محسن مخملباف

محسن مخملباف، (زاده ۸ خرداد ۱۳۳۶ در تهران)، نویسنده و کارگردان ایرانی است.

عکسهای محسن مخملباف کارگردان

عکس کودکی محسن مخملباف

زندگی‌نامه مخملباف

محسن مخملباف در جنوب شهر تهران به دنیا آمد و به دلیل فقر خانوادگی از هشت تا هفده سالگی در سیزده شغل مختلف شاگردی و کارگری کرد تا مخارج خود و مادرش را تامین کند. او از سن پانزده سالگی در گروهی چریکی که خود تشکیل داده بود، به فعالیت سیاسی و مخفی پرداخت. در سن هفده سالگی در جریان عملیات خلع سلاح یک پلیس تیر خورد و دستگیر شد. مجموعاً مخملباف قبل از انقلاب ۱۳۵۷ ایران بیش از چهار سال به علت فعالیت‌های سیاسی در زندان بوده‌است. او عضو سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی بود. مخملباف بعد از انقلاب با شروع فعالیت حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی در این سازمان مشغول به کار شد. اولین فیلم او توبه نصوح نام داشت.

زاده ۸ خرداد ۱۳۳۶ (۵۸ سال)
تهران
ملیت ایران ایرانی
زمینه فعالیت نویسنده
کارگردان
زندانی سیاسی
عضو سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی
سال‌های فعالیت ۱۳۶۰ تا کنون با نوشتن فيلمنامه «توجيه»
همسر مرضیه مشکینی
فرزندان سمیرا
حنا
میثم

فاطمه مشکینی همسر اول محسن مخملباف که مشوق اصلی او در فعالیت های هنری خود بود؛ در حادثه آتش سوزی فوت نمود و هم اکنون وی با همسر فعلی خود مرضیه مشکینی زندگی می کند.

محسن مخملباف در فیلم کلوزاپ نمای نزدیک به کارگردانی عباس کیارستمی نقش خودش را بازی کرد. این فیلم درباره مردی بنام حسین سبزیان بود که خود را بنام مخملباف به خانواده‌ای معرفی کرده بود. در دهه شصت یکی از پرکارترین سینماگران بعد از انقلاب بود. در بین آثار او کمتر می‌توان شباهتی پیدا کرد. تنوع سلیقه و دیدگاه در یک یک فیلمهای او دیده می‌شوند و منتقدان هیچگاه نتوانستند شخصیت سینمایی مخملباف را بشناسند. چون او در فیلم به فیلم دیدگاهش ۱۸۰ درجه تغییر کرده‌است.

مخملباف در حال حاضر به همراه همسرش، مرضیه مشکینی، و فرزندانش سمیرا، حنا و میثم، خارج از ایران زندگی می‌کند.

عکسهای محسن مخملباف کارگردان

فعالیت‌های سیاسی

محسن مخملباف ۱۳۵۳
مخملباف پیش از انقلاب ۱۳۵۷ بیش از چهار سال به علت فعالیت‌های سیاسی در زندان بوده‌است. او عضو سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی بود. پس از انقلاب آزاد می‌شود و به فعالیت‌های فرهنگی روی می‌آورد.

یکی از منتقدین آثار مخملباف می گوید:

ازنظر من ؛ چنانکه قبلاً نیز در آثار منتشر شده ام به اشاره گفته ام ، نیست انگاری همواره در آثار مخملباف وجود داشته است ، جهان – یا این جهان – از منظر او کریه و زشت ، روابط انسانی ناعادلانه و ظالمانه، سرنوشت انسان به سوی هیچ و پوچ، جامعه پر از مظالم اقتصادی و تبعیض و سیاست گردونه ای همواره به سوی نابودی شرافت انسانی! جهت داشته است و مبارزین قربانیانی که با تصمیم دیگران نابود می شوند.

آدم های آثار مخملباف همه ناقص اند ، زنها بی شوهر یا شوهر مرده اند یا تنها مانده و شوهرانشان به خیانت رفته اند، بچه ها ناقص الخلقه اند (دستفروش ) پزشکان چلاقند ( بای سیکل ران)، آدم ها یا دزدند یا جانی اند و فاسد (دستفروش و عروسی خوبان) رزمنده ها یا موجی اند یا شیمیایی یا معلول (عروسی خوبان )حتی آنها که سالمند هم لکنت زبان دارند

( درهمه فیلم ها) دنیای مخملباف در این فیلم ها دنیایی کریه و سیاه است و هستی ناقص و بی ارزش.!؟