آگوست 14, 2016 | سازه های چوبی, معماری, معماری اصيل ايرانی, معماری ایرانی, معماری سنتی, مهرازی ايران |
ابنیه روستائی سنگین
این دسته شامل بناهای سنگی و گلی میشه. با وجود اینکه بناهای چوبی را میشه در طبقه خانه های سبک حساب کرد ولی چون ساختار قوی و محکم و تقریبا پایداری دارن و امکان جابجائی اونا اصلا وجود نداره ، بخاطر همین در این دسته قرار می گیرن. مصالح اصلی و عمده این نوع بناها خاک ، سنگ و چوبه که به بررسی مواد تشکیل دهنده اونا ، روش اماده کردن اونا برای مصرف ، روشهای مصارف مختلف اونا، جایشان در ساختمان و … آنها می پردازیم. واضحه که در باره همه مواد و مصالح ساختمانی باید چنین بررسیهائی انجام بشه.

ابنیه روستائی سنگین
خاک متداول ترین مصالح ساختمانی در روستاهای ایرانه. ازین ماده به اشکال مختلف مثلا مصالح باربر، مصالح پرکننده، ملات و اندود استفاده میشه.
ماده اساسی تشکیل دهنده خاک در نقاط مختلف ، ذرات ریز رسه. انتخاب خاک مناسب بستگی به نوع مصرف اون در ساختمون داره. خاکی که برای ساختن سفال روی پشت بام استفاده میشه بایستی فاقد هر نوع آمیختگی و مواد مختلف شیمیائی باشه و درجه خلوص بالائی داشته باشه.
ابتدائی ترین شکل استفاده از خاک کلوخه بی اونکه انسان نیرو و وقتی را برای شکل دادن به اون مصرف کنه.
این کلوخها هم از نظر شکل ظاهری و هم از نظر مقاومت بدون استحکام و مقاومت لازم بوده و وضع خطرناکی دارن. خصوصا اینکه ایستائی این قطعات بر روی هم به دلیل نداشتن سطوح صاف و هندسی ، خیلی ناپایداره. برای اتصال این کلوخها، از ملات گل استفاده میشه.

معماری ایرانی
بطور قطع میشه گفت که در همه نواحی ایران ، چینه گلی یکی از مرسوم ترین روشهای دیوار چینی در ساختمونه. خاکی که برای ساختن چینه گلی استفاده میشه ، الزاما دونه بندی خاصی نداره و ممکنه سنگهای 3تا4 سانتیمتری هم در اون دیده بشه. برای آماده کردن گل به منظور چینه گلی، خاک را آخوره کرده و با آب مخلوط می کنن و با پا یا با بیل اونو بهم می زنن تا ذرات اون کاملا با آب آمیخته بشه. بعد اونو تا حدی ورز میدن که ملکولهای خاک در اثر تاثیر آب حالت چسبندگی پیدا کنه.
گل نه اونقدر آبداره که به حالت روان در بیاد و نه انقدر سفت که حالت انعطاف پذیری نداشته باشه. تقریبا مثل خاک دونم است.
استفاده دیوارهای چینه ای متفاوته. یخچالهای قدیمی، حصار شهرها و روستاها، قلعه ها، برجها و باروها تقریبا همه با چینه گلی ساخته میشن. در و دیوار باغها و یا بعضی وقتا دیوار حیاطها و محل هائیکه قصد بارگزاری روی سر دیوارها نداشته اند ، به کار بردن چینه گلی خیلی رایج بوده و هست.

دیوار چینه ای
در بسیاری از بناهای مهم تاریخی هم از چینه گلی به صورت دیوار یا جرز استفاده شده. در مسجد جامع ساوه هنوز هم اساس های کاملا محکم و یکپارچه بتن مانندی دیده میشه که به مراتب از خشتهای استفاده شده درهمون جرزها محکم تره.
امتیازات چینه گلی کلا اینه که اولا از نظر ترکیب خاک و جنس اون تا حدود زیادی انعطاف پذیره. از نظر دانه بندی خاک وشن همراه هم محدودیت خشت نداره. خیلی ارزونه. از نظر زمانی هم سریع اجرا میشه. تنها اشکال استفاده از چینه ای گلی در اتاقها، ناصاف و غیر قائم بودن این دیوارهاست که به تناسب و زیبائی درون اتاق لطمه میزنه.

چینه گلی
گل قالب زده را خشت می نامن. خاک خشت بایستی بدون دانه های شن باشه ، مقدار نمکهای موجود درخاک بایستی کم باشه ، میزان رسی که در خاک وجود داره بایستی درصد خلوص بالائی داشته باشه. اول باید خاک را سرند کنن، خاک سرند شده را با اب مخلوط می کنن و به هم می زنن و ورز میدن تا مولکولهای خاک به خوبی به هم بچسبن .
اضافه کردن نرمه کاه به گلی که برای خشت زنی بکار میره ، سبب میشه که خشتها ترک نخورن و مقاومت اونا بیشتر بشه. عیب کار اینه که خشت در برابر موریانه اسیب پذیر میشه.
از خشت برای چیدن دیوارها ، جرزها و زدن طاقها استفاده میشه. شکل هندسی خشت امکان تهیه سطوح کاملا صاف و هندسی و نیز امکان به وجود اوردن شکستگی در دیوارها و امثال اونو فراهم می کنه. بعلاوه از نظر تعبیه بازشوها هم امکانات بهتری را در اختیار میزاره. مقطع دیوارهای اون کاملا یکنواخت و پاکیزه به نظر میاد . در دیوار چینی خشتی از ملات گل استفاده میشه و در طاق زنی با خشت از ملات گچ و خاک و یا فقط گچ استفاده می کنن.
آجر همون خشت پخته است. از اجرها برای دیوارچینی، سقف و طلق زنی، کف سازی و برخی اوقات بدنه سازی هم استفاده میشده و هنوز هم میشه. کلا در روستاهای ایران ، آجر رواج زیادی نداشته و اکثرا از خشت و چینه گلی استفاده می شده .
در شمال کشور استفاده از گل برای ساختن سفالهای خاص پوشش بام خانه ها رایجه. این سفالها یا مسطحن و یا منحنی می باشن.
ماده اصلی کاشی و سفال گل رسه که بعد از شکل دادن به اون و خشک شدن روی اونو لعاب میدن و برخی وقتها هم طرحهای برجسته بر روی اون ایجاد می کنن.
از سفال برای ساختن انواع ظروف هم استفاده میشه. گاهی شبکه پنجره ها را هم از گل درست می کنن که بعد از پختن تبدیل به شبکه سفالین میشه.
از مخلوط گچ و خاک برای زیرسازی و اندود دیوارهای داخلی استفاده میشه. مخلوط خاک وکاه هم ، به نام کاهگل برای اندود دیوارها و بامها استفاده میشه. حسن کاهگل اینه که تعمیر اون اسون بوده و میشه بطریقه موضعی اونو تعمیر نمود.
سنگها از نظر جنس، شکل، اندازه و رنگ متفاوتن. سنگهای آذرین موجود در کنار روستاها خیلی سخت و محکمن و به سختی تیشه می خورن در حالیکه سنگهای رسوبی وماسه ای کوهستانها قابل شکستن و قطعه شدن هستن . بهترین سنگهای ساختمانی سنگهایی هستن که قابلیت تیشه خوری داشته باشن.
از نظر رنگ هم سنگها تاحدودی متفاوتن و اغلب به رنگهای سیاه یا خاکستری هستن. در بین اونا رنگهای روشنتر هم مانند رنگ سبز درکه دیده میشه.
استفاده از سنگ در کفسازی و …
برخی اوقات نیز برای کفسازی از سنگهای تایل و مطبق استفاده می کنن. در نقاطی از ساختمان که بیشتر پاخور هستن از سنگ استفاده میشه. مثل پله ها و کف درگاهی…. برخی وقتا در پوشش در گاه ها هم از سنگ استفاده میشه. در برخی روستاها مخصوصا در خانه هائی که صاحبان اونا رفاه نسبی دارن، از ترکیب قلوه سنگ رودخانه ای با آجر در قالب نقوش هندسی برای پوشش کف حیاط ، هشتی خانه ، و راهروهای اون استفاده می کنن که در حقیقت نوعی کاربرد تزئینیه.
از قلوه سنگ جهت پوشاندن سطح معابر عمومی روستا ها هم استفاده میشه.
مطلب پیشنهادی: چینه گلی
آوریل 13, 2016 | ART, سفالگری, هنر |
آموزش سفالگری + تاریخچه سفالگری + عکس
-

-
آموزش سفالگری + تاریخچه سفالگری + عکس
-

-
آموزش سفالگری + تاریخچه سفالگری + عکس
-

-
آموزش سفالگری + تاریخچه سفالگری + عکس
-

-
آموزش سفالگری + تاریخچه سفالگری + عکس
صنایع دستی یکی از مهمترین فعالیتهای فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی در جوامع مختلف و یکی از عوامل موثر در جهت احیای سنتهای بومی و هویت ملی هر جامعه است. قصد ما در سلسله مطالب آشنایی با هنرهای ایرانی، علاوه بر معرفی اجمالی این هنرها و آشنایی با شیوههای تولید آنها، بازیابی جایگاه تزئینات کاربردی این صنایع بومی در عرصه دکوراسیون است.
یکی از شاخههای مهم صنایعدستی در ایران سفال و سرامیک است که در این شماره آشنایی مختصری با این هنر پیدا میکنیم و در ادامه به آشنایی با ابزار و وسایل این هنر و آموزش تکنیکهای مختلف آن میپردازیم.
تاریخچه سفالگری
قدمت هنر سفالگری به تاریخ زندگی بشر بازمیگردد.
چهار عنصر آب، باد، خاک و آتش در هم آمیخته شدهاند و هنری را به وجود آوردهاند که به جرات میتوان گفت از کاملترین هنرهاست.مردم ایران به سبب موقعیت خاص جغرافیایی و قرار گرفتن بر سر شاهراه تمدنهای قدیم، از نخستین و چیرهدستترین سازندگان اشیاء سفالین به شمار میرفتهاند. کهنترین اشیاء سفالی به دست آمده در کاوشهای باستانشناسی ایران، آثار کشف شده از گنج دره در استان کرمانشاه و همچنین غار کمربند در جنوب مازندران است که این سفالها متعلق به هزاره هشتم (ق.م) هستند. از تپههای باستانی دیگر میتوان به تپه سیئلک کاشان، چشمه علیری و زاغه قزوین اشاره کرد. سفالگری در دوره اسلامی در ایران پیشرفت فراوانی داشت. دوره سلجوقی را میتوان یکی از دورههای درخشان هنر اسلامی دانست که مهمترین تحول در صنعت سفالسازی در این دوره دستیابی به لعاب زرین فام یا هفترنگ است.

pottery
مواد و ابزار
خاک رس به عنوان ماده اولیه سفالگری یکی از بهترین خاکها برای این کار است که به فراوانی و به سهولت در دسترس قرار دارد. به جهت آنکه گل نرم را میتوان به اشکال مختلف فرم داده و سپس آن را با حرارت دادن ماندگار کرد، جلوهگر نوعی بیان به شمار میرود.
وسایل و ابزار مورد نیاز برای سفالگری:
میزکار
گل لوییدار (مخصوص حجمدهی با ابزار دستی، در این نوع گل از گیاه لویی برای منسجمتر کردن گل استفاده میشود.)
ظرف آب
اسفنج
ابزارهای کاهنده
ابزارهای افزاینده
لیسه
صفحهگردان و …
نحوه کار و روشهای سفالگری
یکی از مهمترین قسمتهای کار ورزدادن گل است. حرکت ورز، به معنای پیچش گل در خود، با کمک کف دست است. این عمل علاوه بر یکنواخت و نرم کردن گل، سبب خروج حبابهای هوا از آن میشود.
هنر سفالگری به دوطریق دستی و چرخی انجام میشود. تکنیکهای دستی شامل سه روش است
۱- پینچ (انگشتی)
روشی است که فقط از دستهای سفالگر برای شکل دادن گل استفاده میشود. در این شیوه انگشت را میانه یک گلوله گلی فرو برده و به آهستگی با انگشت شست و سبابه، گل را در کف دست چرخانده و شکل میدهیم.
۲- کویل (فیتیلهای)
در این روش ابتدا یک تکه گل را با ضخامت مناسب (به اندازه کار بستگی دارد)، برای کف ظرف بر روی چرخ دوار مستقر میکنیم. برای ساختن یک فیتیله گلی، تکهای گل را روی میز قرار داده و با انگشتان باز آن را به جلو و عقب حرکت میدهیم. فیتیله آماده را بر لبه کف ظرف قرار داده و به هم متصل میکنیم. برای بهتر چسبانده شدن فیتیلهها به یکدیگر، سطح آنها را خراش داده و از گلابه استفاده میکنیم و تا انتهای کار پیش میرویم.
۳- اسلب (ورقهای)
در این روش با استفاده از وردنه، صفحات گلی درست کرده و میگذاریم کمی سفت شوند. سپس با توجه به فرم اثر، صفحات را به یکدیگر متصل میکنیم. دو سطح اتصال را با کمک ابزار خراش داده و به یکدیگر وصل میکنیم. این روش بیشتر برای اجحام زاویهدار مورد استفاده قرار میگیرد.

سفالگری
پخت سفال
پس از ساخت اشیاء گلی و خشک شدن آثار، مرحله پخت صورت میگیرد. کورهها در واقع اجاقهایی هستند که برای رسیدن به درجه حرارت بالا انرژی خود را از طریق سوخت فسیلی یا برق تامین میکنند. این حرارت تا ۹۵۰ درجه سانتیگراد میرسد. لعابی که بر روی بیشتر آثار سفالین مشاهده میکنیم در واقع پوششی شیشهای است که آن را غیرقابل نفوذ کرده و از نظر زیباییشناسی نیز میان هنرمندان ارزش خاصی دارد.
آثار لعاب خورده در واقع دوبار حرارت کوره را تجربه میکنند، که بار دوم به جهت پخت و تثبیت بر روی شیء سفالین صورت میگیرد.
سفال و سرامیک از جمله هنرهای مفرح است که دارای پیشینه کهن و در عین حال دارای جذابیتهای امروزی است. با توجه به گسترش علاقهمندی نسبت به فراگیری مهارتهای حجمسازی با گل و انعطافپذیری این آموزشها در همه سطوح و سنین، امروزه مراکز زیادی تامین ابزار، مواد مصرفی و امکانات پخت و … را فراهم میکنند.
منبع:forums.mihandownload.com
مجموعه: هنرهای دستی و ترسیمی
آشنایی با هنر سفال گری
بی شک یکی از قدیمی ترین هنرها و صنایع بشری سفالگری است که در مواردی حتی به اعتبار کشف نمونه هایی از آن قدمت و پیشینه تمدنی را هم تعیین کرده اند. اولین نمونه های سفالی مربوط به 8000سال قبل از میلاد مسیح است که بدون استفاده از چرخ ساخته شده است و در کنار آتش و بدون کوره پخته می شده است.
در بسیاری از موارد انسان اولیه به تقلید از سبدهایی که با استفاده از ترکه نازک درختان ساخته میشده است سفالینه ها را می ساخت و در برخی از موارد از سبدها بعنوان قالب استفاده می کردند.در 3500ق.م چرخ سفالگری ساده ای اختراع می شود که موجب تحولی شگرف در هنر سفال می گردد.
پس از آن انواع تکنیکهای تزئین و رویه آرایی مثل نقاشی، حکاکی و برجسته کاری روی سفال به وجود می آید. پس از کشف چرخ، پیدایش و کاربرد لعاب مهمترین تحول در زمینه سفالگری محسوب می شود. ماده اولیه کار سفالگری گل است که از ترکیب انواع خاکها با آب به دست می آید.
خاکهای مورد مصرف به دو دسته تقسیم می شوند: اولیه مثل کائولین، خاک سفید، و خاک آستون ور که برای ساخت سرامیک به کار می روندو خاکهای ثانویه مثل رس که برای ساخت سفال به کار می رود.
محصولات سفال و سرامیک به طور معمول به روشهای مختلف ساخته می شوند که عبارتند از: روش فشاری، روش ورقه ای، روش لوله ای، روش چرخکاری،روش دوغابی. که روشهای فشاری، ورقه ای، لوله ای بیشتر با مهارت دستان هنرمند و استفاده از قوه ذوق و خلاقیتوی شکل می گیرد.
روش چرخکاری همراه بااستفاده از چرخ سفالگری می باشد. در روش دوغابی که برای تهیه سرامیک به کار می رود، دوغاب تهیه شده در قالب هایی از جنس گچ ریخته شده و به این وسیله به آن شکل می دهند. پس ازاجرا سفال و سرامیک خام حاصل را درکوره با دمای 950 الی 1000 درجه سانتی گراد میپزند. فراورده حاصلرا بیسکوئیت می نامند که برای مراحل لعابدادن و انواع رویه آراییها و تزئین استفاده میشود.
منبع: negarkhaneh.ir – مجموعه: هنرهای دستی و ترسیمی
مارس 14, 2015 | اخبار هنر, تاریخ فرهنگ هنر, هنر, هنر سنتی, هنرمندان |
سُفالگری
سُفالگری ساختن ظروف با گل است و به ظرف ساخته شده از این طریق سفال میگویند .

سفالگری ، هنر سنتی ایران زمین

سفالگری ، کار با سفال و خاک رس ، هنر سنتی ایران زمین

سفالگری ، کار با سفال و خاک رس ، هنر سنتی ایران زمین

کوره پخت سفال

سفالگری ، کار با سفال و خاک رس ، هنر سنتی ایران زمین

سفالگری ، کار با سفال و خاک رس ، هنر سنتی ایران زمین
از مشهورترین سفالینهها میتوان به کوزه و پیاله سفالین اشاره کرد.
قبل از رواج شیشه سفالینهها رایجترین مظروفات بشر بودند . مرغوبترین خاک در صنعت سفالگری خاک رس میباشد که بدلیل وجود مقادیر بالای آهن در آن، به رنگ سرخ است.
سفالگری از نخستین صنایع بشر میباشد . خاستگاه آن را گر چه به درستی آشکار نیست ولی از روی یافتههای کهن سرزمین باستانی سومر میدانند و البته به تازگی کشف تمدن جیرفت تردیدهایی در مورد این نظریه ایجاد کرده است / تمدن معروف به کنار صندل که طبق اخرین کاوشها قدمت ان به شش هزار سال پیش میدانند و لوحی که در جیرفت کشف شد برای مطالعه به آمریکا و فرانسه فرستاده شد که توسط استادان شیکاگو و پاریس رمزگشایی شد که نتایج نشان داد این منطقه ۳۰۰ سال از خط نوشتاری تمدن شوش قدیمی تر است .
ظرفهای سفالی ، شاید یکی از قدیمیترین ساختههای آدمی است.
انسانهای اولیه از آن زمان که به فکر ذخیرهٔ آب و غذا افتادند و به خاصیت چسبندگی و شکل گیری گل رس پی بردند ظرفهای سفالی را به شکلهای گوناگون ساختند.
با گذشت زمان و گسترش زندگی، سفالگری هم تکامل یافت. انسانهای آفریننده با دستهایشان بر ظرفهای گلی نقش و نگارهایی کشیدند و آنها را با رنگهای گوناگون آراستند. هم اینک در نقاطی از ایران از جمله در : مند گناباد ، لالجین همدان ، میبد یزد ، شهر رضای اصفهان ، زنوز آذربایجان ، کلپورگان سیستان و بلوچستان ، جویبار مازندران و سیاهکل گیلان ظروف سفالین تهیه میشود .
تولید وسایل و محصولات سفال و سرامیک در هر یک از نقاط نامبرده با اختلافی اندک در نوع مواد اولیه، رنگ و طرح تهیه میشود و به همین دلیل محصولات هر ناحیه به خوبی قابل تشخیص از فرآوردههای سایر نقاط است.
خاک فیروزه فام
سفالگری ، یک هنر قدیمی ایرانی است که زیبایی خاصش می تواند زمینه خوبی برای راه اندازی کسب و کار باشد .
مریم سعید نژاد
سفالگری میتواند هنری لذتبخش باشد و در عین حال کسب و کاری پررونق هم محسوب شود . اگر علاقه و پشتکار دارید و میتوانید سختیهای راه را تحمل کنید از همین امروز سراغ سفال بروید . به سراغ یکی از سفالگرهای جوان رفتیم که سفالگری کسب و کار روزانهاش است . آزیتا رضازاده متولد سال1354 است و فوقلیسانس روانشناسی دارد اما علاقهاش به سفال باعث شد تا این هنر را بهعنوان شغل اصلیاش انتخاب کند.
حالا هم فروش خوبی برای ظروفش دست و پا کرده است. اینجا کارگاه کوچک و دوست داشتنی اوست ؛ اتاقی پر از قفسههای مملو از ظروف سفالی نیمه کاره و ابزار و مواد سفالگری . کوره و چرخ و دیگر دستگاهها را هم باید به دکور کارگاه اضافه کنید . صندلی کوچک پشت میز هم جایی است که ساعتهای زیادی از عمر خانم رضازاده روی آن و در حال ساخت زیباترین سفالهای فیروزه فام میگذرد.
خاطره سفال در کودکی
وقتی وارد خانه صمیمی و گرم آزیتا رضازاده میشوید رنگ آبی سفالهای دور تا دور خانه اول از همه جذبتان خواهد کرد. روی دیوارها، روی میزها و حتی در آشپرخانه پر از ظروف سفالی دستساز اوست. اینجا حتی موقع پذیرایی از مهمانها هم ظروف و پیشدستی و فنجانهای سفالی پیشقدم میشوند. وقتی مثل آزیتا یک مادربزرگ سنتی در شهر کرمان داشته باشید که تعداد زیادی کوزه و ظروف سفالی همیشه در خانهاش حاضر باشند، شما هم عاشق سفال خواهید شد؛ «از بچگی عاشق کوزههای سفالی قدیمی و بزرگ مادربزرگ بودم. سفالهای آماده را میخریدم و با گواش نقاشی میکشیدم. چند سال پیش که خانوادهام به خارج از کشور رفته بودند و من خیلی حس تنهایی میکردم، برای بهتر شدن روحیه بهکار سفال روی آوردم. مادرم که میدانست من از بچگی عاشق سفال بودم، سال87 بهعنوان هدیه تولد، من را در یک آموزشگاه سفالگری ثبتنام کرد.
راه سختی را برای یاد گرفتن تمام فوت و فن سفال پشتسر گذاشتم . چند دوره آموزشی پیش استادهای مختلف گذراندم و از هر کدام نکاتی را یاد گرفتم . متأسفانه همه فوت کوزهگری را یاد نمیدهند و باید آنقدر دنبالش بروی تا خودت یاد بگیری. حتی برای پیدا کردن فرمول گل خوبی که محکم و لعاب پذیر باشد تا لالجین هم رفتم ولی اطلاعات درستی به من ندادند و به زور یکسری اطلاعات کم میدادند. خودم آنقدر درصدهای فرمول گل را کم و زیاد کردم تا بالاخره درست شد. گل آماده هم در بازار هست ولی محکم نیست و لعاب خوب روی آن نمینشیند. تا همین 2 سال پیش هم آموزش میدیدم و الان هم اگر جایی به مشکل بخورم میپرسم و آزمون و خطا دارم و این نشاندهنده وسعت رشته سفالگری است.»
کارگاهم ذره ذره کارگاه شد
خانم رضازاده وقتی تصمیم بهکار میگیرد یکی از اتاقهای خانه نقلیشان را تبدیل به کارگاه سفال میکند و وسایل آن را کم کم جور میکند؛ «اوایل کار، کوره نداشتم و مجبور بودم کارها را ببرم جایی که برایم بپزند. خیلی ضرر میکردم چون هزینه پخت زیاد بود. برای مثال اگر یک بشقاب با هزینه پخت 12هزار تومان درمیآمد، مغازهها 10500تومان میخریدند و 1500تومان ضرر میکردم. ولی خوشحال بودم که کارم خریده میشود و حالا میتوانم پولهایم را جمع کنم برای خرید کوره . برای خرید کوره حتی گردنبندم را فروختم و با کمک وام کم کم کارگاهم را تکمیل کردم . اسفند89 بالاخره توانستم کوره بخرم و چون نزدیک عید بود 3 شبانهروز نخوابیدم و کار کردم تا سفارش هفتسین برای مغازهها ببرم و بتوانم قسط اول کوره را بپردازم . البته همه پول کوره را نداشتم ولی کسی که کوره را برایم ساخته بود قبول کرد کوره را تحویل من بدهد تا بعدا بقیه پول را بدهم . با اینکه اوایل ضرر زیاد داشتم اما بهخودم قول داده بودم هر طور شده ادامه بدهم.»
همین پشتکار باعث شد که او حالا مدرک فنی و حرفهای نقش برجسته روی سفال ، مجوز کار در منزل و عضویت در سازمان میراث فرهنگی و صنایعدستی را داشته باشد و خیلی حرفهای به کارش ادامه بدهد.
فروش خوب سفالها
رضازاده از همان سال اول آموزش وقتی استادهایش به فروش کارها تشویقاش کردند، با ترس و دودلی از پذیرفته شدن کارها شروع به فروش کرد ؛ « با ترس زیاد یکسری بشقاب دکوری برای یک مغازه صنایعدستی بردم و دیدم از کارها خوششان آمده .
بعد از آن نمونه سفالها را به مغازههای مختلف صنایعدستی و حتی خانه جوان و خانه هنرمندان میبردم و سفارش میگرفتم . بیشتر بهصورت امانی کارها را برای فروش میگذاشتم ولی بعضی مغازهدارها همه کارها را میخریدند. فروش اینترنتی را هم چندماه است که راه انداختهام . بیشتر سفارش اینترنتی از شهرستانها داشتم که چون ممکن است کارها بشکند فعلا قبول نمیکنم. مشتریها تکی و عمدهای برای فروشگاه هم دارم ولی باز هم بیشتر فروشم از کار کردن برای فروشگاههای صنایعدستی است . مشتریهای تکیام بیشتر خانم هستند و میآیند از کارگاه سفال میبرند. اینطوری برایشان بهتر است چون به هر حال ارزانتر از فروشگاهها برایشان درمیآید حتی ایرانیهای خارج از کشور هم از کارها میخرند تا برای سوغات با خود ببرند. الان مخارج زندگی را از فروش همین سفالها درمیآورم و در رشته تحصیلیام کار نمیکنم . »
سلیقه مشتریها دستم آمد
بهدست آوردن سلیقه مشتری یکی از مهمترین ارکان کسب و کارهای هنری است و خانم رضازاده هم کم کم به این مورد رسید؛ « بعضی وقتها طرح جدیدی میزدم که بهنظر خودم خیلی زیبا بود ولی مرجوعی داشت. کم کم سلیقه مشتریها دستم آمد. بیشتر مردم ظروف دایرهای با طرحهای سنتی مثل گل و مرغ و ترمه و… را دوست دارند. سنتیها را به طرحهای مدرن ترجیح میدهند و حتی رنگ لعاب آبی ایرانی را بیشتر از همه رنگهایی که در سفال کاربرد دارد میپسندند. سعی میکنم از طرحهای متنوع و خلاقانه استفاده کنم. چشمام همه جا برای پیدا کردن طرحهای مشتریپسند میچرخد. از کتابهای قدیمی تا فرش کف اتاقها دنبال طرح میگردم و بعد آنها را با تغییراتی تبدیل به مهر برای کار روی سفالها میکنم. مردم جدیدا خیلی از سفال استقبال کردهاند. اگر خلاق و ظریف کار باشید و مواداولیه خوب مصرف کنید حتما مشتریهای شما هر روز بیشتر میشوند.»
هفت سینهای پرفروش
خانم رضازاده تمام روز را مشغول کار در کارگاه است و این علاقه به سفال است که تحمل خستگی را برایش آسان میکند؛ «از صبح که بیدار میشوم تا آخر شب کار میکنم و بین کارها هم به امور خانه و آشپزی و خانواده میرسم . مخصوصا شب عیدها خیلی سرم شلوغ است و 700تا 800 دست سفارش سفال میگیرم و از 6صبح تا 2شب کار میکنم.» سرویس هفتسین با جای تنگ و سبزه، آینه و شمعدان، بشقاب، پیشدستی، کاسه، ظرف میوهخوری و شیرینیخوری، جاشمعی، دیوارکوب، جا کلیدی، کوزه، ظروف تزیینی، تابلوهای چوب و سفال و… از محصولات مختلف تولید خانم رضازاده است.پرفروشترین کارها بهترتیب سرویس هفتسین، ظروف میوه خوری و انارهای سفالی شب یلدا هستند. قیمت کارها هم از جاشمعیهای کوچک 4500تومانی تا سفالهای بزرگ و پرکاری مثل ظروف میوهخوری 70هزار تومانی تغییر میکند. البته بعضی از کارها که آینه یا چوب دارد گرانتر درمیآید و تا بالای 200هزار تومان هم میرسد.»
دخل و خرج
وسایل سفالگری بسیار متنوعاند و هر کدام بسته به اندازه و برند و فاکتورهای دیگر قیمتهای مختلفی دارند.
کوره سفالپزی، چرخ سفال، دستگاه گل نورد، دستگاه جار، مواد گلسازی یا گل آماده، وسایل و مواد مخصوص رنگ و لعاب، ابزار برجستهسازی روی سفال، ابزار برش و قلمو از وسایلی است که برای یک کارگاه مجهز ولی جمعوجور لازم دارید.
البته میتوانید بعضی وسایل را فاکتور بگیرید برای مثال به جای استفاده از دستگاه گل نورد خودتان با وردنه گل را صاف کنید. یا از لعاب آماده استفاده کنید و دستگاه جار را که برای ساخت لعاب دستساز است نخرید. قیمت این وسایل هر کدام بسته به اندازه و مدل متفاوت است. مهمترین دستگاه همان کوره است که در اندازههای مختلف از 7میلیون تومان تا 17میلیون تومان قیمت دارد. برای یک کارگاه خانگی همان 7میلیونیاش کفایت میکند. البته میشود دست دوم خرید که حدود 3تا 4 میلیون آب میخورد.
ابزارهای برش و برجستهسازی هم ارزان هستند؛ با 5تا 10هزار تومان میتوانید تقریبا همه آنها را بخرید. اگر هزینه قفسهبندی کارگاه و کلاسهای آموزشی را هم اضافه کنید باید چیزی حدود 20میلیون تومان برای شروع سرمایهگذاری کنید. البته اگر بخواهید با کارگاه کاملا مجهز کار را شروع کنید. برای کلاس هم اگر استعدادتان خوب باشد و استاد و کلاس خوبی هم پیدا کنید میتوانید با حدود 6 ماه آموزش، فوت وفنهای اصلی کار را یاد بگیرید. اما در مورد درآمد ماهانه باید بدانید که میزان آن بستگی به عوامل مختلفی دارد. میزان ساعت کار کردن در روز، کیفیت و خلاقیت خوب در کار، بازاریابی مناسب و علاقه و پشتکار همه در میزان درآمد سفالگری تأثیر دارد؛ برای مثال اگر هر روز تقریبا از صبح تا شب کار با کیفیت بسازید و بفروشید، سالی حدود 40میلیون تومان درآمد خواهید داشت. البته اگر هزینههای مواداولیه و سایر هزینهها را کم کنید حدودا 28میلیون آن سود خواهد بود. بیشتر این درآمد هم مربوط به نیمه دوم سال و شب عید است. این نکته را هم بدانید که یک بشقاب ساده شاید درست کردنش حدود یک ربع طول بکشد ولی حدود 2تا 3روز زمان برای پخت و خشک شدن و لعاب زدن لازم دارد. همین بشقاب را وقتی قیمتگذاری کنید، از قیمت نهایی حدود 30درصد هزینه مالیاش میشود و 70درصد هم سود آن؛ که در حقیقت هزینه هنر و زمانی است که برای کار صرف شده.
منابع :
ویکی پدیا
منبع : همشهری آنلاین
پارسی نیوز