برای ماندگاری طولانی مدت بناهای چوبی تاریخی ، سازندگان و کاربرانی که با این موضوع سر و کار دارند باید مشخصات چوب را دقیقاً بدانند. چوب ماده ای آلی ، رطوبت دار و ناهمسانگرد است. خصوصیات حرارتی ، صوتی ، الکتریکی ، مکانیکی ، زیبایی ، کار و غیره بسیار مناسب است برای استفاده از آن می توان یک خانه راحت فقط با استفاده از محصولات چوبی ساخت. با سایر مواد ، تقریباً غیرممکن است. اما چوب معایبی نیز دارد. در زیر برخی از اطلاعات بسیار کوتاه در مورد چوب و ساختمان های چوبی آورده شده است.
مزایای چوب برای ساختمان های چوبی
خصوصیات حرارتی:
همانطور که می دانیم ، بسیاری از مواد با تغییر دما در اندازه و حجم تغییر می کنند. آنها با افزایش دما منبسط می شوند. این به معنای انبساط خطی و حجمی است. گسترش. انبساط باعث کاهش مقاومت مواد می شود. فولاد که غیر آلی و غیر قابل احتراق است و بنابراین در برابر آتش دارای مزیت است اما در صورت استفاده در ساختمان ، در اثر افزایش گرما منبسط شده و فرو می ریزد.
چوب عملاً در برابر گرما منبسط نمی شود. برعکس ، با اثر گرما ، خشک می شود و قدرت می گیرد. تنها زمانی که چوب کمی منبسط می شود زمانی است که سطح رطوبت زیر 0٪ باشد و این فقط از نظر علمی قابل توجه است. در عمل ، سطح رطوبت چوب حتی در خشک ترین آب و هوا نیز به زیر 5 درصد نمی رسد.
گرمای خاص چوب زیاد است. این بدان معناست که برای افزایش و کاهش دمای یک کیلوگرم چوب به مقدار زیادی انرژی نیاز است. چوب تقریباً دو برابر انرژی گرمایی نسبت به سنگ و بتن نیاز دارد. به طور مشابه ، سه برابر انرژی برای گرم کردن یا خنک کردن فولاد مورد نیاز است.
خصوصیات صوتی:
جداسازی صدا بر اساس جرم سطح است. چوب ، به عنوان یک ماده سبک ، برای جداسازی صدا بسیار مناسب نیست. اما برای جذب صدا ایده آل است. چوب با جذب صدا از اکو و صدا جلوگیری می کند. به همین دلیل از آن به طور گسترده در سالن های کنسرت استفاده می شود.
سرعت صدا در جنگل از گازها و مایعات بیشتر است و به فلزات نزدیک است. اتلاف انرژی صدا در اثر اصطکاک نیز به دلیل سبکی و ساختار آن در جنگل ها به میزان قابل توجهی کم است. به دلیل چنین خواصی ، چوب به طور گسترده ای در آلات موسیقی استفاده می شود.
خصوصیات الکتریکی:
چوب خشک شده با اجاق گاز عایق الکتریکی بسیار خوبی است. تا حدی چوب خشک شده در هوا یکسان است. متأسفانه مقاومت الکتریکی چوب با افزایش میزان رطوبت کاهش می یابد. مقاومت چوب اشباع شده با آب. الکتریسیته ساکن که برای سلامتی انسان خطرناک است بر خلاف فلز ، پلاستیک و سایر مواد در چوب مشاهده نمی شود. به همین دلیل چوب به عنوان ماده سالم ترجیح داده می شود.
خصوصیات زیبایی شناسی:
چوب وقتی به عنوان یک ماده زیبایی شناختی در نظر گرفته شود ، یک ماده تزئینی است. هر درخت رنگ ، طرح و بوی خاص خود را دارد طرح یک درخت با توجه به نحوه برش دادن آن تغییر می کند. با توجه به رنگ و ترجیح طرح می توان مواد مختلف چوبی را پیدا کرد. می توان آن را به رنگ های تیره تر از لاک الکل زده و به آن لمس های روشن یا مات داد.
خصوصیات اکسیداسیون:
اگرچه چوب به نوعی خصوصیات اکسیداسیون دارد ، اما نوعی اکسیداسیون در فلزات نیست. فلزات زنگ می زنند ، چوب نمی شود. برای چنین ویژگی هایی ، استفاده از چوب ترجیح داده می شود تا در صورت لزوم از زنگ زدگی جلوگیری شود.
ویژگی های کاری:
تعمیر و نگهداری چوب آسان است. در حالی که می توان با لمس ویژه چوب های قدیمی را نوسازی کرد ، نگهداری و ترمیم آنها بسیار دشوار و پرهزینه است. بنابراین آنها معمولاً دفع می شوند.
تغییر و تنوع:
بیش از 5000 نوع جنگل در جهان وجود دارد. وزن مخصوص ، ساختارهای ماکروسکوپی و میکروسکوپی آنها متفاوت است. بر این اساس ، خصوصیات فیزیکی ، حرارتی ، صوتی ، الکتریکی و مکانیکی آنها نیز متفاوت است. به دلیل این تنوع ، می توان چوبی مناسب برای نیازها پیدا کرد. به عنوان مثال ، برای جداسازی گرما و جذب صدا از چوب در سبک وزن استفاده می شود. به همین ترتیب ، از موارد سنگین برای اهداف ساختمانی استفاده می شود.
معایب چوب و راه های از بین بردن آنها
برخی از معایب چوب وجود دارد اما به راحتی قابل چشم پوشی است و تا زمانی که علت آن مشخص شود از بین می رود.
جمع شدگی و تورم چوب:
چوب ماده ای رطوبتی است. این بدان معنی است که بخارهای چگالشی اطراف را جذب کرده و رطوبت هوا را در زیر نقطه اشباع الیاف از دست می دهد.
تخریب چوب:
عواملی که باعث زوال و تخریب چوب می شوند به دو دسته تقسیم می شوند: بیوتیکی (بیولوژیکی) و غیر زنده (غیر بیولوژیکی).
عوامل بیوتیکی شامل قارچ ها ، باکتری ها و حشرات پوسیدگی و کپک زدن است.
عوامل غیر زنده شامل خورشید ، باد ، آب ، برخی مواد شیمیایی و آتش سوزی است.
تخریب بیوتیکی چوب:
چوب ها کالاهای ارگانیک هستند. مانند هر کالای ارگانیک ، چوب برای برخی از گیاهان و حیوانات یک محصول غذایی است. انسان نمی تواند سلولز و سایر مواد تشکیل دهنده فیبر چوب را هضم کند ، اما برخی از قارچ ها و حشرات می توانند آن را هضم کنند و از آن به عنوان یک محصول غذایی استفاده کنند. حشرات سوراخکاری می کنند و خطوط را به داخل چوب می رانند. حتی خطرناک تر ، قارچ ها باعث پوسیدگی چوب به طور جزئی و حتی کامل می شوند.
پوشش
پوشش باعث محافظت از چوب هایی می شود که هم در خانه و هم در فضای باز استفاده می شوند. پوشش مانع از جذب سریع و از بین رفتن رطوبت می شود و باعث کاهش جمع شدن و تورم می شود که منجر به ترک خوردگی سطح و سایر مشکلات می شود. اما پوشش کاملاً مانع از تغییر در میزان رطوبت نمی شود. پوشش آهسته می شود ، اما سطح رطوبت را متوقف نمی کند. پوشش با رنگ های جامد یا لکه های رنگی از چوب در برابر اشعه ماوراio بنفش محافظت می کند.
تخریب فیلم رنگ در واقع خطر پوسیدگی را افزایش می دهد. رنگ ترک خورده باعث می شود رطوبت با سطح چوب تماس پیدا کند و مانعی برای سرخ شدن سریع و کامل است.
اگر چوب در آب خیسانده شود ، چوب آب را جذب می کند و با آن اشباع می شود. سرانجام دیگر اکسیژن در چوب وجود نخواهد داشت. در این شرایط قارچ ها نمی توانند در آنها رشد کنند. این دلیل اصلی نگه داشتن جنگل ها برای مدتی در آب است. علاوه بر ساخت و سازهای زیر آب ، استفاده از چوب های کاملاً مرطوب غیرممکن است. بنابراین وقتی از آنها در خارج از آب استفاده می شود ، باید کاملاً در EMC خشک شوند تا از آنها در برابر حمله قارچ محافظت شود.
یکی از موثرترین راه های جلوگیری از تخریب چوب ، خشک شدن کامل آن و خشک نگه داشتن آن است. مورد آخر بسیار مهم است زیرا حتی چوبی که کوره خشک شده باشد اگر در محیط مرطوب قرار گیرد به راحتی رطوبت را بازیابی می کند.
چوب را می توان در هوا یا در بعضی از انواع کوره های خشک خشک کرد. خشک کردن هوا به تنهایی برای وسایل چوبی که در اتاق های گرم شده استفاده می شود کافی نیست. بنابراین خشک کردن کوره لازم است. خشک کردن کوره مزایای زیادی دارد: یکی از آنها از بین بردن لکه بینی یا از بین بردن چوب قارچ ها یا حشرات است که ممکن است به چوب حمله کرده و درجه آن را کاهش دهد.
چوبی که در محیط داخلی استفاده خواهد شد فقط برای محافظت طولانی مدت در برابر پوسیدگی باید خشک شود.
از مواد نگهدارنده بر پایه روغن یا روغن به طور کلی برای تصفیه چوب هایی که در فضای باز در مصارف صنعتی استفاده می شود استفاده می شود. مانند کراوات ، ستون بندی و تیرها.
آتش:
از دیگر معایب چوب این است که به راحتی آتش می گیرد. چوب از ترکیبات آلی تشکیل شده است که عمدتا از کربن و هیدروژن تشکیل شده اند. آنها می توانند با اکسیژن و سوختگی ترکیب شوند. به دلیل این خصوصیات ، چوب به عنوان ماده قابل احتراق طبقه بندی می شود.
استفاده از چوب ضخیم به عنوان عنصر سازه روش دیگری برای افزایش نقطه سوختن است. سطح بیرونی می سوزد و به ذغال تبدیل می شود. زغال چوبی که هنگام سوختن روی سطح چوب تشکیل می شود ، یک عایق حرارتی بسیار مثر است. بنابراین الوارهای بزرگ بسیار آهسته می سوزند. علاوه بر این ، چوب نیز عایق حرارتی بسیار خوبی است. سطح خارجی چوب هنگام سوزاندن یک قطعه چوب ضخیم 1000 درجه سانتیگراد و قسمت داخلی آن هنوز 40 درجه سانتی گراد است.
به همین دلیل ، ساختمان هایی با عناصر سازه ای ضخیم مانند تیرها و ستون ها به راحتی در آتش فرو نمی ریزند. از طرف دیگر ، در سازه های فلزی ، با افزایش گرما ، فولاد با تغییر شکل روبرو می شود و مقاومت آنها کاهش می یابد و فرو می ریزد ، در جایی که از چوب استفاده می شود باید اقدامات پیشگیرانه ای برای ایمنی در برابر آتش انجام شود. در این حالت چوب ماده خطرناکی نیست.
امیدواریم این مطلب برای شما مفید بوده باشد.
نویسنده: ف.حسنخانی
مقالات مرتبط با مبلمان چوبی:
