تاریخچه درب و ورودی , دروازه

ژانویه 31, 2019 | در و پنجره, درب, دروازه | 0 comments

درب

درب یک پانل متحرک با قابلیت باز و بسته و قفل شدن است که مسیر ورود یا خروج و عملکرد یک ساختمان , وسیله نقلیه یا وسیله ای است که درب دارد .

درب ها معمولا از یک ماده سخت و غیر قابل نفوذ ساخته می شوند .یک در , مانند درب چوبی , درب فلزی , درب از pvc یا مواد دیگر ساخته می شوند .

اغلب درب ها دارای یک فریم و قاب هستند . درب ها به راحتی قابل حمل هستند . مگر در قاب چهارچوب بوسیله لولا مهار شده باشند .

عکس چهارچوب درب

اکثر درب ها از یک سیستم قفل و دستگیره برای ورود و خروج برخوردار هستند . این سیستم جهت کنترل ورود و خروج میباشد . هر دربی به روی هر شخصی باز نمی شود بلکه درب هایی که قفل هستند فقط با کلید قابل باز و بسته شدن هستند . سیستم های جدید دارای سیستم ورود و خروج با کارت ، سیستم ورود و خروج با کلید مخصوص , سیستم ورود و خروج با اثر انگشت , و کد و موبایل هستند . اتصال دوربین و آیفون جهت کنترل ورود و خروج نیز برای درب ممکن است . شما میتوانید از راه دور بوسیله موبایل درب را کنترل کنید . درب ها قابلیت اتصال به سیستم زنگ دربانی که برای شخصی که بیرون درب است این امکان وجود دارد که اعلام حضور کند . درب ها حافظ حریم خصوصی هستند .

یک درب میتواند به صورتی ساخته شود که نور را به داخل عبور دهد . برای تهویه هوا از دریچه های تهویه میتوان روی درب استفاده کرد . درب های انبار اغلب دریچه هایی برای عبور هوا دارند .

درب در ویکی پدیا

دَر به تخته‌های چوبی یا فلزی مستطیل شکلی گفته می‌شود حدوداً به اندازه قامت انسان که در بازه دیوار ساختمان‌ها تعبیه می‌شود تا رفت‌وآمد به درون و بیرون ساختمان یا بستن ساختمان از طریق آن میسر شود. واژهٔ درب که اخیراً در زبان پارسی رایج گردیده عربی است و از کلمهٔ دروازهٔ پارسی گرفته شده‌است و به همان معنای دروازه در عربی بکار می‌رود و استفادهٔ آن به معنای در، در زبان پارسی کاملاً غلط می‌باشد و متأسفانه به علت جهل برخی از زبان شناسان پارسی در دوران اخیر در زبان پارسی رایج گردیده‌است.

درها معمولاً به‌ وسیله یک لولا به چهارچوب در محکم می‌شوند. درهای قدیمی شرقی دارای کلون و کوبه بوده‌اند.

در به سبک قدیمی در نجف آباد

تاریخچه درب 

کهن‌ترین مدارک و نمونه‌های در و پنجره در معماری ایران را می‌توان در نقش قلعه‌های مادی در آثار دوره شاروقین یافت. اغلب آن‌ها از چوب ساخته و روی آن‌ها آهن کوب شده‌است. از روزگاران کهن معماران ایرانی تلاش می‌کردند که درگاه‌ها را به صورت مستطیل ساده درآورند، تا باز و بسته شدن در را آسان کنند؛ به همین جهت میان در و روزن بالای آن کلاف چوبی می‌نهادند که علاوه بر استوار کردن بنا نقش چپیله یا به اصطلاح امروز نعل درگاه را بازی می‌کرده و جای در به صورت درگاهی چهارگوش و ساده درمی‌آمده‌است. در معماری پارسی سر درب گاه‌ها با یک پاره سنگ یکپارچه پوشیده می‌شد و در سبک پارتی هم در زیر چپیله نالی روی درگاه‌ها کالغپر و شاخک چهار چوب جای می‌گرفته. در بناهای عهد اسلام ایران هم هر جا در و دروازه دیده می‌شود با کلاف چوبی به صورت ساده مستطیل درآمده؛ کهن‌ترین دری که از آغاز اسلام به جای مانده بود در دروازه مهریز یزد بود.

درهای اتوماتیک

درب‌های خودکار یا اتوماتیک به درهایی گفته می‌شود که باز و بسته‌ شدن در آن‌ها به صورت خودکار انجام می‌گیرد و نیازی به دخالت انسان نیست. نسل ابتدایی درب اتوماتیک در دهه هفتاد میلادی توسط یک دانش آموز اهل اوهاییر آمریکا ابداع شد. بسیاری معتقد بر این هستند که سر منشأ این ایده، تبدیل انرژی بخار، خواص هوا و گاز به انرژی حرکتی بود که در ۲۰۰۰ سال پیش توسط هرون فیزیکدان و ریاضیدان بزرگ یونانی در اسکندریه مطرح شده‌است. از مزایای استفاده از این درها آسان‌تر شدن ورود و خروج افراد (به‌ویژه برای افراد ناتوان، مسن و معلول) است. همچنین با استفاده از آن‌ها در مکان‌های پر رفت‌وآمد می‌توان تا ۳۵ یا ۵۰٪ در مصرف انرژی صرفه‌جویی کرد. معمولاً می‌توان سرعت باز و بسته شدن این درها را با توجه به نیاز محل، شد آمد، فصل سال یا ساعت‌های شبانه‌روز تنظیم کرد.

در اتوماتیک هیدرولیکی

برای باز و بسته کردن خودکار درهای سنگین و بزرگ معمولاً از درهای هیدرولیکی استفاده می‌شود که در آن‌ها از فشار روغن حاصل از جک‌های هیدرولیکی برای باز و بسته کردن در استفاده می‌کنند. از جمله مزایای این سیستم می‌توان به قدرت بسیار بالای جکهای هیدرولیکی، توانایی کار کرد آن و استهلاک بسیار پایین اشاره کرد که در درب‌های سنگین کاربرد دارد و همچنین تردد دربهای هیدرولیکی را می‌توان به نا محدود ارتقاء داد و از جمله معایب سیستم گران بودن، احتیاج به سرویس و نگهداری فصلی اشاره کرد.

در اتوماتیک پنوماتیک

نوع دیگری از درها پنوماتیکی (بادی) هستند که بیشتر در محل‌های مرطوب کاربرد دارند. اصول کارکرد این سیستم به وسیله باد است که فشار باد پیستونهای جک‌ها را به حرکت درمی‌آورد. ضعف‌های بزرگ این سیستم عبارتند از: حجیم بودت آن، پر سر صدا بودن کمپرسور، احتیاج به سرویس ماهانه و بازرسی مکرر، استفاده از دستگاه‌های بزرگ صنعتی در تابلو فرمان و در نتیجه بزرگ شدن تابلو فرمان سیستم و در نهایت کارایی بسیار محدود این سیستم اشاره کرد.

در اتوماتیک گیربکسی

پرکاربردترین نوع درهای اتوماتیک درهای گیربکسی است که ساختمان ساده‌ای دارند و قیمت آن‌ها نیز نسبتاً پایین‌تر است. موتور کوچکی در داخل جک به کار گرفته شده‌است که نیروی خود را به یک گیربکس انتقال داده که با افزایش قدرت دوران، جک را به گردش درمی‌آورد و در نهایت شفت جک با سرعت استاندارد به عقب جلو حرکت می‌کند. از جمله مزایای این سیستم، کوچک بودن اندازه تابلو فرمان و مستقل بودن قسمت مکانیکی و الکترونیکی، برنامه‌ریزی عالی، انعطاف‌پذیری دستگاه با محیط نصب، احتیاج به سرویس بسیار کم در حد سالی یک یا دوبار و معایب این سیستم عبارتند از: استهلاک بیشتر نسبت به سیستم‌های هیدرولیکی به دلیل کارکرد چرخ دنده و گیربکس در جک، قدرت محدود و آسیب‌پذیری سیستم در مقابل فشار، بیش از حد است. درهای گیربکسی ممکن است ریلی، لولایی، زیر سقفی چند تکه، زیر سقفی یک‌ تکه، کرکره‌ای یا شیشه‌ای باشند.

در اتوماتیک خطی

درب‌های خطی از جمله درب‌های کشویی اتوماتیک سنتی بوده و برای استفاده در هر مکانی که از فضای جانبی کافی برخوردار باشد، مناسب هستند.

در ضد سرقت

معمولاً این نوع درب‌ها دارای اسکلت فلزی قوی شامل دو لایه روکش فلزی از جنس نورد سرد به ضخامت یک میلی‌متر با رنگ و طرح چوب طبیعی با لایه پلی یوروتان میانی می‌باشند. چهار چوب این دربها نیز پیش‌ساخته بوده و از ورق به ضخامت یک و نیم میلی‌متر و عرض هفت سانتیمتر با پایه مقاوم ضد زنگ از جنس استینلس استیل ساخته می‌شود. این نوع درب‌ها با قفل شدن در چهارچوب باعث ایجاد امنیت بالا شده و این مزیت بسیار خوبی نسبت به درب‌های معمولی می‌باشد.

درهای استنلس استیل

از دیرباز تاکنون متخصصان طراحی معمولاً جهت دست یابی به سطحی درخشان و لوکس از فلزاتی چون برنز، مس و نقره استفاده می‌کردند. کشف انقلابی استنلس استیل یا فولاد زنگ نزن شرایط را برای نیاز این دسته از علاقه‌مندان فراهم کرد. استنلس استیل در طرح درب‌های ورودی و قاب‌های ثابت و همچنین پنجره‌ها کاربرد فراوانی دارد. استیل یا استنلس استیل و به دلیل ویژگی‌های ذاتی خود مانند ساختار مولکولی در برابر خوردگی، اشعه‌های مخرب خورشید و تغییرات دمایی در شب و روز و فصول مختلف مقاومت قابل توجهی از خود نشان می‌دهد. به همین دلیل در ساختمان‌های متنوعی همچون ادارات، مراکز تجاری، بیمارستان‌ها، مراکز بهداشتی، مراکز تولید مواد غدایی و دارویی، مراکز تحقیقاتی و پژوهشی و همچنین ساختمان‌های صنعتی از درب‌های استنلس استیل استفاده می‌شود. درب‌های استنلس استیل به روش‌های مختلفی ساخته می‌شود که اصولاً این روش‌ها متناسب با نوع طراحی، امکانات موجود و نیاز ساختمان مورد نظر می‌باشند.

در اتاقی

این نوع درب‌ها معمولاً برای اتاق‌های خانه مورد استفاده قرار می‌گیرند و شامل لنگه، چارچوب، قفل، لولا می‌باشند. جنس این درب‌ها معمولاً چوبی می‌باشد.

مواد متداول در ساخت درب‌ها

چوب طبیعی

برای ساخت درهایی با چوب طبیعی از چوب درختان مختلفی استفاده می‌شود که هریک قیمت متفاوتی دارد. چوب‌هایی که برای ساخت در استفاده می‌شوند معمولاً راش، بلوط، ملچ، توسکا، افرا و… است. صفحه رویه این درها می‌تواند طرح‌های مختلفی داشته باشد و یک یا چند پانل روی آن‌ها کنده کاری شده باشد. درهایی با چوب طبیعی در برابر تغییرات درجه حرارت و رطوبت منبسط و منقبض می‌شوند بنابراین بهتر است از این درها برای در سرویس بهداشتی، سونا یا مکان‌های مرطوب دیگر استفاده نکنید. گره‌ها و طرح‌های طبیعی چوب روی این درها طبیعت را به فضای شما وارد می‌کند.

ام دی اف

ام دی اف مخفف تخته فیبر با چگالی متوسط است که امروزه برای ساخت درهای داخلی بسیار متداول است. ام دی اف یک محصول مهندسی شده‌است بنابراین بسیار پایدار است و در برابر تغییرات درجه حرارت و رطوبت تغییر شکل نمی‌دهد. ام دی اف را پس از تولید می‌توان با استفاده از روکش‌های اچ دی اف، پی وی سی یا روکش‌های ملامینه روکش نمود. این روکش‌های تزئینی علاوه بر زیبایی به دوام و کاربرد این درها در محیط‌هایی مانند آشپزخانه و سرویس بهداشتی کمک می‌کنند.

تخته سه لا

در ساخت درها با استفاده از تخته سه لا، قابی تو خالی تولید می‌شود که کلیت در را تشکیل می‌دهند. نوع دیگری از درهای ساخته شده از تخته سه لا نیز وجود دارد که فضای خالی مرکز در را با الیاف چوبی پر می‌کنند. درهای تخته سه لا توپر نسبت به انواع تو خالی عایق حرارت و صدای بهتری هستند اما همچنان نسبت به درهای چوب طبیعی قیمت بسیار پایینی دارد.

فلز و شیشه

این درها جلوه‌ای مدرن و ساده دارند و مانند درهای چوبی تاب خوردگی ندارند و سروصدای کمتری ایجاد می‌کنند. این درها نسبت به درهایی با چوب مهندسی شده گران‌تر هستند اما از درهایی با چوب طبیعی ارزان‌تر تمام می‌شوند. از شیشه‌های شفاف، مات یا شیشه‌های رنگی می‌توان در ساخت درهای شیشه‌ای استفاده کرد. امروزه برای اینکه درهای شیشه‌ای عایق صوت و حرارت باشند از شیشه‌های دوجداره برای ساخت آن‌ها استفاده می‌شود. برای فضاهای خصوصی نیز می‌توانید از شیشه‌های مات استفاده کنید.

درهای فرفورژه

درهای گل‌نرده یا درهای فرفورژه نوع دیگری از درب‌های فلزی و آهنی هستند که با ترکیب هنر آمیخته شده و در طرح‌های مختلفی ساخته می‌شوند.

کاربردها درب فرفورژه

در مکان‌های نظامی برای اهداف امنیتی
در پارکینگ منازل و ورودی باغ‌ها و ویلاها برای تأمین رفاه بیشتر
صرفه‌جویی در مصرف انرژی در مکان‌هایی مانند هتل‌ها، فروشگاه‌ها، بیمارستان‌ها، بانک‌ها، ادارات و سایر مکان‌ها پر رفت‌ و آمد.
تأمین بهداشت در اتاق‌های عمل، آزمایشگاه‌ها، انبارهای مواد غذایی و…
اجزای درهای قدیمی ایران
هر لنگه در از اجزای زیر تشکیل یافته‌است:

دو قطعه چوب عمودی که در دو طرف در بکار رفته و بدان باهو می‌گویند (باهو در فرهنگ‌ها به معنای چوب دستی و عصای چوپان ان است و اینکه بعضی باهو را بازو می‌نویسند بنظر درست نمی‌آید)
قطعه چوبی به ارتفاع چهار گره(۲۵٫۶ سانتی‌متر) در پایین لته بوسیله کام و زبانه به باهوها پیوسته که در اصطلاح درودگری به پاسال معروف است و همان جای پا و پاخور و صحیح آن پاسار است.
قطعات افقی چوب که باهوها را در سه جا به هم متصل می‌کند به نام کش و میان کش معروف است.
دماغه، چوب نازکی است که در روی درز میان لته‌ها کوبیده شده‌است و بوسیله گل میخ به یک لته پیوسته‌است. دماغه معمولاً دارای چیزی شبیه به سر ستون و پایه‌ای نظیر ته ستون است.
قاب که گاهی پر و گاهی مشبک است.
چهارچوب از پنج قطعه چوب تشکیل شده که دوتای آن عمودی و سه تای آن یکی در بالا و دو تا در آستانه به‌طور افقی به کار رفته و میان دو پاره چوب افقی پایین آستانه کوبیده شده (معمولاً ارتفاع آستانه ۴ گره یا یک چارک است) و قطعه چوب افقی بالای چارچوب دو شاخک دارد که در دیوار استوار می‌شود.
کلاغ پر معمولاً از یک قطعه چوب یا تخته افقی تشکیل شده که پشت شاخ چارچوب جای می‌گیرد و گاهی هم از هم جدا و به شکل ذوزنقه است.
پاشنه گرد یک قطعه چوب افقی است که در پشت آستانه کوبیده شده و جای پاشنه‌ها را در آن بریده‌اند. گاهی هم پاشنه گردها جدا از هم در دو گوشه پایین در، از چوب، سنگ یا خشت پخته تعبیه می‌شوند.
چفت هر لته در بالا با یک یا دو رشته زنجیر ظریف مجهز شده که ته آن با قبه‌ای روی پولک به لته و سر آن با سر چفتی مادگی دار به سفت چارچوب بسته می‌شود.
پا چفت، چفت کوچکی است که لته‌ها را به پایین چارچوب می‌بندد.
سفت حلقه‌ای فلزی است که در بالا و پایین چارچوب کوبیده شده و از زبانه چفت بیرون می‌آید.
درهای سر میان درها و دروازه‌ها اغلب با کلون و تزه و شب بند و حلقه و کوبه مجهزند و نوعی از آن‌ها با تخته‌ها و الوارهای باری که افقی ساخته شده‌اند، در دو جا کلاف و بسته‌بندی چوبی دارد، که با گل میخ‌های زیبا استوار شده‌است.

گاهی پاشنه از فلز معمولاً (فولاد) ساخته می‌شود تا مقاومت بیشتری داشته باشد. علاوه بر این‌ها بر فراز درها، به خصوص در اماکن متبرک، زنجیرهایی می‌آویزند تا از ورود احشام پیشگیری کنند و همچنین برا ی نگهداری بهتر لته‌ها گاهی با زنجیرهای کوچکی باهوی در را به چارچوب می‌بندند.

منبع : درب ویکی پدیا 

با تشکر از توجه شما