چوب درخت کرت , چوب بابل, درخت کرت در هرمزگان, انواع چوب

درباره چوب کرت

انواع چوب : چوب درخت کرت در ساختمان سازی، بشکه و قایق سازی، تهیه افزارهای روستایی، خراطی، تهیه زغال و صمغ آن در رنگرزی و چاپ چلوار و پزشکی استفاده می ‏شود پوست و نیامک این درخت سرشار از مازوج است و در صنایع پوست و دباغی مصرف دارد.

معرفی انواع چوب ایرانی , در مناطق خاصی از ایران درختانی وجود دارد که در جهان بخاطر چوب و خواصی که دارند زبانزد خاص و عام هستند مانند درخت کرت که اکاسیا نام دارد .

چوب Acacia nilotica توسط مصریان باستان برای ساخت مجسمه ها و مبلمان مورد استفاده قرار می گرفت.

اطلاعات گونه ها

نام مشترک: اقاقیا ، میمونوز مصری ، خار مصر ، خار قرمز. بابول ، بابل (در هند).

بورکیل حداقل 129 نام مختلف برای این گیاه به عنوان یک کل یا برای میوه و دانه ارائه می دهد.
وضعیت حفاظت: وضعیت IUCN: “حداقل نگرانی”.

درخت اکاسیا

کرت، سلم، چِش، صمغ عربی ( استان هرمزگان ) یا چش ( استان سیستان و بلوچستان ) نام درختی است که در استان‌های ساحلی جنوب ایران می‌روید.

این درخت گونه‌ای اقاقیا است و بومی شبه قاره هند، جنوب ایران، شبه جزیره عربستان و بخش‌هایی از آفریقا می باشد.

نام این درخت احتمالاً هندی است، زیرا در هند نیز «بابول» (Babul – Babool) نامیده می‌شود. نام علمی این درخت Acacia nilotica است و نام علمی مترادف آن Acacia arabica می باشد .

عمر این درخت بسیار طولانی است و به صدها سال می‌رسد. بلندی درخت معمولاً حدود ۱۰ متر است، ولی مواردی هم وجود دارند که ارتفاعشان تا ۲۰ متر هم می رسد.

درخت تاج گرد و پرپشتی ایجاد می‌کند. پوست تنه آن بسیار تیره و تقریباً سیاه رنگ و چاک چاک است. میوه ی قابل خوردن ندارد و برگ‌های آن شانه‌ای و ریز است و دانه‌های آن در یک غلاف بلند قرار دارند.

سودمندی ها

بابل درختی سایه دار است . این درخت با درختانی که صمغ عربی تولید می‌کنند (مانند Acacia senegal & Acacia seyal)، از یک خانواده است، ولی صمغ بابل کم ارزش است، هر چند که مصارف محلی دارد.

چوب آن سرخ تیره مایل به قهوه‌ای است و بسیار سخت و چگال است و در برابر آب به خوبی پایداری می‌کند.

به همین خاطر در جنوب ایران از گذشته تا به حال چوب بابل یکی از چوب‌های اصلی برای ساخت لنج به شمار می‌رفته است. برگ‌ها و غلاف دانه‌های این درخت، خوراک خوبی برای چارپایان به ویژه گاو است.

منبع : ویکی پدیا

درختان جنوب ایران

چابهار درختانی نظیر کنار، چش، کهیر، ولو و غیره دارد که یکی از مهمترین آنها درخت چش با مصارف صنعتی و دارویی و پزشکی است.

وی با اشاره به گونه نادر گیاهی در چابهار افزود:

گونه گیاهی چش با نام علمی Acacia nilotica از تیره Mimosaceae در نقاط مختلف جنوب کشور به نام ‏های کرت، سلم و چش معروف است و زیستگاه چش شبه قاره هند، ایران، عربستان و آفریقا است این گونه؛ درختی است کبود رنگ و خاردار، برگهای آن دارای سه تا 6 بند و در هر بند دارای 10 تا 20 برگچه و به شدت نور پسند است.

وی با توجه به خصوصیات درخت کرت عنوان کرد:

این درخت در خطه چابهار هر سال 2 بار گل دهی دارد و بذور با کیفیت و کمیت بالای آن در اواخر بهار و اوایل تابستان شکل می گیرد و در سایر فصول به علت رطوبت زیاد گل‏ها تبدیل به میوه نمی‏ شود.

رئیسی ادامه داد:

چوب درخت چش در ساختمان سازی، بشکه و قایق سازی، تهیه افزارهای روستایی، خراطی، تهیه زغال و صمغ آن در رنگرزی و چاپ چلوار و پزشکی استفاده می ‏شود پوست و نیامک این درخت سرشار از مازوج است و در صنایع پوست و دباغی مصرف دارد.

رئیس اداره منابع طبیعی چابهار تاکید کرد:

چابهار اقلیم و خاک مناسبی برای توسعه زراعت چوب نظیر گونه چش دارد که بافت خاک منطقه با توجه به مارنی و رسی- سیلیتی بودن امکان ایجاد رواناب را با کمترین بارندگی می دهد.

وی با اشاره به خاک حاصلخیز چابهار برای رشد گیاهانی نظیر چش خاطرنشان کرد:
این درخت نقش فراوانی در توسعه دامداری و اشتغال افراد بومی دارد بهره گیری از درخت چش در صنایع، پزشکی و غیره ایجاب می کند که با سرمایه گذاری در زمینه توسعه سطح زیر کشت آن در مزارع، جنگل و دشت ضمن کمک به بهبود کیفیت محیط زیست، از این نعمت الهی که مقاوم به کم آبی و بی آبی و فواید زیادی دارد، به نحو شایسته استفاده شود.

انتهای پیام/ منبع وب سایت : شبکه اطلاع رسانی دانا

مطالب مرتبط با انواع چوب :