ایرانی

ناهار خوری
آشپزی ایرانی غنی و متنوع است و دو عامل است که به شما کمک کند سطح خود را بالا نگه دارید. در تمام قیمت ها و برای تمام بودجه آمده است. از یک طرف، در این کشور هستند محصولات با کیفیت بالا، از سوی دیگر آن را به یک سنت طولانی مدت است که در آن مجموع بسیاری از نتایج فرهنگ در غذاهای محبوب امروز. در جدول ایران همیشه نان، سبزیجات تازه و آب وجود دارد. برنج ضروری است، و همچنین نمک، فلفل و سماق، ادویه ملایم. در انواع مختلف از نان وجود دارد. آن است وعده غذایی معمول است یک بار بدون نظم دوره اول و دوم خدمت کرده است، آنچه که ما انجام شده است را بخورند خوراک قوی برای اولین بار و پس از آن سبک تر است. هنگامی که به پایان رسید، چای تقریبا واجب است. راز پخت و پز نسبت بین محصولات مختلف هر دو خام و پخته شده است، بازی با طعم، بو و رنگ.

هنگامی که ما در جاده هستید، پیدا کنیم و مواد غذایی در همه جا است کباب، معمولا گوشت بره، یا کباب چلو، زمانی که توسط برنج همراه است. آب و نوشابه بطری نوشیدنی، شربت ابلیمو و یا نارنج، همیشه در دسترس است. نان (نان یا نون) در چهار راه آماده: بربری، ساخته شده با آرد سفید؛ آن را مانند یک کلوچه پایان بلانت نازک، در مورد 40-60 سانتی متر است. پیش به عنوان یک رگ ضخیم تر، آن را به نوعی از مناطق آذری (نفوذ ترکیه) است. سنگک، مانند یکی از قبلی است، اما ساخته شده با آرد قهوه ای، از آن است که برخی از ضخامت (1/2 سانتی متر است.) اما رگ ها و با برخی از چاله ها، شکل نامنظم است و می تواند بسیار بزرگ، بیش از یک متر تبدیل شده است؛ محبوب ترین در کشور است. لواش، آرد سفید؛ این بسیار نازک است و مانند یک دستمال خورده خدمت کرده است. taftun، خوب مانند لواش اما معمولا بزرگ، همچنین از آرد سفید ساخته شده است. نوع مشتری خوردن نان خانگی بربری و سنگک، باید نوبه خود در اطراف و ببینید که آن را گیر سنگ، اگر نه، این سفر می توانید با ما از صمیم قلب ترک اگر ما تماس مجبور به رفتن به دندانپزشک مراجعه کنید.این نوع از نان به دیواره های فر گیر و پر از سنگریزه پخته و همیشه می توانید هر تراشه است که خواهد بود که پس ما می توانیم دندان شکستن دور!

مثل آتش کباب

ما توصیه می کنیم که مسافران سعی کنید برای تست به عنوان بسیاری از غذاهای مختلف، و، بدون هیچ تردیدی، جلوگیری از خوردن هر دو اصطبل بسیار متواضع در بهترین رستوران ها در کشور است. غذا خوردن در ایران را بسیار ارزان و قدرت خرید از اروپایی ها، می توانید بسیاری از تجملات استطاعت و قطعا تشکر از کام. بازدید کننده باید بدون خوردن حداقل زیر تخصص معمولا ایران را ترک نمی کند: خاکستر، یک نوع سوپ است که یکی از غذاهای رژیم غذایی پایه، ساده و خوشمزه، آماده به روش های مختلف، بسته به منطقه است. سوپ عدس، ماست، رشته فرنگی، آجیل، و غیره آماده آبگوشت، نیز نامیده می شود شاگرد بره و نخود پخته شده است. آئینی طیف هنگامی که خدمت (یک کاسه سوپ، با یکی دیگر از پخته شده و ملات). ما تقریبا می تواند به عنوان غذای ملی ایران تعریف شده است. هر منطقه است راه خود را از آماده سازی آن، ما با لوبیا، بادمجان، گوشت بره سرخ کرده با کلیه ها، و غیره پیدا

یکی از بسیاری از انواع آبگوشت

اگر شما صرف زمان زیادی را در ایران است و ما به تایر از یک ظرف داشته باشد، تقریبا قطعی به این گروه از کباب. ما نفرت دلیل آن را به بسیاری از بار تکرار، زمانی که از را انتخاب کنید، تنها گزینه خواهد بود وجود دارد کباب. شایع ترین هستند کباب چلو، برنج آب پز با گوشت بره و کباب-E-مرغ، جوجه کباب. در دریای خزر آن را نابخشودنی است: خوردن کباب ماهیان خاویاری. تبریز یک نوع از است کباب به نام فارسی shishlik یا آذری pizola، متشکل از یک سیخ کباب که در آن دنده می بره صحافی، همراه با گوجه فرنگی و فلفل سبز، گاهی اوقات کسانی که فلفل بسیار تند. در جای دیگر در کشور همدم کباب معمولا برنج، گوجه فرنگی سرخ شده، خرد شده هویج یا چغندر، با نان سرو پیاز خام.

برگ کباب

کباب-E-مرغ

غذاهای دیگر نمی توانیم نادیده می خورش بادمجان، به عنوان میرزا قاسمی آماده بادمجان، مقدار زیادی از سیر، تخم مرغ و گوجه فرنگی یا badenjan کشک، نمونه ای از مرکز و جنوب. A “اغذیه فروشی” استbogaligatak، لوبیا خورشتی با تخم مرغ، سیر و ادویه جات ترشی جات. ترشی در سرکه لذت خالص، در دریای خزر هرگز از دست رفته آقا، می سرکه بریزید سیر. ماست به زبان فارسی دکل بخشی از منوی روزانه هر فرد ایرانی است. آن را بسیار توصیه به خوردن هر زمان که ما هم، به عنوان آن خواهد بود که بهترین طب پیشگیری ما می توانیم در طول سفر. این است که در سالاد آماده شده، با سیر، با نعناع، ​​مخلوط با میوه های تازه، عسل و حتی انواع بی پایان. هر دو به عنوان دسر و یا بین دوره آغاز خورده است.

فصل جداگانه پخت است. آب نبات قم و یزد دارای شهرت ثابت کرده است حتی از مرز ایران. معمول ترین هستند baqlava.، آجیل چرب شیرین به طور معمول الماس برش LOWZ-E-bidmeshk، سس مشک معطر؛LOWZ-E-pesteh، الماس پسته؛ سوهان، ساخته شده از آرد خاص و آجیل شیرین است.

 

رستوران ها

موسسات محبوب ترین و در هر جامعه تقریبا همیشه نزدیک است Kababi. همانطور که از نام نشان می دهد، آن را به محل به غذا خوردن است کباب؛ حقیقت این است که آنها در خدمت دیگر وعده های غذایی. با استثنا محترم، بسیاری از بهترین رستوران ها اغلب در هتل واقع شده است. در تهران و برخی از شهرستان بزرگ دیگر نیز “فست فود” مدرن پیدا کنید، چینی، ژاپنی و گردشگران، با پیشخدمت لباس پوشیدن در لباس رستوران های محلی. بیشتر نادر و دشوار است به کردهاید هستند رستوران معتبر با طعم سنتی، اگر ما بازدید ما می توانیم در هتل بپرسید و برای یک تاکسی ما را همراهی می کنند. به طور فزاینده، با بوفه که در آن ما می تواند در خدمت سالاد های مختلف و غذاهای سرد ظاهر می شود سالن. خدمات قرار دادن در جدول است که تقریبا همیشه به یک قاشق و چنگال محدود شده است. ملاقه به عنوان چاقو عمل می کند. خوشبختانه، گوشت همیشه بسیار حساس به لمس است.

در پایان از مواد غذایی بسیار نادر است که ما در خدمت میوه، به جز برخی از رستوران ها در هتل های 5 ستاره. اگر ما شامل میوه در رژیم غذایی ما، بهتر از خرید در مسیر است، هر منطقه ارائه می دهد بهترین محصولات در جاده ها و یا خیابانی اصطبل. غذا خوردن در ایران، علاوه بر منوی سالم نیز بسیار ارزان است. ما را شگفتی واقعی با صورت حساب. در یک رستوران با کیفیت بالا به ندرت € 6 برسد. در کباب ما می توانیم ناهار یا شام برای 2 یا 3 یورو، از جمله محصولات غذایی و آشامیدنی داشته باشند. جالب، گران ترین و نوشیدنی آبجو بدون الکل دور، که می تواند تا 1، یورو هزینه شده است.

 

خانه های چای

یکی از جاذبه های برای مسافر محبوب chaijane و یا قهوه خانه. در قرن گذشته، آنها محل ملاقات برای هنرمندان که فقط نقاشی بود دیوارها را با نقوش اساطیری شد. امروز آنها مکان با هوا معمایی هستند. هر کدام از این شخصیت خاص خود را. در بسیاری، دیوار با عکس کشتی ورزشکاران ایران پر شده است، غیره عکسها از کعبه و مساجد معروف هستند. در چند، محل آن را در خود جذاب است. مردم زحمت کش به این امکانات به نظر می رسد به یک فلسفه خاص؛ سکوت، صحبت کردن قبل از لوله های آب (gheliun)؛ فضای آرام عرفا، دراویش و ژیمناستیک از “خانه های قدرت”. این یک فضای خاص، بسیار خشنود به مسافر ایجاد می کند. و البته، چای نوشیدنی از محل است، اما همچنین خوردن لوله های شیرین و دودی.

برخی از جذاب ترین chaijanes عبارتند از: حمام کرمان گنج علی خان حمام (حمام عمومی) تبدیل شده، در بازار. زیرزمین مقبره حافظ در شیراز با یک رودخانه زیرزمینی (قنات) در چشم. تحت برخی از پل اصفهان برخی از اصلی ترین و زیبا در کشور است. دیگران است که ما را از دست ندهید این است که در بر داشت در طبقه اول از بازار اصفهان، دارای یک تراس فقط در مقابل میدان اصلی آن حضرت است.

برخی از خانه ها چای خانواده، مجرد و به صورت جداگانه گروه بندی. زمانی که گردشگران در گروه آمده که درمان به عنوان اگر آنها یک خانواده بودند.

 

هشدار

در ایران، به عنوان یک کشور عمدتا مسلمان، گوشت خوک است بخشی از رژیم غذایی ایران دلیل آن است که نجس با توجه به نسخه قرآنی در نظر گرفته.

همانطور که برای مشروبات الکلی ممنوع است، اگر چه می تواند آبجو ریشه خوب وجود دارد به نام “ma’ol SHAIR” به دست آوردن. به نظر از این، خارجی به ایران سفر باید خود را به عنوان یک جرم بازو هر کدام از آنها.

در ایران که قهوه مرسوم نیست برای نوشیدن چای ناب وجود دارد. بنابراین، توریستی که می توانید تعطیلات خود را بدون این نوشیدنی را نمی خواهد قهوه و قهوه خود را به عنوان شما می توانید تنها در تهران و در جاهای بسیار کمی پیدا کنید.

اگر شما می خواهید به خوردن خوب و متنوع، باید انجام شود، و یا، در خانه های خصوصی، و یا در رستوران ها خوب به عنوان خانه های غذا، به خصوص آنهایی که در جاده ها، اغلب انتخاب زیادی ندارد، محدود به سه یا چهار نوع از وعده های غذایی، اما در مقابل، آن را بسیار ارزان به خوردن در آنها است.

منبع ایرنا : http://es.irna.ir/turismo-en-iran/lo-que-el-turista-debe-saber/gastronomia.htm


 

غذاهای گیلانی به سبک نعیمه نظام دوست
ایران یكی از متنوع‌ترین سفره‌های غذایی جهان را دارد. تعدد قومیت‌ها در این سرزمین پهناور باعث شده به همان نسبت سلایق و فرهنگ‌های غذایی متنوعی را شاهد باشیم.
برترین مجله اینترنتی ایران
مجله زندگی ایده آل – الهام زینلی: ایران یكی از متنوع‌ترین سفره‌های غذایی جهان را دارد. تعدد قومیت‌ها در این سرزمین پهناور باعث شده به همان نسبت سلایق و فرهنگ‌های غذایی متنوعی را شاهد باشیم، البته با گسترش روابط بین آدم‌ها و پراكندگی مردمان در سراسر كشور این فرهنگ‌ها از محدوده جغرافیایی خود فراتر رفته و بعضی از این غذاها از سفره‌های مناطق دیگر هم سر درآوردند. اگر به‌طور موضوعی بخواهیم به نمونه‌های همه‌گیر شده غذاهای گیلكی اشاره كنیم، باید گفت امروزه كمتر كسی است كه میرزاقاسمی و باقالاقاتوق را امتحان نكرده یا دست‌كم اسم آن را نشنیده باشد.

وقتی قرار شد درباره ویژگی‌های غذاهای استان گیلان صحبت ‌كنیم هیچ گزینه‌ای بهتر از نعیمه نظام‌دوست وجود نداشت؛ چهره‌ای محبوب كه هم از نظر اطلاعات غذایی این خطه سرسبز دانش كافی دارد هم به هر حال یك گیلانی‌الاصل به حساب می‌آید. از ویژگی‌های مصاحبه با نعیمه نظام‌دوست یكی این است كه به حدی از سر ذوق و شاداب می‌خندد كه محال است پا به پایش نخندید و دیگر اینكه حتما بعد از مصاحبه احساس می‌كنید اشتهای‌تان به‌شدت تحریك شده از بس در تبلیغ غذاهای محلی زادگاه والدینش با آب و تاب صحبت می‌كند.

امیدواریم بخشی از آن شور و هیجان گفت‌وگوی‌مان به دل این نوشتار و تصاویر منتقل شده باشد. ضمن اینكه باید از برادران صدرایی كه مدیریت رستوران ماهی‌سفید را برعهده دارند نیز تشكر ویژه‌ای داشته باشیم كه بستری مناسب برای ما مهیا كردند تا بتوانیم این مصاحبه و عكس‌های اختصاصی را در فضایی آرام تهیه كنیم.

ماجراهای یك گیلانی در سفره طبیعت

كباب‌ترش محبوب من

در میان غذاهای محبوبم رتبه اول برای كباب ترش است؛ یعنی هرجا بروم اولین انتخابم كباب ترش است. من چاشنی و تركیباتی كه باعث ترشی این كباب می‌شود را بسیار دوست دارم. بعد از آن هم به سیرواویج علاقه دارم.

جا انداختن آشپزی سالم

آشپزی هنر جذابی است كه اگر به شكل سالم انجام شود به سلامت فرد و خانواده و به تبع آن جامعه كمك می‌كند. از نظر من آشپزی سالم یعنی جلوگیری از تركیبات یا روش‌های طبخی كه برای سلامتی مضر بوده باعث چاقی، بیماری قلبی و. . . شود. این نیاز به فرهنگ‌سازی دارد كه باید این شكل آشپزی را در خانواده جا بیندازیم. اما متاسفانه در سبك آشپزی عموم ما استفاده از روغن، مواد مضر، چاشنی‌های زیاد و. . . وجود دارد و بسیاری اوقات غذای بیرون را به غذای سالم خانگی ترجیح می‌دهیم.

تفریحی به نام رستوران‌گردی

مساله مهمی در مورد تفریحات عمومی ما وجود دارد و آن هم نگاه كردن به غذا خوردن به‌عنوان یك تفریح رایج است، البته بخشی از آن هم مربوط به نبود فضاها و امكانات تفریحی متنوع و لازم است كه باعث شده مردم اولین گزینه تفریحی‌شان رفتن به غذاخوری‌ها، كافی‌شاپ‌ها و. . . باشد. اگر تفریحات سالم، مناسب، جدید و متنوعی ایجاد شود قطعا دیگر غذا خوردن در بیرون از خانه این رواج فعلی را نخواهد داشت. این نیاز به فرهنگسازی فردی هم دارد یعنی افراد بدانند نهایت و هدف رفتن به پیك‌نیك یا سینما و. . . خوردن غذا نیست. نه اینكه اصلا به غذاخوری نرویم بلكه می‌گویم خوب است در تفریحات‌مان گزینه اول یا حتی تنها گزینه رفتن به رستوران نباشد.

ذائقه استقبال‌كننده من

من از آن دست افرادی هستم كه امتحان كردن غذاهای جدید را دوست دارم. از این لذت می‌برم كه به شهرهای مختلف بروم و در كنار آشنایی با فرهنگ سنتی‌شان با غذاهای محلی‌شان هم آشنا شوم؛ به همین علت حتی برنامه‌های آشپزی یا توریستی كه در آن به غذاهای قومی، محلی و حتی بین‌المللی پرداخته می‌شود برایم جالب هستند. من حتی معتقدم سبك و سلیقه غذا خوردن هر منطقه‌ای در شكل سلامتی، زندگی و رفتاری مردم آن منطقه اثرگذار است.

برنج مایه حیات گیلانی‌ها

می‌گویند اگر از یك شمالی برنج را بگیرید به او سخت می‌گذرد و طی روز احساس می‌كند چیزی نخورده است، در خانه ما هم برنج پرمصرف‌ترین ماده غذایی است. درواقع در آشپزی گیلان برنج حرف اول را می‌زند. اگرچه می‌گویند مصرف زیاد برنج مضر بوده و باعث افزایش وزن می‌شود اما مصرف به اندازه و متعادل آن لازم است و حسن‌های زیادی هم دارد. ضمن آنكه نوع طبخ یا مصرف بعضی چیزها با آن كمك می‌كند ضررهای احتمالی‌‌اش كاهش پیدا كند.

تغذیه سالم و ارزان

در اینكه تغذیه نامناسب باعث بیماری می‌شود شكی نیست اما گاهی این مساله به علل متعددی وابسته است. برای مثال محیط و فرهنگ آن منطقه یا خانواده، سطح معلومات افراد در شناسایی مواد غذایی و حتی مشكلات اقتصادی هم نقش دارند؛ شاید خانواده‌ای به خاطر مشكل مالی نتواند برای تهیه غذاهای مناسب و سالم از نظر معیشتی كاری انجام بدهد و هرچه در دسترس دارد را مصرف می‌كند. گاهی فرد تنها زندگی می‌كند و به خاطر تنهایی حال و حوصله غذا درست كردن ندارد برای همین از بیرون سفارش غذا می‌دهد یا تنقلات در دسترس را می‌خورد، به همین علت شكل بدی از تغذیه را دنبال می‌كند كه باعث می‌شود ویتامین‌ها و مواد لازم برای سلامتی بدن را كامل دریافت نكند.

محركی به نام تزئینات

تزئین غذا در تحریك اشتهای بیشتر بسیار مهم است. قدر مسلم وقتی غذایی به خوبی تزئین و سرو شود نه‌تنها ظاهر زیبایش چشم‌نواز می‌شود بلكه رغبت بیشتری در فرد ایجاد می‌كند. معتقدم تزئین غذا می‌تواند برای بچه‌های بدغذایی كه هر غذایی را نمی‌خورند یا افرادی كه دچار مشكل در اشتها هستند، بسیار كمك‌كننده است.

غذاهایی از دل طبیعت

به نظرم غذاهای گیلان هم متنوع، هم سلامت و هم رنگارنگ هستند. وقتی به سفره گیلانی‌ها نگاه می‌كنید از بس شاد است روحیه می‌گیرید، انگار در دل طبیعت هستید. یكی از مواد پركاربرد در غذاهای شمالی سیر است كه هم طعم غذا را بهتر می‌كند و هم در تركیب با سبزیجات مختلف به افزایش سلامتی غذا كمك می‌كند. غذاهای شمالی چندان به گوشت یا مرغ احتیاج ندارند و اگر هم لازم باشد از گوشت و مرغ محلی استفاده می‌كنند كه به‌اصطلاح هورمونی نیستند و چون خودشان به آنها غذا می‌دهند حالتی ارگانیك دارند. عمده مواد این غذاها هم سبزیجات و گیاهان خوراكی است. از طرفی غذاهای بسیار خوش‌طعمی داریم كه كمتر كسی ممكن است آنها را دوست نداشته باشد. حتی چون منبع طبیعی و گیاهی دارند، برای بسیاری از بیماران كه منع مصرف بعضی غذاها را دارند، خوب است.

ماجراهای یك گیلانی در سفره طبیعت

آشپزی به سبك ما

سیستم آشپزی و سرو غذا در گیلان هم ویژگی‌های خاصی دارد. برای مثال فسنجان را در ظرفی گلی و زیبا به نام گمج درست می‌كنند كه بسیار خوشمزه‌تر از طبخ در سایر ظروف می‌شود. مادرم همچنان برای ساییدن و خرد كردن گردو یا سبزی‌ها در تهیه غذا از وسیله‌ای به اسم نمك‌یار استفاده می‌كند كه نوعی آسیاب دستی و سنگی است؛ یعنی حتی برای این كار از میكسر و غذاساز استفاده نمی‌كند. این پروسه به غذا حس خوبی منتقل می‌كند.

ما به جای نمك در بعضی جاها مانند دوغ و ماست از دلال استفاده می‌كنیم كه سبزی محلی همراه با نمك است. دلال را با خیار، پرتقال و گوجه‌سبز هم می‌خوریم كه به آنها طعم بسیار بهتری می‌دهد یا مثلا مادر من هنوز خودش تخمه هندوانه و طالبی را بو می‌دهد كه بسیار خوشمزه است. ما برای مراسم دندونی بچه برنج سرخ می‌كنیم و بو می‌دهیم یا یكی از اسموتی‌های محلی ما زغال‌اخته پخته همراه نمك و چاشنی است كه برای خودش معجونی است. اساسا غذا در زندگی شمالی‌ها نقش مهمی دارد و همه می‌گویند شمالی‌ها اول به شكم خودشان می‌رسند بعد به تیپ‌شان.

یك پرزنت‌كننده موفق

من سعی كرده‌ام به دوستان و همكارانم غذاهای شمالی را پیشنهاد بدهم. گاهی كه همكارانم به خانه ما می‌آیند یا مادرم غذایی تهیه می‌كند و سر كار می‌برم؛ سعی می‌كنم به آنها غذاهای شمالی معرفی كنم و ترغیب‌شان كنم آنها را امتحان كنند. حتی حالا دیگر بعضی‌های‌شان میرزاقاسمی یا ترشه‌تره درست می‌كنند آن هم به شیوه سنتی ما یعنی اگر تا به حال بادمجان را پوست می‌گرفتند حالا می‌دانند كه اگر اول آن را با پوست كباب كنند و بعد برای تهیه میرزاقاسمی استفاده كنند بسیار بهتر خواهد بود. گاهی پیش آمده دوستان و همكاران اصلا به این غذاها علاقه‌ای نداشتند اما وقتی برای‌شان تعریف كردم میل خوبی پیدا كردند و خواستند امتحان كنند.

مرور خاطرات خوشمزه

بعضی غذاها هست كه خاطره‌ای را در من زنده می‌كند، مثلا هر وقت واویشكا داریم یاد پدربزرگم می‌افتم. آن سال‌ها بچه بودیم كه به شمال می‌رفتیم، پدربزرگم هم عادت داشت واویشكا را قاطی برنج كرده و به شكل لقمه‌های كوچك دستی درمی‌آورد و به من می‌داد كه بخورم اما من دوست نداشتم. یا مادر مادرم كه او هم فوت كرده ته‌دیگ خاصی درست می‌كرد كه طعم شاهكاری داشت. یادم هست ماهی‌های معروف به كولی را در یك تابه بزرگ سرخ می‌كردند و. . . اینها به من حس خوبی می‌دهد.

مخلفات شاهكار شمالی

یكی از ویژگی‌های غذاهای گیلانی این است كه همراه مخلفات بسیاری سرو می‌شود كه همه آنها جذاب و خوشمزه است، مثلا استفاده از ماهی شور، اشپل یا باقالی كه كمی در آب خیسانده شده، خیار همراه با دلار، زیتون عادی و زیتون پرورده، گردو و… باعث می‌شود اشتهای شما بیشتر تحریك شود و طعم غذاها هم بهتر شود. مثلا ما اشپل را هنگام طبخ برنج روی آن می‌گذاریم تا به نوعی بخارپز شود و همراه غذا می‌خوریم. اصلا همین رنگارنگی و تنوع است كه سفره‌های رشت را متمایز می‌كند.

انتخاب‌های محلی خاص

در سفر به جاهای مختلف غذاهایی بوده كه همیشه در ذهن من مانده‌اند. مثلا خورش ماست اصفهان را وحشتناك دوست دارم. یك نوع‌ آش هم در یزد خوردم كه اسمش یادم نیست اما در آن حتی تعدادی از میوه‌ها را هم ریخته بودند. این غذاها از ذهنم خارج نمی‌شود. گرچه میانه‌ام با مرغ خوب نیست اما اكبرجوجه مازندران با آن سس مخصوصش را هم دوست دارم. به واسطه خواهرم كه بعد از ازدواج سال‌ها در اهواز زندگی كرده قلیه ماهی جنوب را امتحان كردم و دوست داشتم. كباب قورمه مشهد هم عالی است. البته بسیاری جاها را نرفته‌ام و به همین علت با غذاهای آنجا آشنایی ندارم.

گرسنگی در چین

سال‌ها پیش خورش آلو را به خاطر طعم شیرین آن دوست نداشتم اما الان دوست دارم. یعنی هیچ ماده غذایی نیست كه از ‌آن بدم بیاید، فقط از غذاهای چین چون برای طبخ‌شان از همه حیوانات، حشرات و جانوران استفاده می‌كنند بدم می‌آید و به خاطر همین هیچ علاقه‌ای ندارم كه غذاهای چینی را امتحان كنم. فكر كنم اگر به چین بروم گرسنه برگردم. ذبح حیوانات را اگر ببینم آن غذا را نمی‌خورم، به همین علت زمانی می‌خواستم گیاهخوار شوم.

حركت به سوی تنوع غذایی

شكل روتین و همیشگی فرهنگ و مدل غذا خوردن ما دچار یكنواختی است و كمتر در آن سراغ تنوع می‌رویم. مثلا هر هفته یكسری غذاهای تكراری ازجمله قیمه، قورمه و. . . تهیه و مصرف می‌شود. این باعث می‌شود حتی بدن ما به این غذاها عادت كرده و ریفلاكس مناسبی در تغذیه نشان ندهد؛ مساله‌ای كه به مرور باعث افزایش وزن و خطراتی برای سلامتی می‌شود. خوب است از یك برنامه متنوع و سلامت استفاده كرده و تركیبات مفید تازه‌ای را وارد سفره كنیم و حالا در كنارش به تناوب همان غذاهای همیشگی را هم هرازگاهی داشته باشیم.

این مساله را می‌توان با یادگیری طبخ و دستور غذاهای شهرهای مختلف و حتی كشورهای دیگر دنبال كرد. گاهی همین دلبستگی فقط به چند ماده غذایی یا چند غذای ناسالم، سلامت ما را تهدید می‌كند. خود من شخصا با تكرار یك سری غذاهای چرب دچار اضافه وزن شدم كه حالا برای كم كردن آن اذیت می‌شوم. اگر دقت كنیم، می‌بینیم درصد چاقی در جامعه ما رو به افزایش است و مشكلاتی چون چربی خون، دیابت و. . . هم به دنبالش بیشتر شده است.

منبع برترینها


جوجه کباب ایرانی

جوجه کباب متفاوت کشمیری
چرا همیشه که حرف از کباب کردن جوجه می افتد، آقایان باید دست به کار شوند؟ یکبار هم جوجه کباب خانومانه بخوریم. قرار است یک جوجه کباب متفاوت با سس متفاوت تر از همیشه درست کنیم، یک جوجه کباب متفاوت و خوشمزه که خیلی هم زود درست می‌شود.
برترین مجله اینترنتی ایران
مجله سیب سبز: چرا همیشه که حرف از کباب کردن جوجه می افتد، آقایان باید دست به کار شوند؟ یکبار هم جوجه کباب خانومانه بخوریم. قرار است یک جوجه کباب متفاوت با سس متفاوت تر از همیشه درست کنیم، یک جوجه کباب متفاوت و خوشمزه که خیلی هم زود درست می‌شود.

جوجه کباب کشمیری

مواد لازم براي 3 نفر

600 گرم مرغ بدون استخوان ( سینه یا فیله )
2/1 ق چ پودر زیره سیاه
2/1 ق چ پودر فلفل قرمز
2/1 ق چ پودر فلفل سیاه
2/1 ق چ پودر سیر
1 پیمانه ماست سفت و پرچرب

مواد لازم برای تهیه سس

1 عدد پیاز کوچک (ریز شود)
1 عدد فلفل دلمه ای متوسط (ریز شود)
2 ق س آب لیموی تازه
2 عدد هل سبز با پوست
4 عدد گوجه فرنگی (بدون پوست ریز شده)
100 گرم پنیر
3 ق س گشنیز خرد شده
2/1 ق چ زیره سیاه
نمک و فلفل به مقدار کافی
روغن به میزان لازم
3 عدد سیخ چوبی

طرز تهیه:

1. ابتدا مرغ را به تکه های بزرگ برش بزنید و در ظرفی در دار بریزید. ادویه ها و ماست را اضافه کرده ، در ظرف را بسته و به مدت 12 ساعت در یخچال بگذارید.

2. در تابه ای کمی روغن بریزید. پیاز و فلفل دلمه ای را در تابه ریخته، تفت دهید. هل را با پوست به مواد اضافه کرده و سپس گوجه فرنگی ، آب لیموی تازه زیره سیاه و گشنیز را داخل تابه ریخته و خوب هم بزنید.

3. حالا حرارت را کم کنید تا جایی که آب گوجه فرنگی کم شده و به خورد مرغ برود. حرارت را خاموش کرده و مرغ ها را از داخل سس بیرون آورده و به سیخ بکشید. آنها را داخل تابه ای جداگانه با کمی روغن سرخ کنیدتا طلایی و پخته شود.

4. مرغ های پخته و سرخ شده را داخل ظرف مورد نظر گذاشته، روی آن سس گوجه مانده در تابه را بریزید. در آخر پنیر ریز شده را به آن اضافه کنید. غذا آماده سرو است.


 

با تشکر گرداوری گروه فن و هنر ایران زمین

 

WhatsApp us