واحد هنر تبیان زنجان-از زمانها گذشته تا به امروز چوب یكی از عناصر دائمی مورد استفاده در معماری ایران بوده است. موقعیت ویژه ی كه چوب به عنوان یكی از مصالح ساختمانی دارد و تنوع انواع آن باعث شد تا از این عنصر استفاده های بسیاری بشود و از پوشش پشت بامها گرفته تا قابهای تزئینی ، پنجره ها و ساخت اشیا فلزی ، چوب مورد استفاده قرار گیرد.

هنرمندان با ذوق و خلاق ایرانی در جهت زیبا تر شدن بناها و ساختمانها توانسته اند آثاری خلق كنند كه هر كدام به عنوان هنری مجزا مورد توجه قرار گیرند كه منبت ، خاتم ، معرق ، گره چینی و مشبك و … از آنجمله هستند

. از سابقه گره چینی و مشبك در ایران اطلاعات دقیقی در دست نیست، برخی ازپژوهشگران احتمال می دهند که استفاده از این هنر چه در حالت مشبك و چه در حالت آلت و لغت از دوران خلفا عباسی شروع شده و در قرن ٦ تا ٨ هجری قمری در مصر و سوریه متداول بوده و از همان زمان به ایران رسیده است. از ین سبك كار معمولا در ساخت درهای اماكن مقدسه ، مقابر ، منابر و از مشبك در پنجره های منازل و كاخها ، نرده ها استفاده میشده است.

از دوران صفویه به بعد تعبیه شیشه های رنگی در چوبهای مشبك رایج شده و اصطلاحا به ارسی مشهور گردیده است. از استادان بی بدیل این هنر مرحوم استاد غلامرضا آقا ابراهیمیان است كه آثار با ارزشی از او در مقرنس كاری ، قطار بندی ، رسمی بندی ، مشبك و گره چینی در عتبات عالیات و بناهای تاریخی موجود است.

كلیه درها و پنچره های هتل عباسی نیز از آثار ین هنرمند است. در حال حاضر سازمان میراث فرهنگی علاوه بر تاسیس كارگاههای مرمت گره چینی و مشبك اقدام به برگزاری دوره های كوتاه آموزش این هنر بری علاقمندان كرده است. از دیگر استادن این هنر اصیل و قدیمی می توان به مرحوم استاد مهدی عشاقی، استاد علی عباس عشاقی، استاد مهدی اولیائی و استاد علی مظاهری اشاره كرد.

---

ایران ستاره گشت/گردآوری:گروه هنر سایت تبیان زنجان

http://www.tebyan-zn.ir/Art.html

گره سازی

---