى امام به نام مقدس محمّد(صلی اللله علیه وآله) رسید، رأس الجالوت گفت: آرى، اینها احماد و دختر او، الیا، شبر و شبیر هستند که معناى آن به عربى مى‌‏شود: محمّد، فاطمه، على، حسن و حسین.

حضرت، سفر سوم از انجیل را گرفته و خواند، تا رسید به نام پیامبر اسلام(صلی اللله علیه وآله)، سپس رو به جاثلیق (رئیس مسیحیان در ممالک اسلامی) نموده،

 فرمود: این پیامبرى که در این‌جا توصیف شده است، کیست؟ جاثلیق گفت: او را توصیف کن.

 

حضرت فرمود: چیزى از خود نمى‌‏گویم، بلکه توصیف خدا را ذکر مى‌‏کنم؛ او صاحب ناقه و عصا و کسا مى‌‏باشد، پیامبر امّى است که نام مبارک او در تورات و انجیل نوشته شده، امر به معروف و نهى از منکر مى‌‏کند و حلال و حرام خدا را بیان مى‏‌نماید. طیّبات و پاکی‌‌ها را حلال و خبائث و ناپاکی‌‌ها را حرام مى‌‏نماید. تکالیف و گناهان سخت را بر مى‌‏دارد. و زنجیرهایى را که مانع از پیمودن راه رستگارى و طریق عدل و مستقیم مى‌‏‌شوند، از بین مى‌‏برد. اى جاثلیق! تو را به حق عیسى- که روح خدا و کلمه او بود- آیا در انجیل این توصیفات را براى این پیامبر ندیده‌‏اى؟

جاثلیق سرش را پایین انداخت و دانست که اگر انکار کند، کافر خواهد شد. بعد گفت: آرى، این صفات در انجیل هست و عیسى(علیه السلام) نام این پیامبر را آورده است.

امام فرمود:

اکنون که انکار نکردى و به این مطالب اقرار نمودى، سفر دوم انجیل را نیز بیاور که در آن‌‌جا نام آن پیامبر و جانشینش على(علیه السلام) و نام دخترش فاطمه و فرزندانش حسن و حسین (علیه السلام) ذکر شده است.

منبع: الخرائج و الجرائح، ج ‏1، ص 341 – 349