آشنایی با هنر قطاعی
قطاعی یا قطعه کردن کاغذ یکی از رشتههای ظریف و دقیق هنری است که در آن هنرمند پس از طراحی روی کاغذ، نقش را با قیچی یا کارد مخصوص از میان کاغذ در میآورد و با چسباندن آن بر زمینهای به رنگ دیگر، اثر جدیدی به وجود میآورد.
هنر قطاعی از جمله هنرهای در حال فراموشی در کشور است که با سابقهای چهارصد ساله از دوران تیموری یکی از بدیعترین میراث ذوق و زیباییشناسی ایرانی محسوب میشود.
هنری که شاهکارهایی بیمانند از هنرمندان ایرانی را در تجلید و کتابآرایی و حاشیهبندی و همه رشتههای مرتبط با کاغذ و نقوش تزئینی متنوع به نمایش گذاشته است.
مهمترین و جالبترین ویژگی این هنر در جنبه آذینی وآرایشی و چشمنوازی آن است.
از اینرو در متن برخیقرآنها و دیوانها،از آغاز تا انجام هنر کاغذگری به انجامرسیده است که نمونهای از حد اعلای حوصله و پرکاری ودقت و ظرافت است.
در این رشته هنرمندان بزرگی پدید آمده بودند که نمونهکارهای آنان در دست است و از دیده دقت، ظرافت،منبتکاری و زیبایی شگفتانگیز است و پیداست کهاینگونه جلدسازی، نخستین بار در تبریز و بغداد در دربارجلایریان پدید آمده، سپس در دیگر شهرهای ایران رواجیافته است.
ابزارهای کاغذبری بسیار ساده و انگشتشمار هستند ازجمله کاغذ، ساده یا رنگین، مقراض یا قیچی، کارد کوچکو یا کارد و گزنهای ویژه پوستبری “شفره“، قلمهایفلزی گوناگون، پیش تخته و مقوا.