تکنیک تمپرا

تکنیک تمپرا

هنر برتر ازگوهرآمدپدید

اوج این روش بین قرنهای 13 و 15 به وفور مورد استفاده نقاشان اروپائی و ایتالیائی بوده است.

کلمه تمپرا معانی مختلفی نیز دارد. بعنوان مثال در قرون وسطی این کلمه را نیز در مورد رنگهائی که با آب و صمغ و چوب مخلوط می شده و به شکل خمیر در می آمده هم استفاده می کردند. به کارگیری رنگ تمپرا بر روی گچ بدین صورت است که نقاشان ابتدا سطح دیوار زبر شده را با مخلوطی از لایه ای از ترکیب خمیری ماسه ی سیمان پوشانیده و سپس لایه بعدی را که ترکیبی از آب و گچ می باشد، با ماله بر سطح آن اندود می کنند و در نهایت رنگ تمپرا را با قلم مو بر روی آن می کشند.مسئله ی مهم در این تکنیک این است که به هنگام رنگ آمیزی بر سطح گچ، لازم است که لایه گچی خشک شده باشد تا فرصت و امکان نفوذ لایه رنگ تمپرا در گچ باشد.پانل های چوبی و کار بر روی آنها از زمان قدیم، خصوصاً زمان چین باستان رایج بوده که امروزه پارتیشن ها داخل اماکن یا منازل نمونه های کوچک شده و تغییر یافته ی این روش هستند. حتماً بر روی پانل های چوبی باید توسط جسو Gesso  زیرسازی کنیم. که جسو رنگ مخصوصیست از ترکیب گچ و سریشم، که اصطلاحی مخصوص اروپائیان بوده است.

تکنیک های نقاشی , جسو و تمپرا

زیر سازی پانل ها بدین صورت بود که چند لایه رقیق چسب را بر روی پانل ها می زدند و پس  از خشک شدن کامل آن، جسو را بر پانل اضافه می کردند و گاه بعد از خشک شدن آن را سمباده می زدند و روی آن کار می کردند. با این عمل شرایط لازم برای نقاشی فراهم می شده تا قلم مویش را به راحتی کار بر روی بوم، بر روی دیوار حرکت دهد طرز تهیه تمپرا، زرده ی تخم مرغ + آب + مواد گندزدا ( مثل سرکه، اسید نیتریک 3 درصد) این مواد باعث می شوند که مخلوط کمتر چرب می شود و استفاده از آن راحتتر شود. یکی از نمونه های تمپرا تابلوی بهار یا Perimavera اثر ساندرو بوتیچلی (Botticelli) است. این اثر در تاریخ 1482 در فلورانس در ابعاد 203 در 314 ، تمپرا روی پانل بوده

در مرکز تابلو ونوس یا الهه عشق که کمی عقبتر از بقیه ایستاده را مشاهده می کنیم که در بالای سرش، فرزندش با تیر کمان خود در حال پرواز است و قلب زیبارویان را نشانه گرفته. در سمت راست تابلو پرمس یا مرکوری که باغ رب النوع عشق توسط او محافظت می شود. در سمت راست تابلو زفیروس یا الهه باد به دنبال کلوریس یا حوری زمینی است و با باد گرم خودش او را باردار می کند. از نفس کلوریس گلهای بهاری از دهانش بیرون می ریزد. کلوریس به سمت زن سمت چپ خود می رود ( فلورا) که خدای بهار نام دارد. و فلورا در حال پخش کردن گلهائیست که از دهان کلوریس به دامن او ریخته شده. عده ای معتقدند که کلوریس و فلورا هر دو یکی هستند و حرکت از سمت چپ براست که خود نشاندهنده نماد زنانگی قوی در تابلوست که البته به یک مرد ختم شده و به عبارتی تابلو با خدایان آغاز و با خدایان پایان یافته. فلورای جارچی بهار بوده که بهار هم فصل مورد علاقه ونوس بوده. رنگ قرمز در بدن ونوس و هرمس گوئی نشانی از عشق می باشد. این تابلو تا سال 1743 در خانه مدیچی ها و بعد از آن در معرض دید عموم گذاشته شده است.
بعد از جنبش مدرنیسم در نقاشی، توجه نقاشان به خصلتهای عناصر نقاشی از جمله بافت و جلوه های متنوع برخاسته از حرکتهای آزاد و فی البداهه تاش های رنگی بر بوم بیشتر گردید. در این راستا نظر برخی از نقاشهای جدید به خاصیت رنگهائی مثل تمپرا که به سرعت بر روی بوم یا دیوار خشک می شوند، دوباره جلب شد، اما از آنجا که در شرایط عصر جدید محیا ساختن رنگ تمپرا منطبق بر زمان و شرایط نبوده، شرکتهای صنعتی رنگ سازی اکریلیک را تولید کردند که همان تمپرای صنعتی است

تمپرا
تمپرا شيوه‌اى است قديمى در نقاشى که در آن ماده رنگى با ماده‌اى ژلاتينى که معمولاً زرده تخم‌مرغ يا زرده و سفيده است با آب مخلوط مى‌شود و روى زمينهٔ آماده شده بکار مى‌رفت در اين شيوه رنگ‌ها بعد از خشک شدن روشن‌تر مى‌شوند.