ونسان ونگوگ
ونسان ونگوگ
- La Mousmé (۱۸۸۸) میلادی نگارخانه ملی هنر آمریکا (واشینگتن، دی.سی.)
- بر دروازه ابدیت (۱۸۹۰) میلادی موزه کرولر-مولر (اُترلو)
- بوتهٔ گندم، ۱۸۸۵ موزه کرولر-مولر
- پرترهٔ دکتر گاشه ونسان این اثر را در آخرین سال زندگی خود خلق کرد، ۱۸۹۰
- پلی در آرل 1888
- تراس کافه در شب، ۱۸۸۸ موزه کرولر-مولر
- چهره تئو ون گوگ، ۱۸۸۷. پیش از این تصور میشد این یک خودنگاره از ونسان باشد ولی تحقیقاتی در سال ۲۰۱۱ نشان دادهاست که این چهره تئو است.
- خانهٔ زرد (۱۸۸۸) میلادی موزه ون گوگ (آمستردام)
- خانه زرد، آرل، ۲۹ سپتامبر ۱۸۸۸ (نامه ۶۹۱ به تئو ون گوگ).
- خانهای در اَور موزه هنر تولیدو
- خودنگاره با گوش باند پیچی شده و پیپ، آرل، ۱۸۸۹. مجموعه خصوصی.
- خودنگاره با گوش باند پیچی شده، آرل، ۱۸۸۹. مؤسسه هنری کورتولد، لندن.
- خودنگاره، ژوئن ۱۸۸۷ موزه کرولر-مولر
- درختان زیتون (۱۸۸۹) میلادی موزه هنر مدرن (نیویورک)
- سیبزمینیخورها، رنگ روغن، ۱۸۸۵
- شب پر ستاره ۱۸۸۹ موزه هنر مدرن (نیویورک)
- شکوفههای بادام، ۱۸۹۰ موزه ون گوگ
- طبیعت بیجان با اَبسینت، ۱۸۸۷
- غروب در مونت ماژور، ۱۸۸۸
- گردش زندانیها، (۱۸۹۰) میلادی موزه پوشکین (مسکو)
- گلدان رُزها، ۱۸۹۰ موزه متروپولیتن نیویورک
- گلهای آفتابگردان با پسزمینهٔ زرد، از سری دوم و تکرار نقاشی شمارهٔ ۴ از سری اول، ژانویهٔ ۱۸۸۹
- گُلهای زنبق مه ۱۸۸۹ مرکز گتی (لسآنجلس)
- گندمزار با کلاغها (۱۸۹۰) میلادی موزه ون گوگ (آمستردام)
- مردم در حال ترک کلیسای اصلاحی نونن ۱۸۸۴ موزه ون گوگ (آمستردام)
- مزرعه ذرت با سروها، ۱۸۸۹
- مقبره ونسان ون گوگ و برادرش تئو
- نقاشی خانهای در اور اثر ونسان ون گوگ؛ او این نقاشی را در ژوئن ۱۸۹۰ خلق کرده است. هم اکنون این نگاره در موزهٔ هنر تولیدو، اوهایو میباشد.
- نمایی از دریای اسخیفنینگن ۱۸۸۲ موزه ون گوگ (آمستردام)
- ونسان در ۱۳ سالگی، ۱۸۶۶.
- ونسان در ۱۸ سالگی، بین ۱۸۷۱ و ۱۸۷۲. او در این زمان در یکی از شعبههای شرکت گوپیل و شرکا در لاهه کار میکرد.
ونسان ونگوگ ( Vincent van Gogh )
وَنسان وَن گوگ یا فینسِنت ویلم فان خوخ (به هلندی: Vincent Willem van Gogh) (زادهٔ ۳۰ مارس ۱۸۵۳ – درگذشتهٔ ۲۹ ژوئیهٔ ۱۸۹۰) یک نقاش پسادریافتگر هلندی بود، که کارش تأثیر گستردهای بر هنر قرن بیستم داشت. کار او شامل پرترهها، خودنگارهها، مناظر، طبیعت بیجان، سروها،مزارع گندم و گلهای آفتابگردان است. او از کودکی به نقاشی علاقه داشت ولی تا اواخر دههٔ دوم زندگیاش نقاشی نکرد. او بسیاری از کارهای شناختهشدهاش را در دو سال آخر زندگیاش تکمیل کرد. وی در یک دهه بیش از۲٬۱۰۰ کار هنری تولید کرد که شامل ۸۶۰ نقاشی رنگ روغن و بیش از ۱٬۳۰۰ نقاشی با آبرنگ، طراحی و چاپ میشود.
ون گوگ در خانوادهای سطح متوسط به بالا به دنیا آمد و جوانی خود را به عنوان دلال آثار هنری گذراند. او بعد از تدریس در آیلورث و رامس گیتانگلستان به لاهه، لندن و پاریس مسافرت کرد. او در جوانی عمیقاً مذهبی بود و آرزو داشت کشیش شود. از 1879 به عنوان مُبلغ مسیحی در میانکارگران زغال سنگ در بلژیک فعالیت کرد و در آنجا شروع به کشیدن طرحهایی از مردم محلی نمود. در ۱۸۸۵ سیبزمینیخورها را که به عنوان اولین کار مهم او شناخته میشود کشید. در مارس ۱۸۸۶ به پاریس رفته و با دریافتگری فرانسوی آشنا شد. بعدها به جنوب فرانسه رفته و تحت تأثیر نور آفتاب شدید آنجا قرار گرفت.
هرچند او در زمان حیاتش در گمنامی بهسر میبرد و در تمام طول عمر خود تنها یک تابلو، یعنی تاکستان سرخ را فروخت ، اما اکنون بهعنوان یکی از تأثیرگذارترین نقاشان قرن نوزدهم در جهان شناخته میشود.
ون گوگ شیفته نقاشی از مردم طبقهٔ کارگر مانند تابلوی سیبزمینیخورها، کافه های شبانه مانند تراس کافه در شب، مناظر طبیعی فرانسه،گلهای آفتابگردان، شب پر ستاره و خودنگاره بود. وی در اواخر عمر به شدت از بیماری روانی و فشار روحی رنج میبرد و به اعتقاد اکثریت همین موضوع به خودکشی او منجر شد. منبع : ویکی پدیا