چوب جوش سنجد

چوب جوش سنجد

چوب جوش سنجد

درباره چوب سنجد

خواص درخت سنجد
سِنجـِد گونه‌ای از سردهٔ سنجد و بومی آسیای غربی و مرکزی، افغانستان، از جنوب روسیه و قزاقستان تا ترکیه و ایران است. در حال حاضر به طور گسترده‌ای در آمریکای شمالی نیز به عنوان گونه معرفی شده تثبیت شده است. سنجد یکی از مواد هفت‌گانه سفره هفت‌سین ایرانی‌هاست. چوب سنجد از قدیم برای ساخت کاسه ، قاشق و لوازم منزل در دکوراسیون داخلی منزل ایرانی مصرف داشته است .

سِنجـِد:

مشخصات سنجد

1- گیاهی درختی است از خانواده سنجدیان (Elaeagnaceae) که در آب و هوای معتدل می‌روید.
2- برگ‌های باریک و مخملی شکل و میوه‌هایی قهوه‌ای رنگ و خوراکی دارد که از هستهٔ آن در تهیهٔ برخی داروها استفاده می‌شود.
3- سنجد را در مناطق گوناگون ایران به نام‌های دیگری می‌نامند؛ در کردستان آن را «سرین چک»، در آذربایجان «ایده- ایکده» در اطراف تهران «پستانک» و در اصفهان «غبیده بادام» گفته می‌شود. در کتب سنتی با نام‌های «چوب‌دانه، نُقد، بُل» نام برده شده‌است. این درخت را می‌توان به فراوانی در شهرستان های جنوب خراسان و قهستان و منطقه اقلید دید.
4- سنجد به سرمای سخت زمستان مقاوم است، لیکن گرمای شدید تابستان را نمی‌پسندد.
5- شکل برگ سنجد شبیه برگ درخت بید و زیتون، دراز، کرک‌دار، براق و متناوب می‌باشد. پشت برگ‌ها نقره‌ای‌فام و دارای دمبرگ کوتاه است.
6- میوه سنجد سته خوراکی است با مزه تقریباً ترش، شیرین و کمی گس به شکل بیضوی، گوشت‌دار، شبیه زیتون به رنگ زرد نارنجی مایل به قرمز. سنجد از نظر غذایی کم‌کالری و طبیعت آن سرد و خشک و یبوست‌آور است.
انواع درخت سنجد
به طور كلی ۳ نوع درخت سنجد در دنیا وجود دارد كه ۲ نوع هلاگنوس و هیپوفار در ایران موجودست. درخت سنجد هلاگنوس به دلیل درشتی میوه‌، قامت بلند، نداشتن خار و برگهای پهن به درخت سنجد هیپورفیا برتری دارد.
خواص درخت سنجد
درخت سنجد دارای 3 قسمت برون بر (پوست قهوه‌ای رنگ)، میان‌بر (آردی شكل) و درون بر (هسته چوبی و سفت آن) است كه قسمت میان‌بر و درون بر آن دارای ارزش غذایی فراوان است. در قسمت میان‌بر 2 نوع قند گلوكز و فروكتوز، 7 نوع چربی اشباع شده و اشباع نشده وجود دارد.
در قسمت درون بر سنجد 17 نوع آمینواسید و مقداری پروتئین وجود دارد كه هر یك از این آمینواسیدها خواص دارویی بسیار مفیدی دارند بطوری كه می‌توان گفت میوه سنجد یك میوه دارویی صفراست. این میوه در طب سنتی به عنوان تانن قابض است بنابراین در معالجه بیماریهای دندان، لثه و اسهال و در درمان زخم معده موثر است و می‌تواند از خونریزی جلوگیری كند.
–از پوست درخت سنجد یك ماده شیمیایی دارویی مهم به نام تتراهیدروآرمور – متیل – N استخراج می‌شود.
–از برگ درخت سنجد آلكانویید استخراج می‌شود كه در صنایع داروسازی كاربرد دارد.
— اسانس گل سنجد در صنایع داروسازی و آرایشی و عطرسازی بكار می‌رود.

بعضی از خواص سنجد

1- سنجد میوه ای که به صورت خشک شده از آن استفده میشود و این میوه طبعی خشک و سرد دارد.
2- از سری خواص آن میتوان به قابض بودن آن اشاره کرد.
3- همچنین به دلیل داشتن ویتامین k این میوه ضد خونریزی است .
4- برای دفع سموم و باکتری های معده و روده بسیار مفید و ضروری است.
5- برای کسانی که از سردرد رنج میبرند خوردن سنجد توصیه میشود.
6- بوئيدن گل سنجد براي اشخاص فلج و كساني كه لقوه دارند مفيد است. البته دختران جوان از بوئيدن آن خودداري كنند چون باعث ازدياد شهوت در خانمها مي‌گردد.
7- سنجد براي كساني كه نرمي استخوان و پوكي استخوان دارند مفيد است. روش استفاده: پودر سنجد 2 قسمت و پودر سوياي بوداده 1 قسمت را با عسل مخلوط كرده روزي يك قاشق يا 2 قاشق غذاخوري با يك ليوان شير ميل شود. اين صبحانه براي آقايان و خانمها بسيار مفيد مي‌باشد.
8- برگ درخت سنجد به صورت ضماد باعث مي‌شود كه دمل زود سر باز كند.
9- برگ درخت سنجد را در روغن زيتون بجوشانيد (ابتدا به مدت 24 ساعت برگ را در روغن زيتون نگاه داريد سپس با حرارت ملايم بجوشانيد تا له شود اگر محتوي را در يك شيشه سر بسته بگذاريد و در آب جوش بيندازيد تا بجوشد و له شود خاصيت آن بيشتر است) اين روغن براي ورم مفاصل و اعضاي بي‌حس مفيد است. همچنين اگر اين روغن را بر سر بمالند باعث بلندي مو مي‌شود.
10- ميوه سنجد ضديرقان مي‌باشد.
11- كساني كه تكرر ادرار دارند سنجد بخورند.
12- كساني كه سكسكه مي‌كنند براي درمان آن 50 دانه سنجد و يك ليوان شير بخورند.
13- مصرف سنجد درمان‌گر ورم كيسة صفراست.
14- سنجد باعث قوي شدن ساق‌ها مي‌گردد به كودكان خود روزي 20 تا 50 دانه بدهيد.
15- سنجد عامل بيماري جذام را از بين مي‌برد.
16- سنجد تب بر است.
17- سنجد كليه‌ها را گرم مي‌كند و معده را تميز مي‌كند.
18- سنجد ضد بلغم است.
19- جوشاندة پوست سنجد اگر مزمزه شود ريشه دندان را محكم مي‌كند و از خونريزي جلوگيري مي‌كند بدين صورت كه پوست سنجد را بجوشانيد و صاف كنيد سپس آن را مزمزه كنيد.
20- خانم‌هايي كه خونريزي غيرطبيعي دارند بعد از پاك شدن به مدت 14 روز، روزي 30 دانه سنجد بخورند در صورتي كه يبوست نداشته باشند چنانچه يبوست داشتند قبل از خوردن سنجد سوپ ملايم بخورند.
21- سردردهايي كه علامت مشخصي ندارند از سنجد استفاده شود.
22- بهترین اثر سنجد، رفع کمبود ویتامین c بدن است
23- خوردن آن، از ورود عفونت به بدن پیشگیری می کند
24- سنجد دارای خاصیت آنتی اکسیدانی قوی می باشد
25- پودر هسته ی سنجد در درمان التهاب های حاد و مزمن کاربرد دارد و آرتروز را درمان می کند.
26- بادشکن و مقوی قلب است .
27- از ریشه آن در صنعت عطرسازی استفاده می شود.
28- از گل آن برای التیام زخم استفاده می شود.
29- کم کالری و مقوی معده است.
30- سنجد پخته شده در روغن زیتون، درد مفاصل و خارش پوست را درمان می کند
31- سنجد در احادیث گوشتش گوشت می آورد، استخوانش استخوان می رویاند و پوستش پوست آور است.
32- معده را دباغی می کند و ایمن از بواسیر و ادرار قطره قطره است. ساق ها را نیرو می بخشد، جذام را ریشه کن می کند و برای تب سودمند است.

اگر آرد و هسته‌ میوه سنجد با هم آسیاب شود مصرف خوراكی آن بیماری آرتروز را درمان می‌كند. مصرف سنجد براى درمان و جلوگیرى از عوارضى مثل «قى»، اسهال صفراوى، زخم روده، سرفه‌هاى حاد گرم، سردرد و اثر رطوبت نافع است. سنجد مقوى قلب و برطرف كننده تب و لرزهاى سرد در بیماریهاى سینه مثل تنگى نفس، زخم ریه و عوارض دماغى محسوب مى شود.
سنجد براى درمان بیمارى هاى كبدى مانند زردى و یرقان مفید است و سنجد پخته شده به طور كامل (پوست – گوشت – هسته) در روغن زیتون به صورت خوراكى جهت درد مفاصل، خارش پوست و رشد مو توصیه شده است.
عرق شكوفه سنجد، ضد نفخ مؤثرى براى معده مى باشد. یكی از دانشمندان گفته است میوه سنجد گوشت براستخوان مى رویاند و انسان را فربه مى كند. پوست را تقویت كرده و كلیه ها را گرم نگه داشته و مانع از تكرر ادرار مى شود. در هند از روغن هسته آن لعوق یا شربت غلیظی درست می کنند که در التهاب غشاهای مخاطی همراه با ترشح همانند انواع زکام و نیز در موارد عفونتهای برونشها مصرف می نمایند.
در اسپانیا از شیره گل سنجد برای قطع تب های مهلک و خطرناک استفاده می شود. میوه سنجد از نظر طب سنتی،طبیعت سرد و خشک دارد و مقوی و مفرح است،ضد تهوع و صفرا بر نیز می باشد. سنجد به ویژه خام آن برای بند آوردن اسهال نافع است.
جوشانده گل سنجد برای بیماریهای دماغی مانند فلج و کزاز و نیز برای قلب و زخمهای ریوی و تنگی نفس مفید است و برای تقویت معده و کبد و باز کردن گرفتگیها و تحلیل گاز معده و یرقان نافع می باشد.

منبع : وبسایت حوزه امام رضا

کاربرد چوب سنجد

سنجد

طبقه‌بندی علمی
فرمانرو:
گیاهان
Division:
گیاهان گلدار
رده:
دولپه‌ای‌ها
راسته:
گل‌سرخ‌سانان
تیره:
سنجدیان
سرده:
سنجدها
گونه:
E. angustifolia
نام علمی
Elaeagnus angustifolia
لینه

چوب درخت سنجد

چوش چوب :  قسمتي از تنه است كه به طور نامنظم و برجسته روئيده باشد , الياف اين چوب به طور نامنظم در اطراف محور درخت قرار گرفته‏اند و در برش جوانه‏ها و شاخه‏هاي كوچك كيسه‏هاي گرد كوچكي به رنگ تيره‏تر ديده مي‏شود .

شناخت انواع چوب

بررسي ما كروسكپي و خواص دارويي

 

گونه سنجد (Elaeagnus)

 

 

 

 

فهرست

مقدمه                                                                  2

مشخصات علمي                                                    2

انواع گونه سنجد                                                  3

آفات وبيماريها                                                                     ۴

سنجد در خارج از زيستگاه طبيعي                                       3

مصارف صنعتي                                                   4
ساختمان ماکروسکپی                                           5
زیستگاه                                                             5
ویژگی های گیاه شناسی و جنگلی                          6
نحوه تکثیر                                                        7
خواص دارويي وکاربرد                                       ۷
منا بع و ما”خذ                                                                9

مقدمه

سِنجـِد گیاهی درختی است از خانواده سنجدیان که در آب و هوای معتدل می‌روید. برگ‌های باریک و مخملی شکل و میوه‌هایی قهوه‌ای رنگ و خوراکی دارد که از هستهٔ آن در تهیهٔ برخی داروها استفاده می‌شود. گونه سنجد (Elaeagnus angustifolia) از درختان مهمي است كه در پوشش گياهي عرصه هاي ايران نقش به سزايي دارد و اغلب بصورت خودرو در نقاط مختلف ديده مي شود .

ميوه سنجد از زمانهاي گذشته در سبد غذايي ايرانيان جا داشته و در اعياد سنتي به آن توجهي خاص مبذول شده است . امروزه از درخت سنجد و ميوه آن در صنايع غذايي، بهداشتي، دارويي، عطرسازي و صنايع چوب استفاده مي شود.

مشخصات علمي گونه سنجد

نام تیره : elaeagnanceae

نام لاتین: Elaeagnus angustif

نام های فرانسوی :Olivier Bohene, chalef, chalef afeuilles etroites, eleagne, olinet, arbre de paradise arbre d argent

نام های انگلیسی :Olitree, oleastre Russian olive, bohemian oleaster,

نام های آلمانی :

Olester, silberbaum, olwide, bohmischer olbaum, paradischerbaum.

نام فارسی: سنجد                            نام عربی: نقد، بل، زقوم

نام های محلی :غبیده بادام، چوب دانه، نوقد، بل، سرین چک (کردستان) ایده (مناطق آذری زبان) پستنک یا پستانک اطراف تهران.

انواع گونه سنجد :

‌ به طور كلي 3 نوع درخت سنجد در دنيا وجود دارد كه 2 نوع هلاگنوس و هيپوفار در ايران موجودست.درخت سنجد هلاگنوس به دليل درشتي ميوه‌، قامت بلند، نداشتن خار و برگهاي پهن به درخت سنجد هيپورفيا برتري دارد. خواص درخت سنجد در تمام اندامهاي آن مانند ريشه ، چوب، پوست و ميوه آن داراي خواص دارويي و صنعتي متفاوتي است . از پوست درخت سنجد يك ماده شيميايي دارويي مهم به نام تتراهيدروآرمور – متيل – N استخراج مي‌شود . از برگ درخت سنجد آلكانوييد استخراج مي‌شود كه در صنايع داروسازي كاربرد دارد . اسانس گل سنجد در صنايع داروسازي و آرايشي و عطرسازي بكار مي‌رود.

آفات و بيماري‌ها :
درخت سنجد روي هم رفته آفات و بيماري‌هاي مهمي ندارد و حشرات كمتر به آن حمله‌ور مي‌شوند و در صورت حمله نيز (برگخوار سنجد، شته سنجد، سپردار واوي، زنجره سنجد) زيان چنداني به آن نمي‌رسانند.

سنجد در خارج از زيستگاه طبيعي :
درخت سنجد به دليل خصوصيات در خور توجهي كه دارد به خارج از رويشگاه خود راه يافته، از جمله در بيابان تار (Thar) واقع در سند به قصد بيابان زدايي تحت آزمايش قرار گرفته، در ايالات متحده آمريكا به عنوان بادشكن يا منبعي براي توليد ميوه خوراكي جهت پرندگان كاشته شده و در بسياري از كشورها از قبيل فرانسه (Provence)، انگلستان، ايالات متحده آمريكا، (از نيوانيگلند تا كاليفرنيا) به عنوان درخت زينتي به فراواني از آن استفاده گرديده و در بعضي از نقاط به سهولت اهلي شده است.

مصارف صنعتي وميزان توليد :
چوب این درخت می تواند در صنایع چوب و به ویژه در صنایع ظریفه چوب، نقش مؤثر  و اقتصادی داشته باشد از نظر اکولوژی هم چون این درخت دامنه بردباری بسیار وسیعی دارد به ویژه در کشورهای نسبتا خشک مانند ایران می تواند از نظر ایجاد پوشش گیاهی جلوگیری از حرکت ماسه های روان و استفاده از میوه و سایر اندام ها بعنوان دارو نقش بسیار چشمگیری داشته باشد.

در بین گیاهان بی شمار که روی کره زمین می روید، درخت سنجد به دلیل اینکه به صورت انبوه رشد نمی کند و وسعت انتشار آن نسبتا محدود است در مقایسه با گیاهان و درختان دیگر کمتر مورد توجه قرار گرفته و تا 40 سال اخیر نسبتا ناشناخته بوده و در مورد کشت کار ویژگی ها و ترکیبات بافت های مختلف آن کمتر بررسی به عمل آمده است.

درخت سنجد مصارف فراوان دارد: چوب آن به مصرف سوخت مي‌رسد، از گره‌هاي چوبي آن ادوات تزييني مي‌سازند، به علّت فرم خاص درخت و رنگ زيباي برگ‌ها و عطر تند سكرآور گل‌هايي كه دارد آن را به فراواني در محاوط و باغ‌ها مي‌كارند، در مناطق خشك و زمين‌هاي شور و قليايي براي بيابان زدايي و بهسازي محيط زيست و احياناً توليد چوب سوخت و نيز تأمين خوراك پرندگان و ايجاد بادشكن و نوار محافظ و پرچين (ديواره سبز) اقدام به كاشت اين درخت مي‌شود.

به هر حال در ايران كاشت آن با هدف توليد ميوه نسبتاً رواج دارد. چنانكه آمار سطح زيركشت آن با هدف توليد ميوه در سال زراعي 70-1369 وسعتي بالغ بر 1700 هكتار را در سيزده استان كشور (تهران ـ اصفهان ـ آذربايجان شرقي ـ بختياري ـ خراسان ـ زنجان ـ سمنان ـ بلوچستان ـ فارس ـ گيلان ـ مركزي ـ همدان و يزد) نشان مي‌دهد كه حداقل و حداكثر توليد ميوه آن در هر هكتار به ترتيب 475 كيلو (يزد) و 3760 كيلو (آذربايجان شرقي) و ميزان كل محصول به دست آمده در كشور بالغ بر 2800تن بوده است.

ساختمان ماکروسکپی :
رنگ چوب درون قهوه ای مایل به قرمز و چوب برون زرد کم رنگ است. این چوب خطوط موج دار کم رنگ و پررنگ تر از زمینه همراه با جوش های فراوان دارد و درکلیه مناطق استپی ایران کاشته می شود.

زیستگاه :
درخت سنجد در نواحى سرد و معتدل رشد مى كند. درخت سنجد رویشگاه طبیعی وسیعی در اروپا و آسیا دارد در جنوب اروپا باختر و شمال مرکزی آسیا تا هیمالیا به طور بومی می روید. در منابع علمی ایرانی وجود سنجد به طور طبیعی، در خراسان، کردستان، آذربایجان، جبال بختیاری و دره کرج ذکر شده است ولی می توان آن را به طور طبیعی، به صورت آمیخته با گونه های زرشک (Berberis)، شن (Lonicera floribunda)، دغدغک (Colurea persica)، سیب (malus pumila)، نسترن(rosa. Sp)، ارژن (amygdalus reuteri)، کیالک (Crataegus azarolus) L.subsp. aronica l. rield1969 ، خشک (daphne angustifolium)، کیکم Acer cinerascens، بخورک (Amygdalus lycioides var liciodes) و بنه Pistacia spp. )

در سیمای خاصی از جنگل های نیمه خشک کشور، درکرانه رودخانه زنیان فارس نیز یافت. اما رویشگاه سنجد چه در ایران و چه در نقاط دیگر، بر اثر کاشت دستی توسعه یافته است به نحوی که در برخی نقاط به دنبال زاد آوری درخت به طور طبیعی تجدید حیات نموده و رفته رفته حالت اهلی پیدا کرده و رویشگاه آن وسیعتر شده است.

ویژگی های گیاه شناسی و جنگلی :
سنجد درختی است از تیره Eleagnaceae خاردار که دارای ارتفاع 2 تا 5 متر و گاهی نیز به 10 متر بلندی می رسد. برگ ها خزانی، باریک، کشیده، نوک تیز، با دمبرگ کوتاه، سبز نقره ای خاکستری در رویه بالا، نقره ای در رویه زیرین، از نظر ظاهری همانند برگ بید یا برگ زیتون یا نوعی گلابی به نام Pyrys salicifoliaتک پایه، گل ها به شکل زنگوله، خوشه ای بدون گلبرگ، به رنگ زرد از داخل و نقره ای از خارج، بسیار معطر که معمولا به صورت نر، ماده، و نر ماده از اواسط تا اواخر بهار ظاهر می شد، گل های نر دارای 4 پرچم و گل های ماده فقط یک مادگی دارد.

میوه سنجد سته (Drupe) خوراکی است با مزه تقریبا ترش، شیرین به شکل بیضوی، گوشتدار، شبیه زیتون به رنگ زرد نارنجی مایل به قرمز و دارای طعم ملایم قابض و قابل مصرف است روی ریشه آن نیز مانند بعضی درختان Alnus برجستگی های دارای میکوریزها مشاهده می شود.

تنه و شاخه های درخت قابل انعطاف است و از این رو به ندرت می توان آن را با ساقه ای کشیده خدنگ مشاهده نمود. سنجد و کلیه دیگر گونه های تیرهEleagnaceae ازت جوی را در خاک تثبیت می کنند. درختی است روشنی پذیر روشنی پسند که سایه اندک را تا حدی تحمل می کند. به خشکی محیط و شوری و قلیایی خاک بسیار مقاوم می باشد چنانکه در خاک های با PH کمتر از 6 به خوبی نمی روید، در برابر بادهای شدید ایستادگی می نماید حتی در فقیرترین خاک ها و از جمله بر شن های ساحلی وارنا، بلغارستان و شن های بیابانی کاشان توان زیست و رشد دارد. مقاومت آن به سرما و گرما نیز قابل ملاحظه است، چنانکه دمای تا -9 و 46+ درجه را تحمل می نماید.

نحوه تکثیر:
سنجد با بذر، قلمه و خوابانیدن قابل تکثیر است. در ایجاد باغ های سنجد از قلمه های کاشته شده در خاک های شنی، پس از ریشه دار شدن استفاده می شود. برای بذر کاری هسته سنجد را در آبان ماه در خاک سبک می کارند و از هر کیلوی آن می توان 1100- 1200 نهال به دست آورد زیرا رویایی قوه نامیه آن قابل ملاحظه و در حدود 90 درصد گزارش شده است .

خواص دارويي و کاربرد :

میوه درخت سنجد از نظر گیاهی یک شفت به شمار می آید و داراي 3 قسمت برون بر (پوست قهوه‌اي رنگ)، ميان‌بر (آردي شكل) و درون بر (هسته چوبي و سفت آن) است كه قسمت ميان‌بر و درون بر آن داراي ارزش غذايي فراوان است. در قسمت ميان‌بر 2 نوع قند گلوكز و فروكتوز، 7 نوع چربي اشباع شده و اشباع نشده وجود دارد. در قسمت درون بر سنجد 17 نوع آمينوا سيد و مقداري پروتئين وجود دارد كه هر يك از اين آمينواسيدها خواص دارويي بسيار مفيدي دارند .

بطوري كه مي‌توان گفت ميوه سنجد يك ميوه دارويي صفراست. اين ميوه در طب سنتي به عنوان تانن قابض است بنابراين در معالجه بيماريهاي دندان، لثه و اسهال و در درمان زخم معده موثر است و مي‌تواند از خونريزي جلوگيري كند. اگر آرد و هسته‌ ميوه سنجد با هم آسياب شود مصرف خوراكي آن بيماري لثه و آرتروز را درمان مي‌كند.

ميوه سنجد شيرين و كمى گس است. طبيعت آن سرد و خشك و يبوست آور است درحالى كه جوشانده برگ درخت سنجد خاصيت جمع كنندگى و ضداسهال دارد و بهترين دارو براى اسهال كودكان است. سنجد ازنظر غذايى كم كالرى است و براى اطفال سازگار و مقوى معده و مانع از اثرات صفرا مى باشد. سنجد از ريخته شدن بادنزله به درون بينى پيشگيرى مى كند. مصرف سنجد براى درمان وجلوگيرى از عوارضى مثل «قى»، اسهال صفراوى، زخم روده، سرفه هاى حاد گرم، سردرد و اثر رطوبت نافع است. شكوفه سنجد بسيار خوشبو است، در شيرينى پزى كاربرد دارد و محرك قوه باء در زنان است. سنجد مقوى قلب و برطرف كننده تب و لرزهاى سرد در بيماريهاى سينه مثل تنگى نفس، زخم ريه و عوارض دماغى محسوب مى شود.

سنجد براى درمان بيمارى هاى كبدى مانند استسقاء، زردى و يرقان مفيد است و سنجد پخته شده به طور كامل (پوست – گوشت – هسته) در روغن زيتون به صورت خوراكى جهت درد مفاصل، خارش پوست و رشد مو توصيه شده است. عرق شكوفه سنجد، ضد نفخ مؤثرى براى معده مى باشد.

يكي از دانشمندان گفته است ميوه سنجد گوشت براستخوان مى روياند و انسان را فربه مى كند. پوست را تقويت كرده و كليه ها را گرم نگه داشته و مانع از تكرر ادرار مى شود. در هند از روغن هسته آن لعوق یا شربت غلیظی درست می کنند که در التهاب غشاهای مخاطی همراه با ترشح همانند انواع زکام و نیز در موارد عفونتهای برونشها مصرف می نمایند. در اسپانیا از شیره گل سنجد برای قطع تب های مهلک و خطرناک استفاده می شود. میوه سنجد از نظر طب سنتی،طبیعت سرد و خشک دارد و مقوی و مفرح است،ضد تهوع و صفرا بر نیز می باشد.سنجد به ویژه خام آن برای بند آوردن اسهال نافع است.جوشانده گل سنجد برای بیماریهای دماغی مانند فلج و کزاز و نیز برای قلب و زخمهای ریوی و تنگی نفس مفید است و برای تقویت معده و کبد و باز کردن گرفتگیها و تحلیل گاز معده و نفخ استسقاء و یرقان نافع می باشد
در هند از روغن هسته آن لعوق یا شربت غلیظی درست می کنند که در نزله ها و التهاب غشاهای مخاطی همراه با ترشح، همانند موارد زکام و همچنین در موارد عفونتهای برونشها مصرف می نمایند. در اسپانیا از شیره گل سنجد برای قطع تبهای مهلک و خطرناک استفاده می شود.میوه سنجد از نظر طبیعت طبق نظر حکمای طب سنتی سرد و خشک است و از نظر خواص عقیده داشتند که مقوی و مفرح است و برای سرفه های گرم، مفید است.

 

منابع و ماخذ

– اداره منابع طبیعی خراسان شمالی (شیروان)

– اداره جهاد کشاورزی یزد

به گزارش سرويس «بهداشت و درمان» خبرگزاري دانشجويان ايران

نام مشترک (ها): زیتون روسی

چوب سنجد

چوب زیتون

چوب زیتون روسی

نام علمی: Elaeagnus angustifolia

توزیع: بومی به شرق اروپا و آسیای غربی و آسیای مرکزی؛ در سراسر آمريکاي شمالي طبيعي مي شود

درخت اندازه: 20-35 فوت (6-10 متر) بلند، 1-1.5 فوت (0.3-3.5 متر) قطر تنه

میانگین وزن خشک: 43 پوند / فوت 3 (685 کیلوگرم / متر 3 )

وزن مخصوص (پایه، MC 12٪): .55، .69

سختی Janka: 1،240 lb f (5،530 N) *

چوب نارنج
چوب عناب

چوب کهور

چوب توت

محکم ترین چوب

WhatsApp us