نوامبر 17, 2016 | تربیت کودک, تعلیم و تربیت, کودک, کودک و نوجوان |
روابط والدین و فرزندان
درمان کودک خجالتی و کمروی شما
خجالت در واقع نوعی ویژگی شخصیتی در كودكان است، نه یك عیب و نقص , اگر كودك‌تان خجالتی است بهتر است بدانید راه‌های زیادی برای رفع این مشكل وجود دارد، به هر دلیلی كه كودك شما اكنون خجالتی است ، بهتر است راه‌های كمك به او را پیدا كنید .
آموزش کودک٬ آموزش کودکان٬ تربیت کودک٬ رفتار با کودک٬ کودک
احتمالا هیچ پدرومادری دوست ندارد که کودکش خجالتی باشد یا دیگران این برچسب را به او بزنند. اما کدام کودکان خجالتی هستند و چه موقع ما خجالتی بودن را با مسائل دیگر اشتباه می‌گیریم؟
خجالت در واقع نوعی ویژگی شخصیتی در كودكان است، نه یك عیب و نقص كه نیازی به دعوا و شرمندگی والدین داشته باشد. این ویژگی با تشویق و حمایت والدین قابل اصلاح است جالب است بدانید دانشمندان می‌گویند خجالتی بودن در بعضی فرهنگ‌ها مورد پسند و ستایش مردم است و از راه فرهنگ جامعه به كودكان به ارث می‌رسد.
از نظر علمی احساس خجالت، یك واكنش طبیعی نسبت به افراد یا محیط‌های جدید است كه در حقیقت تركیبی از حس ترس و كنجكاوی را در خود دارد. شیرخواران با دیدن غریبه‌ها روی‌شان را برمی‌گردانند.
كودكان نوپا به زمین نگاه می‌كنند و به پدر یا مادرشان می‌چسبند و حتی ممكن است در این شرایط به مكیدن انگشت شست بپردازند اما بیشتر بچه‌ها قبل از 3 سالگی به راحتی با همه ارتباط برقرار می‌كنند و به‌نظر بسیار اجتماعی می‌آیند اما بعد از این سن، ترس بیشتر كودكان از غریبه‌ها شروع میشود و آنها حس خجالت و شرمندگی را یاد می‌گیرند. در این زمان است كه ناگهان كوچولوی اجتماعی و برون‌گرای شما تبدیل به یك موجود خجالتی میشود.
*با کودک خجالتی ام چه کنم؟
ندا شیخی، دکترای روانشناسی در ابتدا در تعریف خجالتی بودن می‌گوید: خجالت به معنی دوری‌گزینی و عدم تمایل به ایجاد ارتباط با دیگران، می‌تواند امری موقتی یا نسبتا دائمی باشد. خجالتی بودن کودک باید با توجه به شخصیت و ذات کودک، سن او و اینکه فرزند چندم خانواده است، و فرهنگی که کودک در آن پرورش می‌یابد، مورد بررسی قرار گیرد. ما در اینجا به توضیح چند مورد از این فاکتورها مانند سن و فرزند چندم خانواده می‌پردازیم.
– چندمین فرزند شماست؟
این روانشناس در ادامه در بیان اینکه فرزند چند خانواده بودن چه تاثیری بر خجالت کودک دارد، توضیح می‌دهد: معمولا فرزند اول خانواده نسبت به فرزند دوم حالت خجالت بیشتری دارد. این امر شاید به علت شیوه‌های تربیتی سختگیرانه‌تر والدین درباره فرزند اول باشد. معمولا والدین قوانین سنگین تر و بایدونبایدهای بیشتری درباره فرزند اول وضع می‌کنند که این امر می‌تواند بر میزان و کیفیت عزت نفس کودک تاثیر بگذارد. زیرا که کودک به طور مداوم به قضاوت و کنترل خود می‌پردازد و به خاطر ترس از اشتباه یا تنبیه، سعی می‌کند تعاملش با دیگران را کاهش دهد. درحالی‌که فرزند دوم معمولا کمتر با قوانین و بایدونبایدهای سخت والدین مواجه میشود و بنابراین با فراغ بال و اعتماد به نفس بیشتری به ایجاد ارتباط و انجام امور می‌پردازد.
– اختلالی شبیه کمرویی
شیخی همچنین به فاکتور سن اشاره می‌کند و هشدار می‌دهد که نباید خجالتی بودن را با مسائل دیگر اشتباه گرفت: سن نیز از عوامل تاثیرگذار بر این حالت در کودکان است. به عنوان مثال، پدر و مادری از این موضوع اظهار ناراحتی و تعجب می‌کنند که فرزند 8 ماهه‌شان تا مدتی قبل در تعامل با دیگران هیچ مشکلی نداشته و به راحتی در آغوش دیگران قرار می‌گرفت، می‌خندید، و با آنها بازی می‌کرد. اما به تازگی حتی با مادربزرگش هم غریبگی می‌کند، با دیگران تعامل نمی‌کند، و در مواجهه با افراد تازه گریه می‌کند و … . این رفتار مربوط به سن کودک است. از حدود 8 ماهگی کودک دچار حالتی میشود که روانشناسان آن را اضطراب جدایی و اضطراب غریبه می‌نامند. یعنی در مواجهه با افراد جدید یا در هنگام غیبت پدر و مادر یا مراقب‌شان، دچار حالت اضطراب می‌شوند.
– عادت ها در سنین مختلف
ایشان تاکید می‌کند: کودکان در سنین مختلف عادت‌های گوناگونی دارند. به عنوان مثال، کودکان در سن 5 سالگی، تفریحات درون منزل را به بیرون رفتن ترجیح می‌دهند و معمولا دامنه تعامل آنها با بچه‌های دیگر محدود به گروه‌های کوچک 3 الی 4 نفره است و از کودکان بزرگ‌تر یا افراد بزرگسال فاصله می‌گیرند. بنابراین در بعضی سنین نمی‌توان بر شکل یا میل به تعامل کودک با دیگران نام خجالتی بودن گذاشت؛ بلکه این حالت به نوعی مقتضای سن آنان است.
*کودک خجالتی به مدرسه نمی رود؟
هرچند رفتاری که کودک نوپا در برخورد با غریبه‌ها از خود بروز می‌دهد ناشی از کمرویی است و این حالت طبیعی است، اما نمی‌توان نام آن را خجالت گذاشت باید هرچه زودتر چاره‌ای بیندیشید چون با ورود او به مدرسه این مسئله تشدید خواهد شد.
شاید می‌خواهد جلب توجه کند
تعدادی از بچه‌ها خجالت را برای جلب توجه به کار می‌گیرند تا از انجام کاری که به آنها محول شده خودداری کنند. در بیشتر مواقع، کودکان خجالتی هنگام احوالپرسی مادر با سایرین به مادرشان می‌چسبند اما در برخی مواقع با ادامه رفتار می‌خواهند دیگران از او سؤال کرده و با او صحبت کنند و مرکز توجه شود.
بزرگش نکنید
خجالتی بودن کودک را امری غیرطبیعی و مهم جلوه ندهید ولی به او توجه داشته باشید تا سعی در جلب توجه شما از راه‌های دیگر از‌جمله خجالت کشیدن نکند.
او را اجتماعی کنید
با مهربانی و آرامش اعتماد به نفس کودک را تقویت کرده و او را از بدو خردسالی به جمع دیگران به‌ویژه کودکان ببرید. به بچه بیاموزید که برخی کارها مانند سلام کردن از رفتارهای خوب و مودبانه به حساب می‌آید.
آماده‌اش کنید
پیش از آنکه فرزندتان را به جمع دیگران ببرید برایش توضیح دهید تا خود را آماده کند و دچار اضطراب نشود. بهتر است کودک، شما را راحت و با اعتماد به نفس در میان جمع و در حال رفت و آمد و معاشرت ببیند و این شیوه را در پارک، منزل دوستان و… نیز به کار ببرید.
نگذارید شما را منزوی کند
باید با برقراری روابط مناسب با دیگران برقراری ارتباط صحیح را به فرزندتان بیاموزید و اجازه ندهید کودک خجالتی، شما را از معاشرت با دیگران بازدارد.
تبیان
:منبع
Monday 5th of September 2016 21:10:10 ________ ۱۳۹۵-شهريور-۱۵
نوامبر 2, 2016 | تربیت کودک, کودک, کودک و نوجوان |
تربیت کودک ( تنبیه )
فرش اتاق کودک
تربیت کودک٬ رفتار با کودک٬ کودک٬
وقتی که صحبت از تربیت کودک به میان می آید، بیشتر ما نخستین کلمه ای که در ذهن مان نقش می بندد تنبیه است! انگار که تربیت کودک بدون ابزاری مانند تنبیه اصلا شدنی نیست.
بعد هم به سراغ روش هایی از تنبیه می رویم که موثرتر باشد و کودک بیشتر تحت تاثیر آنها تبدیل به موجودی حرف شنو و آرام و بی آزار شود. اما آیا تا به حال با خودمان فکر کرده ایم که این روش های تنبیهی چه عواقبی ممکن است داشته باشد و آیا راه حل دیگری جز تنبیه وجود ندارد؟
در مورد این موضوع با مهدیس هاشمی، روانشناس کودک و نوجوان گفت و گو می کنیم و او با اشاره به موارد تنبیه نادرست می گوید: متاسفانه بسیاری از والدین از ابزارهای مختلفی برای تنبیه استفاده می کنند که نتایج و پیامدهای منفی برای کودکان دارد که به ۴ مورد از مهم ترین آنها اشاره می کنیم؛
,این 4 تنبیه اشتباه را انجام ندهید
دیوار کودکی
این ۴ تنبیه اشتباه را انجام ندهید! -شوش مالاین ۴ تنبیه اشتباه را انجام ندهید!
مجله خبری شوش مال: این ۴ تنبیه اشتباه را انجام ندهید!
به گزارش مجله خبری شوش مال: ۱٫ بدترین نوع تنبیه که با وجود فرهنگ سازی و اطلاع رسانی های وسیع هنوز هم موارد مختلف در درجات گوناگون از آن دیده می شود تنبیه فیزیکی یا کتک است. درباره تاثیرات سوء این رفتار بر روی کودک زیاد گفته شد و بر کسی پوشیده نیست که با کتک زدن چه صدمات روحی و شخصیتی به کودک وارد می کنند. بدرفتاری، لجبازی، مقابله جویی، منفی گرایی، افسردگی، اضطراب و پرخاشگری از جمله صدمات ناشی از کتک زدن است اما چرا هنوز هم می توان پدرومادرهای بسیاری را دید که دست به تنبیه فیزیکی می زنند؟
می توان گفت که بسیاری از والدین دچار خشم شده و دست به این کار می زنند که در اغلب موارد به سرعت از کار خود پشیمان می شوند و احساس گناه بعدی باعث می شود نه خشم و ناراحتی آنها درمان شود و نه کودک به درستی تربیت شود.
۲٫ والدینی هستند که خط قرمز آنها در برخورد با کودک کتک زدن است و دست به این اقدام نمی زنند اما در برخی موارد با از دست دادن کنترل خشم خود در مقابل فرزندان سر آنها فریاد می کشند یا با کلمات مختلف کودک را سرزنش و حتی تهدید می کنند.
آنها که احساس می کنند حق دارند خشم و ناراحتی خود را بر سر کودک خالی کنند چون او با رفتارش باعث عصبانیت و ناراحتی شان شده است، بدون اینکه به تبعات بعدی کار خود فکر کنند شروع به داد و فریاد بر سر کودک می کنند که هم باعث افزایش ناراحتی و عصبانیت خودشان می شود و هم کودک بعد از چند بار تکرار این کار به مقابله جویی یا واکنش در برابر این رفتار اقدام می کند. باید گفت که این روش نیز راه حل درست و موثری در تربیت کودک نیست و برعکس باعث ضعف شخصیت کودک یا پرخاشگری او می شود.
۳٫ محدود کردن کودک در فضای خاص مانند اتاق یا حمام نیز از جمله تنبیهات نادرستی است که متاسفانه توسط والدین انجام می شود. اما تنبیهی که کودک را از نیازهای اصلی و اساسی اش محروم می کند، پذیرفتنی نیست. این رفتارها مانند زندانی کردن کودک در دستشویی، حمام، زیرزمین، تنها گذاشتن کودک و… نوعی از کودک آزاری و تضییع حقوق کودک است و نوعی خشونت رفتاری در خود مستتر دارد که باعث ایجاد خشم پنهان در کودک می شود. پس نباید فکر کرد به صرف اینکه این رفتارها همراه با خشونت فیزیکی نیست پس ایرادی برای انجام آنها وجود ندارد.
,این 4 تنبیه اشتباه را انجام ندهید
این ۴ تنبیه اشتباه را انجام ندهید
۴٫ شاید از نظر والدین عادی ترین و بی ضررترین تنبیهی که می توان برای کودک در نظر گرفت این است که او را از برخی امکانات یا وسایل به مدت مشخصی محروم کنند. البته که محروم کردن کودک روش موثری در تربیت کودک است اما وسیله یا امکانی که کودک از آن محروم می شود باید متناسب با رفتار کودک باشد.
به عنوان مثال اگر کودک با اسباب بازی خود با خشونت رفتار کرد می تواند زمان مشخصی او را از اسباب بازی خود محروم کنید یعنی این تنبیه متناسب با رفتار نامناسب او با همان وسیله است، نه اینکه اگر کار اشتباه دیگری از او سر زد، اسباب بازی مورد علاقه اش را از او دور کنید، این تنبیه با رفتار نامطلوب بی تناسب است که باعث ایجاد حس مورد ظلم واقع شدن، و در نتیجه خشم در کودک می شود و ممکن است در موقعیت های بعدی آن رفتار یا عمل نامطلوب را با شدت بیشتری انجام دهد.
آگوست 4, 2016 | آموزش کودکان, تربیت کودک, کودک, کودک و نوجوان |
دکوراسیون اتاق کودک
چند نکته درباره رفتارهای صحیح با کودکان بازیگوش
آموزش کودک٬ کودک٬ رفتار با کودک
برای همه ما پیش آمده که گاهی از دست شیطنت‌های فرزندانمان خسته شده و به ستوه آمده‌ایم؛ انگار هرچه می‌گوییم برعکس آن عمل می‌کنند، خیلی وقت‌ها لج‌بازی‌هایشان کلافه‌مان می‌کند و گاهی به حدی از دستشان خسته می‌شویم که حاضر نیستیم حتی صدایشان را بشنویم یا قیافه‌شان را ببینیم .
البته شاید فقط زمان کوتاهی در این حال باقی بمانیم، ولی همین زمان کوتاه هم حس خوبی به ما نمی‌دهد و دوست داریم بتوانیم رفتار درستی با کودکان لجباز، یکدنده یا پرخاشگر خود داشته باشیم .
بعضی والدین باوجودی که می‌دانند روش آنان در برخورد با فرزندانشان چندان تأثیری ندارد، ولی باز هم دست از آن برنمی دارند و همچنان به شیوه قبلی خود عمل می‌کنند. بنابراین طبیعی است که نمی‌توانیم از یک شیوه غلط، انتظار نتیجه درست داشته باشیم.
آگاهی از بی‌تأثیر بودن روش‌های به کار گرفته شده قبلی در نخستین گام در راه بهبود روابط با فرزندان بسیار حائز اهمیت است. والدین اشتباهاتی در رفتار با فرزندشان دارند؛اشتباهات رایج تربیتی که ما والدین آنها را به کار می‌بندیم و انتظار داریم بهترین نتایج برایمان حاصل شود؛ غافل از اینکه راه را به خطا می‌رویم …
گاهی همچنان به رفتارهای اشتباه خود ادامه می‌دهیم و هیچ نتیجه‌ای هم نمی‌گیریم. شما فرزند خود را بابت رفتارها و شیطنت‌هایش سرزنش می‌کنید. به عنوان مثال می‌گویید: «تو که هنوز اتاقت را مرتب نکرده‌ای!» یا «تو که دوباره خواهر کوچکت را اذیت کردی!»
اما گاهی هم این سرزنش‌ها جای خود را به جمله‌های حقارت‌آمیز می‌دهد یا بدتر از آن از الفاظ نامناسب و فحش استفاده می‌کنیم.
آیا فرزند شما بعد از شنیدن چنین سرزنش‌ها و داد و بیدادها و گاه فحاشی رفتار خود را تغییر داده است؟ شما دقیقا همان کاری را به کودک خود می‌گویید که در آن لحظه انجام می‌دهد. در صورتی که فرزند شما کاملا به عمل خود واقف است و نباید آن کار را به رفتار همیشگی‌اش تعمیم دهید .
آگاهی از نامناسب بودن رفتار کودک به تنهایی سودی ندارد. از نظر کودک، این سرزنش‌ها صرفا عیب‌جویی از سوی شماست. کودک فکرمی‌کند: «مامان اصلا من رو دوست نداره. برای همین هم دائم ازم ایراد می‌گیره … پس منم باید برای جلب توجه او بجنگم.»؛ به ویژه اگر سرزنش‌های شما همراه با جمله‌های تحقیرآمیز باشد، این احساس در کودکتان قوی‌تر خواهد شد.
متاسفانه گاهی والدین بیش از حد از رفتارهای شیطنت‌آمیز فرزندانشان عصبانی می‌شوند؛ به‌گونه‌ای که نمی‌توانند جلوی خشمشان را بگیرند و دست به تنبیه بدنی کودک می‌زنند .
آیا شما هم تا به حال اختیار خود را از دست داده و به این مرحله از تنبیه رسیده‌اید؟
فراموش نکنید فرزند شما هر کاری بکند و شیطنت او به هر میزان که باشد، شما حق ندارید او را تنبیه فیزیکی کنید .
شاید بسیاری از ما حداقل یک بار، دانسته یا ندانسته، کودک خود را به گونه‌ای تنبیه بدنی کرده‌ایم. آگاهی از چگونگی اثر تنبیه بدنی روی کودکان، بسیار ناراحت کننده است.
کودکانی که مرتب از والدین خود کتک می‌خورند، بعد از مدتی حساسیتشان در برابر درد کاهش می‌یابد. ولی مانند دیگر رفتارهای خصمانه والدین، اغلب حس انتقام‌جویی در آنان تقویت میشود. به علاوه شما نباید فراموش کنید که کودکان هر آنچه را از ما می‌آموزند، به فرزندان خود منتقل می‌کنند. هر ضربه‌ای که به فرزندتان وارد کنید، در واقع ضربه‌ای به ارتباط شما و فرزندتان وارد خواهد آمد.
چهارشنبه ۱۳ مرداد۱۳۹۵ ساعت 20:2 | | نوشته شده به دست محمد آئين پرست
منبع: جام جم
جولای 6, 2016 | اسباب بازی, خلاقیت در کودکان, کودک, کودک و نوجوان |
اسباب بازی کودکان
( سازگار با محیط زیست انسان )
اسباب بازی کودکان با چوب طبیعی
اسباب بازی کودکان با چوب طبیعی
اسباب بازی چوبی کودک
اسباب بازی چوبی کودک
گالری تصاویر و عکسهایی از ایده های جالب توجه برای بازی کودک و نوزاد
آوریل 27, 2016 | سلامتی, کودک |
برای درمان عفونت گوش کودکان، چه کنیم؟
بهداشت و سلامتی٬ بهداشت٬ کودک٬
- Children’s Ear Infections
عفونت گوش عارضه شایع در بچه ها
گوش درد کودکان
یکی از شایع‌ترین مشکلاتی که معمولا کودکان و شیرخواران دچار آن می‌شوند، گوش‌درد است. فصل گرما، بچه‌ها بعد از برگشتن از استخر از گوش درد می‌نالند و فصل سرما بعد از سرماخوردگی و شروع آبریزش و سرفه.
علت ابتلای کودکان به گوش درد چیست؟
عفونت گوش یکی از شایع‌ترین عفونت‌هایی است که در دوران شیر‌خوارگی بروز می‌کند و علل میکروبی (عفونی) و غیر‌میکروبی دارد.
شایع‌ترین علت گوش‌درد غیر‌میکروبی، مشکلات مربوط به ساختار شیپور استاش و گوش میانی در کودکان است.
شایع‌ترین علت عفونی گوش درد در نوزادان، عفونت ا‌ی‌کولای یا استرپتوکوک است، اما در کودکان بزرگ‌تر، پنوموکوک است.
چرا برخی کودکان مدام دچار گوش درد هستند؟
برخی عوامل کودک را مستعد گوش درد می‌کند، مثلا کودکان نارس یا کودکانی که با بطری تغذیه می‌شوند، یا به‌مدت طولانی در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان در تهویه مکانیکی بوده‌اند، کودکانی که در محیطی زندگی می‌کنند که مرتب با دود سیگار یا آلودگی هوا در ارتباط هستند یا مسائل بهداشتی در محیط زندگی‌شان رعایت نمی‌شود، بیشتر مستعد عفونت گوش و گوش درد هستند.
کودکانی هم که مشکلات تکاملی عصبی یا شکاف کام دارند، بیشتر به این عفونت‌ها دچار می‌شوند و دچار گوش درد می شوند.
آیا وارد شدن آب به گوش کودک هم احتمال ابتلا به گوش درد را افزایش می‌دهد؟
نه، چون طول پرده‌گوش در کودکان حدود 2 تا 3 سانتی‌متر و محفظه‌ای بسته است که آب داخل آن باقی نمی‌ماند. دستکاری اضافی با این هدف که آب را از گوش کودک خارج کنیم، به‌خصوص در نوزادان فقط ایجاد مشکل می‌کند.
در صورتی که پرده گوش ملتهب یا پاره شده باشد، حمام کردن باعث درد گوش میشود. در این شرایط لازم است با مشورت پزشک حین حمام، داخل گوش کودک ژلاتین‌های مخصوصی که فضای گوش را پر می‌کند یا موم‌های روغنی گذاشت تا پرده گوش بهبود یابد.
آیا نوزادم به عفونت گوش دچار شده است؟
ساده‌ترین راه برای کشف اینکه کودکتان به عفونت گوش یا هر بیماری دیگری مبتلا شده است یا خیر، تغییر در خلق و خوی اوست.
بچه ای که به درد گوش مبتلا شده معمولا بی‌قرار است، خواب نا‌آرامی دارد، گوشش را می‌کشد و مدام دست به گوش دارد.
در عفونت گوش خارجی، گوش قرمز و ملتهب است و ترشح دارد.
گوش درد و عفونت گوش در نوزادان با بی‌قراری، تب و اسهال یا شیر نخوردن همراه است.
در عفونت گوش خارجی، گوش قرمز و ملتهب است و ترشح دارد
گوش درد کودکان
سایر علائم گوش درد در نوزادان عبارتند از:
۱-نوزاد مرتب دستش را به طرف گوشش می‌برد و برای گرفتن گوش خود تقلا می‌کند.
۲- وقتی مرتب تلاش می‌کند تا سرش را به یک سمت بگذارد طوری که گوشش را محافظت کند.
۳- مایع زرد یا زرد مایل به سفیدی که از گوش بیرون می‌آید؛ این نشانه در اکثر نوزادان اتفاق نمی افتد، اما در صورت بروز، نشانه حتمی عفونت گوش تلقی میشود. این نشانه همچنین نمایانگر این امر است که سوراخی کوچک در پرده گوش ایجاد شده است. نگران نباشید! این مشکل زمانی که عفونت گوش درمان شود، برطرف خواهد شد.
۴- کاهش اشتهای کودک؛ عفونت گوش می‌تواند موجب مشکلات گوارشی شود. این مشکل می‌تواند جویدن و بلع را نیز برای نوزادتان مشکل کنند. بنابراین شاید مشاهده کنید که نوزاد پس از چند جرعه اول سینه یا شیشه شیرش را پس می‌زند.
۵- گریه‌های بیش از حد معمول و بی‌خوابی می‌توانند از جمله دلایل عفونت گوش باشند. بی‌خوابی به اين دليل رخ می‌دهد که درد گوش آنقدر آزاردهنده هست که نگذارد کوچولوی شما به خواب برود.
۶- تب بالای ۳۸ درجه یعنی ممکن است بدن در حالت جنگ با نوعی عفونت باشد. چه بسا این عفونت همان عفونت گوش است.
۷- وقتی بوی بدی از گوش فرزندتان به مشام شما می‌رسد شک نکنید که او دچار عفونت گوش شده است.
معمولا چه مدت گوش درد ادامه می‌یابد؟
اوتیت به چند نوع تقسیم میشود؛ یکی همان گوش درد معمولی است که ناشی از جمع شدن ترشحات چرکی پشت گوش است و برای درمان آن آنتی‌بیوتیک تجویز میشود. علایم این نوع گوش درد حاد بین 21 تا 25 روز طول می‌کشد.
وقتی علایم ترشح از گوش بیش از 21 روز طول کشید، یعنی گوش درد مزمن است، اما نوع مزمن در شیر خواران و نوزادان زیاد شایع نیست.
آیا ممکن است عفونت گوش باعث پارگی پرده گوش شود؟
اوتیت سروز یا ترشح چرکی پشت پرده گوش شایع‌ترین نوع اوتیت در کودکان و بزرگسالان و علامت عمده آن، کاهش شنوایی بدون درد و تب است.
تست‌های تشخیصی مختلفی برای اثبات این نوع اوتیت تجویز میشود و اگر مشکلی وجود داشت، باید درمان‌های لازم را آغاز کرد.
دلیل بروز اوتیت سروز، آلرژی یا مشکلات مربوط به شیپور استاش یا گرفتگی بینی است که باعث فشار منفی در گوش و تجمع مایع در گوش میانی میشود که اگر چرکی شود این مایع جمع شده همانند اوتیت حاد با علایمی مثل تب همراه است و اگر مورد غفلت قرار بگیرد، باعث پارگی پرده گوش میشود.
اگر پرده گوش پاره شود، نیاز به دستکاری ندارد و خود به خود درمان میشود. البته اگر پرده گوش پاره شود، توان شنوایی کودک 30 تا 40 درصد کاهش می‌یابد.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنم؟
با بروز اولین نشانه‌های عفونت گوش، به پزشک مراجعه کنید. پزشک با وسیله‌ای به نام اتوسکوپ، داخل گوش نوزاد را بررسی می‌کند. پرده گوش قرمز، متورم و دارای ترشح، به احتمال زیاد عفونت کرده است.
احتمال دارد پزشک با وسیله دیگری به نام اتوسکوپ نوماتیک، گوش کودک را بررسی کند؛ در این بررسی دستگاه جریان اندکی از هوا را داخل گوش تولید می‌کند، سپس پزشک مشاهده می‌کند که آیا پرده گوش در پاسخ به هوا حرکت می‌کند یا خیر. اگر حرکت نکند، نشانه این است که مایع در گوش میانی جمع شده و عفونت کرده است.
گوش درد کودکان
کودکان مبتلا به عفونت گوش باید مایعات زیادی بنوشند.
برای درمان عفونت گوش، چه راه‌هایی پیشنهاد میشود؟
در اغلب موارد، اوتیت خود به خود درمان می‌شوند. کافی است راه بینی را باز نگه‌دارید و از قطره سدیم کلراید 9 درصد استفاده کنید.
کودکان مبتلا به عفونت گوش باید مایعات زیادی بنوشند.
در صورتی که دلیل اوتیت آلرژی باشد، باید از درمان‌های کمکی ضدآلرژی استفاده کرد.
به والدین توصیه می‌کنیم از خود‌درمانی پرهیز کنند و اگر علایم بیش از 24 ساعت طول کشید، حتما به پزشک متخصص مراجعه کنند.
در 20 درصد موارد برای درمان، آنتی‌بیوتیک تجویز میشود که در رده اول آن آموکسی‌سیلین یا آموکسی‌کلاو قرار دارد.
کمپرس گرم (مثل حوله گرم) هم اگرچه درد را کاهش می‌دهد، اما می‌تواند باعث احتقان شود و احتمال سوراخ شدن پرده گوش را افزایش می‌دهد.
برای کاهش درد گوش کودک می توان از استامینوفن و بروفن استفاده کرد.
قدیمی‌ها در گوش کودکانی که گوش درد داشتند دود سیگار فوت می کردند، اما از این کار نیز باید خودداری کرد، زیرا سیگار خطر عفونت را در گوش بالا می‌برد.
آیا عفونت گوش خطرناک است؟
می‌تواند اینگونه باشد! عفونت شدیدی که درمان نشده باشد، می‌تواند پرده گوش را پاره کند. البته این پارگی اغلب اتفاق نمی افتد و در صورت بروز التیام می‌یابد، اما باید مرتبا نزد پزشک بروید تا از برطرف شدن عفونت و التیام یافتن گوش، اطمینان حاصل کنید.
عفونت‌های بسیار مکرر می‌توانند موجب زخم شدن گوش و از دست دادن شنوایی نیز شوند. در موارد بسیار نادر عفونت گوش درمان نشده می‌تواند به عفونت جمجمه در پشت گوش (ماستوئید) یا مننژیت منجر شود.
با مراجعه به موقع به پزشک و درمان، می‌توانید از عوارض بیماری تا حد زیادی پیشگیری کنید.
- مجموعه: بیماری های شایع کودکان , درد گوش و عفونت گوش کودک
منابع:
هفته نامه سلامت
تبیان
ژانویه 17, 2016 | English |
قابل توجه مسئولان
سونامی سرطان خون آینده کودکان ایرانی را تهدید می‌کند
مرضیه سعادت
هنوز آمار دقیقی از تعداد مبتلایان به سرطان در کشور وجود ندارد و وعده وزارت بهداشت برای تاسیس سامانه ثبت سرطان در کشور پس از گذشت ۲سال هنوز محقق نشده است.
آمارهایی مانند «فوت روزانه ۱۰۰ نفر در ایران بر اثر سرطان» شاید بار‌ها و بار‌ها از سوی سازمانهای رسمی و نهادهای دولتی و غیردولتی اعلام شده باشد؛ آمارهایی که نه به صورت دقیق بلکه به شکل تخمینی اعلام میشود. حتی دیگر آمار ابتلای کودکان به سرطان خون نیز جزئی از سناریوی تکراری آمارهای حوزه سلامت شده و احساسات را آن‌چنان که باید جریحه‌دار نمی‌کند.
اما آنچه اخیرا موجی از نگرانی را در جامعه پزشکان برانگیخته افزایش آمار ابتلای کودکان ایرانی به سرطان خون در سال‌های اخیر است. نکته قابل تامل این است که چرا افزایش آمار کودکان مبتلا به سرطان خون در دهه گذشته از سوی وزارت بهداشت که مسئول اعلام آمار مبتلایان به سرطان است تایید نمی‌شود؟ درحالی که موسسه غیردولتی محک اعلام کرده که در تا قبل از سال 2008،در سال‌ها مختلف از هر ۱۰۰ هزار کودک ۹ نفر به سرطان مبتلا شده‌اند اما همین آمار در سال ۲۰۰۸ به ۱۵ کودک از هر 100 کودک افزایش یافته است.
کوتاهی وزرات بهداشت در ثبت سامانه سرطان
با وجود اینکه مسؤولان وزارت بهداشت نسبت به وقوع سونامی سرطان در دهه‌های آینده در کشور هشدار داده‌اند؛ اما با توجه به گوشزدهای کار‌شناسان اقتصادی در مورد هزینه‌های درمان سرطان، هنوز آمار دقیقی از تعداد مبتلایان به سرطان در کشور وجود ندارد و وعده وزارت بهداشت برای تاسیس سامانه ثبت سرطان در کشور پس از گذشت ۲سال هنوز محقق نشده است.
طبق گزارش‌های علمی منتشر شده، آمار مبتلایان به بیماری لوسمی یا سرطان خون در کودکان در نیم قرن اخیر، هرسال، یک درصد افزایش داشته و میزان ابتلا به سرطان خون از دهه گذشته تاکنون ۵ برابر شده است و شواهد از رشد ثابت و مداوم افزایش سرطان خون در میان کودکان سراسر دنیا حکایت می‌کند.
سرطان خون بیشترین قربانی را در میان کودکان می‌گیرد
در بین کودکان، سرطان خون بیش از انواع دیگر آن به خصوص در کودکان یک تا چهارسال شایع است. از میان هزار و ۵۰۰ تا ۲ هزار کودک زیر ۱۵ سالی که در کشور سرطان می‌گیرند، ۲۰ درصد از آنها به سرطان خون مبتلا می‌شوند، جای تاسف دارد که ازهر ۱۰۰ هزار کودک ایرانی ۶ کودک سرطان خون می‌گیرد و در این میان احتمال ابتلای پسران به این نوع سرطان ۱۰ درصد بیشتر از دختران است.
آلاینده‌های محیطی؛ علت افزایش سرطان خون کودکان
به اعتقاد برخی از متخصصان، علت افزایش سرطان خون در کودکان ایرانی آلاینده‌های هوا مانند سرب، ارسنیک و جیوه، تماس زیاد با میدان مغناطیسی وسایلی مانند تلویزیون و رایانه، تماس با مواد شیمیایی مثل کود‌ها و حشره‌کش‌ها، وجود منابع انتقال‌دهنده برق در شهر‌ها و سوء تغذیه است. تاثیر مخرب بسیاری از این عوامل از سوی منابع رسمی به تایید نرسیده است. این منابع به خاطر اینکه در میان مردم ترس و وحشت ایجاد نشود از اعلام برخی از آمار‌ها دوری می‌کنند.
دکترمینا ایزدیار، رییس بخش خون و سرطان مرکز طبی اطفال، به خبرنگار مدنا گفت: «محاسبه افزایش یا عدم افزایش آمار ابتلای کودکان به سرطان خون باید در یک دوره ۲۰ ساله انجام شود اما می‌توان گفت که با افزایش جمعیت کشور، موارد ابتلای کودکان به این سرطان نیزافزایش یافته است. هرچند که مسؤول اعلام چنین آمارهایی وزارت بهداشت است.»
عضو هیات‌مدیره انجمن تالاسمی ادامه داد: «تمامی مسائل محیطی بر این بیماری تاثیرگذار است به عنوان مثال اتفاقی که به تازگی در کشور ژاپن در زمینه تشعشعات رادیواکتیو رخ داده ممکن است برکشور ما هم تاثیر بگذارد وباعث افزایش موارد سرطان خون در سال‌های آینده شود.»
این متخصص خون همچنین استفاده طولانی‌مدت از تلفن همراه را به دلیل امواج ماوراء بنفش برای افرادی که به مدت طولانی از این وسیله استفاده می‌کنند مضر دانست و گفت: «علت افزایش سرطان خون در کودکان ایرانی هنوز در ابهام است اما زندگی در معرض مواد شیمیایی، کود‌ها و مواد شوینده تاحدودی بر این بیماری تاثیرمی‌گذارد، البته مسایل ژنتیکی و مادرزادی را نیز نباید در پیدایش سرطان خون کودکان نادیده گرفت.»
شاید بهتر باشد با توجه به وجود خطرات محیطی‌ای که می‌توانند در ابتلای کودکان به سرشان موثر باشند، در فرهنگ استفاده از ابزار‌ها و تکنولوژی‌های جدیدی همچون تلفن همراه و رایانه در خانواده‌های ایرانی بازنگری شود چراکه امروزه شاهد استفاده روزافزون کودکان ایرانی از این ابزار‌ها هستیم؛ بدون آنکه از عوارض جدی آنها بر فرزندان آگاه باشیم.
علایم سرطان خون مانند سرماخوردگی است
حال که مسؤولان از تایید و اعلام آمار افزایش سرطان خون در کودکان خودداری می‌کنند و برخی از خانواده‌ها نیز آگاهی‌های لازم را در این زمینه ندارند بهتر است به جای ترس از سرطان، بیشتر از قبل به علایم شایع آن که به گفته متخصصان شامل تب خفیف، خستگی، رنگ‌پریدگی پیش‌رونده، احساس ناخوشی عمومی، کبودشدگی آسان پوست و خون‌ریزی خودبه‌خودی (بینی، لثه) بزرگی طحال و شکم، حساس‌شدن به عفونت‌ها به‌ویژه ذات‌الریه، عفونت‌های دهانی به صورت زخم و درد در دهان و سردرد و خواب‌آلودگی است دقت کنیم و در صورت مشاهده طولانی مدت هریک ازاین علایم به پزشک مراجعه کنیم. نباید فراموش کرد نیمی از مبتلایان به سرطان به دلیل پیشرفت این بیماری فرصتی برای درمان ندارند و دچار مرگ زودرس می‌شوند.
وجود ارتباط میان شغل والدین و سرطان فرزندان
گروهی از متخصصان اطفال کشورمان نیز در مطالعه‌ای به بررسی رابطه شغل پدران و میزان بروز سرطان خون درفرزندان پرداخته‌اند. در میان 2 گروه ۷۸ نفری از کودکان مبتلا به سرطان خون و کودکان سالم مشخص شد که در گروه بیماران، شغل بیشتر پدران به ترتیب کشاورز، نقاش یا به گونه‌ای در تماس با هیدروکربن‌ها بوده درحالی که در کودکان سالم اکثر پدران به ترتیب کارگر و کارمند بوده‌اند.
بنابراین دورنگه‌داشتن کودکان از موادی مانند حشره‌کش‌ها، کودهای صنعتی و شیمیایی و بالاخص سیگار در جلوگیری از بروز سرطان‌های بدخیم موثر بوده تاجایی که به زنان باردارنیز توصیه میشود تا حد امکان در دوران حاملگی از انجام عکس‌برداری‌های بی‌مورد و مصرف اسپری‌ها خودداری کنند؛ چون برخی از نوزادان در بدو تولد به دلیل فعل و انفعالاتی که در رحم مادر صورت می‌گیرد، مستعد ابتلا به این بیماری هستند، اما به دلایلی ناشناخته این بیماری در همان ابتدا خود را نشان نمی‌دهد و بعد از مدتی سلول‌های سرطانی شروع به رشد می‌کنند.
افزایش ۵۰ درصدی درمان سرطان خون در کودکان ایرانی
خوشبختانه آمار‌ها حاکی از آن است که در حال حاضر کودکان بیش از بزرگسالان از سرطان جان سالم به در می‌برند و طی ۳ سال اخیر، تعداد کودکان مبتلا به سرطان که بهبود یافته‌اند، از ۳۰درصد به ۸۰ درصد افزایش یافته است.
دکتر احمد روان پارسا، متخصص خون اطفال نیز در این زمینه به خبرنگار مدنا گفت: «امروزه دیگر خانواده‌ها نباید نگران درمان بیماری فرزندان خود باشند چون که بسیاری از انواع سرطان‌های خون کودکان در همان مراحل اولیه تشخیص داده می‌شوند و قابل درمان هستند؛ تا جایی که ببه طور مثال نوعی از همین سرطان تا ۶۵ درصد به وسیله شیمی درمانی معالجه میشود. به غیر از سرطان‌هایی که نیاز به پیوند استخوان دارند و شانس درمان‌شان حدود ۲۰ درصد است، انواع دیگر این بیماری قابل درمان است.
وی بر این نکته تاکید دارد که با وجود اینکه دلیل قطعی ابتلا به سرطان خون هنوز ناشناخته است اما عوامل ژنتیکی بیش از سایر عوامل بر ایجاد سرطان‌ها نقش دارند.
در دهه گذشته، سرطان دومین علت مرگ و میر اطفال در کشور پس از تصادفات بوده و در میان انواع سرطان‌ها، سرطان خون بیشترین قربانی را گرفته است. کودکان مبتلا نیز در۸۰ تا ۸۵ درصد موارد تنها می‌توانند تا پنج سال پس از ابتلا زنده بمانند. بنابراین به علائم لوسمی یا بیماریهای خونی که تاحدودی به بیماریهای ساده‌ای همچون سرماخوردگی شبیه است باید توجه زیادی کنیم چراکه تشخیص به موقع، درمان مناسب و پیگیری درمان در بقای این بیماران بسیار مؤثر است.
