خانه تاریخی ابوالشفیع مشکی که در سال 54 به شماره 1156 در فهرست آثار ملی کشور ثبت شده به دلیل بی توجهی به مرمت، تغییرات مداوم و بلندمرتبه سازی در حریم آن به شکل نیمه ویرانه درآمده است.خانه ابوالشفیع مشکی که متعلق به دوران صفویه است در زمان قاجار دستخوش تغییرات زیادی شد. اکنون بخشهایی از این خانه تاریخی مانند یکی از اتاق های آن به کارگاه گیوه‌دوزی تبدیل شده و هنوز در جای‌ جای آن می‌توان وسایل مختلف خانه و ابزارهای گوناگون قدیمی، اسناد و مکتوبات خانوادگی را دید که ساکنانش سالها از آن نگهداری کرده‌اند.

سردر ورودی این خانه تاریخی که در گذر زمان و بی مهری اطرافیانش با حالتی نیمه مخروبه به سوی نابودی پیش می‌رود، با دیوارهای کاهگلی و درب دو لنگه چوبی کوچکش، بسیار ساده و بی‌آلایش درست همانند مالکان و ساکنان قدیمی خود میهمانان را به درون خانه دعوت می‌کند.
بی‌رحمانه ترین بی‌توجهی‌ها به این خانه تاریخی ثبت شده در فهرست آثار ملی را می توان در دو ضلع شرقی و شمالی ساختمان مشاهده کرد به طوری که این بخش از بنای خانه کاملا تخریب و به تلی از خاک تبدیل شده است.

بخش اعظم ضلع غربی خانه نیز بر اثر بی توجهی و سهل انگاری تخریب شده و یا در اختیار خانه‌های مجاور قرار گرفته است. وضعیت بخشهای جنوبی این خانه نیز در آستانه ویرانی است.

همچنین هر رهگذری در نگاهی کلی به نمای ساختمان این خانه تاریخی متوجه می‌شود ساختمانهای ساخته شده در همسایگی آن، حریم و منظر خانه مشکی را بر هم زده است.

این بی‌توجهی‌ها در حفظ بنای ارزشمند خانه مشکی و دخل و تصرف در آن و بلندمرتبه سازی در مجاورتش و روند شتابان ویرانی ساختمان درست در مقابل چشمان شهرداری و سازمان میراث فرهنگی در حالی انجام می شود که طبق اسناد نصب شده در دالان ورودی خانه مشکی، این خانه در فهرست آثار ملی کشور ثبت شده و باید طبق قانون حفظ شود و از دخالت غیر اصولی در آن خودداری شود.